~~~~~~~~~~~~~
ကျုပ်ကမျက်နှာဖုံးတွေကိုသိပ်ကြိုက်တာဗျ.....
~~~~~~~~~~~
"ဟေ့ Taehyung"
လမ်းလျှောက်နေတုန်းအနောက်မှခေါ်သောအသံလေးမှာတခြားသူမဟုတ်ဒီလူရဲ့အသက်လေးပင်
"ဟုတ်ကဲ့ပါ.....ဆရာ"
ကျက်သီးထစရာအပြုံးကနောက်မှာကျန်ခဲ့ပီးJeon Jungkook ဘက်ကိုလှည့်လာတော့ရိုးသားဖြူစင်တဲ့အပြုံးလေးပေါ့
"ကျောင်းနောက်ကြတယ်နော်"
"မီယားနဲ....ဆရာကျန်တော်ညကညလိုင်းဆင်းရလို့"
ဆရာ့ရဲ့လက်ကိုကိုင်လို့LeHoဆိုတဲ့ကောင်ကိုသတ်လိုက်တာဆိုပိုမှန်မှာပေါ့ဆရာအလှလေးရယ်
ဟုတ်တယ်Taehyungလေးကအရမ်းသနားဖို့ကောင်းရှာတယ်ကျောင်းကတစ်ဖက်အလုပ်ကတဖက်နဲ့ပင်ပန်းနေရှာတာပေါ့အရမ်းဖြူစင်လွန်းတယ်
"အော်.....အေးပါကွာလာလာဆရာနဲ့ဝင်မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ"
Jungkookကပခုံးလေးကိုဖတ်ပီးခေါ်လိုက်တော့Taehyungပြုံးလိုက်မိတယ်သေချာပါတယ်ရိုးသားတဲ့အပြုံးလေးတော့မဟုတ်တာအမှန်
ဟားးးးဟားးးjeon jungkookကဒီလူ့အပိုင်ခဗျားရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကခေ့်တယ့်နမည်လေးကိုကြားချင်တာ
မောင်.........လို့ပေါ့ဗျာ
.........at time
ကျောင်းဆင်းချိန်ရောက်တော့အကုန်ပြန်သွားပေမဲ့Taehyung ကမပြန်သေးပစ္စည်းတွေသိမ်းနေတဲ့ Jungkookကိုစိုက်ကြည့်နေတယ်
Jungkookပစ္စည်းတွေသိမ်းနေရင်းTaehyungကိုကြည့်လိုက်တော့သူအားစိုက်ကြည့်နေလေတယ်
ဟင်း...ဒီကောင်လေးထူးဆန်းလိုက်တာအကြည့်တွေကအရမ်းအေးစက်နေသလိုပဲဟူးးးးးကျက်သီးထလာပီ
"Tae....Taehyungမ...မပြန်သေးဘူးလား"
သူ့အားအထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့ဖြင့်ပြောလာတော့သူ့ကိုယ်သူသတိထားမိလိုက်တယ်ချက်ချင်းပင်အကြည့်တွေကနူးညံ့သွားပြန်တယ်
"ဆရာ့ကိုစောင့်နေတာလေ"
အော်ငါအထင်မှားတာပါသူကနူးညံ့တယ့်ခလေးပဲကို
