homemates | 'minsung

1. 'first but worst

922 kelime • 21/11/22

Yeni bir ortam, yeni arkadaşlıklar. Her zamankinden farklı olmasını dilediğim bilmem kaçıncı yıl. Artık tek başımayım ve sanırım biraz da özgürüm.

Yıllardır özendiğim üniversite hayatına ilk adımımı bugün atıyorum. 2 gün sonra derslerimiz başlayacak ve ben son dakikada boş bir daire bulabildiğime sevinçliyim. İlk defa ailemden uzakta yalnız başıma kalabileceğim, sonunda!

Eşyalarımı, bavulumu kapının önüne bırakıp cebimdeki anahtarı çıkarmaya çalıştım, cebim biraz karışıktı ve bulmakta güçlük çekiyordum.

O sırada bavulum kaydı ve merdivenden yuvarlanmaya başladı, ani bir refleksle kafamı o yöne çevirdiğimde merdivenlerde sadece bavulumun değil başka birinin de olduğunu gördüm. Telefonuna baktığından bavulu fark etmemiş olmalıydı ki gürültüyü duyana dek kafasını kaldırmadı.
"Çekil oradan! bavul-"
"Ah!"
Çocuk bavulla yerle bir olmuştu.
Koşarak yanına indim, "iyi misiniz? Çok özür dilerim bavulumu tutamadım, gerçekten çok üzgünüm bir yerinize bir şey oldu mu hastaneye gitmek ister misi-"
"Agh, elime basıyorsun"
"Ayh! Ö-özür dilerim, gerçekten"
"Sorun değil iyiyim de, seni burada hiç görmemiştim"
"Ah, evet ben yeni taşındım, az önce de içeriye girmeye çalışıyordum."
"Anladım"
Ayağa kalkıp üzerini silkti, sanırım ilk günden ilk komşuma rezil olmuştum. O kadar utanıyordum ki, yüzüne bakamıyordum.

Bavulumu sol eliyle kavradı, bir şey söylemeden merdivenden çıkmaya başladı.
"Şey ben çıkarırdım ama.."
"O zaman üzerine yuvarlanan tek şey bavul olmazdı sanırsam?"
"Ah.."
'Yer yarılsa da içine girsem..'

Bavulu çıkarıp kenara bıraktı, "teşekkür ederim"
"Önemli değil" dedi ve cebinden anahtarını çıkarıp benim dairemin kapısına soktu, benim dairemin? Bi dakika ne?
"Şey, burası benim dairemdi ama.."
"Ne?
"Ben bu daireye taşındım"
"Hayır, burada aylardır ben kalıyorum"
"Ama ev sahibi bana burayı kiraladı.."
"Arghhh şu pislik herif"

Telefonunu çıkarıp sinirli bir edayla parmaklarını oynattı ve telefonu kulağına götürdü, "hey! Bu dolandırdığın kaçıncı kişi pic herif! Hemen buraya geliyorsun, bir de benim dairemi mi kiraya verdin lan?! Peşin mi? Şaka mısın sen!? Hayır böyle bir şey olmayacak! Hey! Seni gördüğüm yerde- bibipp" ve anladığım kadarıyla telefon yüzüne kapandı.

Mükemmel, ilk günümden dolandırılmıştım, harika.
"Ev sahibi zevkine insanları dolandırıyor, aylarca yatıyor ama akıllanmıyor pic. Bu seferki kurbanı da sen olmuşsun."
"Anlıyorum, o zaman ne yapmamız gerekiyor?"
"Yapacak bir şey yok, bu daireyi paylaşacağız. Yemek yapmayı biliyor musun?" diye sordu kapının kilidini açarken, kapıyı itti ve içeriye ilk adımını attı.
"Pek sayılmaz aslında.."
"O zaman bulaşıkları yıka"
"O-olur"
Arkasından ben de adımladım ve bavulumla eşyalarımı da içeriye alıp kapıyı kapattım.