"Da Memories"

Chapter 1

I look at the picture frame while reminiscening about the past.

Hindi ko inaakala na hangang Ngayon kailangan ko parin kalimutam Yung nararamdaman ko.

This pain love I shouldn't have this kind of feeling.

"Kuyaa Tara na aalis na Tayo!"

Tinakpan ko Ang litrato naming dalawa at bumaba.

"Bilis kuya Ang bagal mo!"

"Ito na po bunso"

"Para Kang pagong eh"reklamo Ng kapatid Kong si Crispin.

I heave a sigh not minding the words of my little sister.

"Ano kuya handa kana ba pumunta sa china?"

I nodded.

Alam Kong ibig Sabihin Ng kapatid ko tinatanong niya kung handa na ba daw ako harapin Yung ex ko sa china.

"Tara na"

Tumango nalang ulit ako at sumakay sa van.

Ilang taon na nakalipas simula ako naghiwalay Ng taong mahal ko.

Naghiwalay kami Hindi dahil gusto ko
I am the one who ask for break up thats because.

I know her love from me slowly fades away.

Hindi niya alam Yun as I began to think of it.

Hindi ko mapigilan huminga Ng malalim para mawalan Ng sama Ng loob ko.

Mga ilang oras ay nakarating nadin kami sa airport at pasakay Ng plane.

As the plane arrived in our destination.

I'm finally here in china.

Suddenly nung pagbaba namin I can see people outside nagkakaguluhan.

It seems like may naghihintay Ng artista.

Bigla nalang akong kinotuban.
Hindi ko alam kung nasa Tama ba Ang pag-iisip ko.

My eyes imagine the person that was waiting outside.

it's her

The one I left in china.

My lingering feelings still have not yet faded.

"Kuya diba ex mo Yun?"Tanong ng kapatid kung si Crispin.

"Kuya bat ka nakatulala siya bayun?"

Nabali ko Ang tingin ko sakanya at tumango ako sa kapatid ko.

"Siya Yun"suddenly narining ko Ang sigawan Ng fans may dumating kasing mestisong lalaki hawak niya Ang kamay Ng taong dati ko nang minahal.

Yung..."Yung ex mo kuya may Kasama na pala at Ang sweet pa nila."

I kinda feel scared.scared that my feelings will slowly beat again.

"Let's go"hinawakan ko Ang kamay Ng kapatid ko at umalis na mabilis.

Pero Bago pa ako makawala sa paningin niya tinawag niya Ang pangalan ko "Isaiah"

Pero patuloy parin ako sa paglalakad.

"Aray naman kuya Yung kamay ko"

Binatawan ko Ang hawak ng kamay Ng kapatid ko.

"Sorry Sis"

Tingnan ako Ng kapatid ko at dahan dahan tumulo Yung luha niya.

"Sis okay kalang bat ka umiiyak?"pag-alala kung Tanong.

"Eh Kase Naman kuya anlaki Ng eyebags mo Kase tulo Ng tulo yang luha mo"

I realized after I touch my face.

It was not dry.

I was crying the whole time.

Why?why it's so painful.

"Kuya ito oh may sipon ko payan Ikaw na maglaba ha"

My sister Crispin hand me a handkerchief.

I accepted it and cover my face on it.

Hindi ko kayang Makita Ng kapatid ko na umiiyak ako.

I don't want to see her look at my weak and painfully self.

"Isaiah!Crispin!"

A voice suddenly called our names.

"So Ha-unnie"Crispin wipe her little tears then wave at her best friend.

Tumingin siya saglit kay Crispin at bumalik Yung tingin niya saakin.

"We're sorry we-"Crispin tried to explain but Soo Ha interrupted her.

"It's alright I understand"

"Come here"

She then commanded her servants to pack our luggage and invite us to entered her car.