Zawgyi
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ကရည္းစားျဖစ္ေတာ့မလိုလိုနဲ႔ဘာမွမျဖစ္သြားတာခုထိပဲ ကိုယ္ကသာ သူ႔ကိုအဓိပၸါယ္ေတြနဲ႔ ခ်စ္ပါတယ္ႀကိဳက္ပါတယ္မေျပာ႐ုံတမယ္ေတြေျပာျပေပမယ့္ သူအဲ့ေန႔ကေျပာလာတဲ့စကားကတစ္ေၾကာင္းထဲ.. 'ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဂ်ယ္ယြန္း ငါမေပ်ာက္ေအာင္ ဘယ္ေတာ့မွမခၽြတ္ပဲတစ္သက္လုံးဝတ္သြားပါမယ္'တဲ့။
စိတ္တိုစရာေကာင္းလြန္းလို့ျပန္ေတာင္မေတြးနိုင္ဘူး။အဲ့ေကာင္ ဦးေႏွာက္ကတစ္ခန္းလြတ္႐ုံတင္မဟုတ္ဘူး ေလးခန္းလုံးဗလာႀကီးပဲေနမွာ။
'ရွင္းဂ်ိတ္ ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ'
'ဟမ္ မဟုတ္ပါဘူး လာ ငါတို့ဟိုနားကေရခဲမုန္႔စားရေအာင္'
ရပ္ကြက္ထဲလမ္းေလၽွာက္ရင္း ေဆာင္းဟြန္းလက္ကိုဆြဲၿပီး ေရခဲမုန္႔ဆိုင္မွာ သူ႔အႀကိဳက္ chocolateကိုႏွစ္ခြက္မွာၿပီး ေဘးနားကထိုင္ခုံမွာေစာင့္ေနတုန္း..
'ဂ်ယ္ယြန္း'
'ဘာလဲ'
'ရွင္းဂ်ယ္ယြန္း'
'အင္း ေျပာလို့'
ေရခဲမုန္႔စားခ်င္စိတ္ကတအားမ်ားေနတာမို့ သူ႔ကိုလွည့္မၾကည့္မိတာ မၾကည့္မခ်င္းေခၚေနေတာ့တာပဲ။
'ဘာလဲ ေျပာ အင့္- '
'ခ်စ္တယ္'
ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းထပ္တူက်သြား႐ုံမက စကားကိုတိုတိုနဲ႔ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာသြားတာမ်ား time travelေတြတကယ္သာရွိမယ္ဆို ဒီအခ်ိန္ေလးကိုပဲတစ္ခ်ိန္လုံးေနာက္ျပန္ရစ္ထားလိုက္ခ်င္တယ္။
.
.
.
လက္ေတြ႕မွာေတာ့လူကအူေၾကာင္နဲ႔အူၾကား'ဘာ..ဘာကိုလဲ အဆက္ဆက္မရွိ'
'ခ်စ္တယ္လို့ မင္းကို'
အေတြးေတြကဗလာသပ္သပ္ ကိုယ္သေဘာက်ေနခဲ့ရတဲ့သူကကိုယ့္ကိုလဲတန္ျပန္သေဘာက်ေနခဲ့မယ္ဆို ခင္မ်ားတို့သာဆိုဘယ္လိုေနမလဲ။ကၽြန္ေတာ္ေတာ့မ႐ူး႐ုံတမယ္ပဲ..
'ဘာလို့အဲ့လိုႀကီးေတြေဝသြားတာလဲ ငါ..ငါကဒီအတိုင္းစိတ္ထဲမသိမ္းထားနိုင္ေတာ့လို့ေျပာမိလိုက္တာပါ ငါ..ငါမွားသြားရင္-'
'အင္း မဟုတ္ဘူး ငါလဲခ်စ္တယ္'
'ဟင္'
'က်စ္ ခ်စ္ပါတယ္ဆိုေနငါလဲ'
YOU ARE READING
Love at first sight
Fanfiction𝗶𝗸𝗲𝘂𝗵𝗼𝗼𝗻 𝗼𝗻𝗲 𝘀𝗵𝗼𝘁 ❥︎ 𝙯𝙖𝙬𝙜𝙮𝙞 » 𝙪𝙣𝙞𝙘𝙤𝙙𝙚 𝖶𝗋𝗂𝗍𝗍𝖾𝗇 𝗂𝗇 𝖻𝗎𝗋𝗆𝖾𝗌𝖾