Günaydın.. Sırf sizlere ayıp olmasın diye yazıyorum yoksa günüm günaydın dicek kadar keyifli değil.. Ben yazılar yazmayı ilk dünyalar güzeli annemden gördüm içini dökmesi gerekiyordu çünkü konuştuğunda onu anlıcak kimse yoktu.. Birde dünyanın en güzel kız kardesi nazlımdan gördüm o kadar güzel seviyordu ki bir adamı ona konuşmak artık yetmiyordu çünkü konuşmak bir şey ifade etmiyor bazı zamanlar... Evet ben bu iki melek sayesinde yazıyorum birinden güçlü olmayı öğreniyorum birinden umutlu olmayı. Söylesene gülüsü güzel adam ne eksikte ben yokum.. Söyle artık ki düzelteyim kendimi bak hala sana uyarlıyorum kendimi çünkü insan bir kere aşık oluyormuş.. Teşekkür ederim mi demeliyim acaba hayatımdan çıkmadığın için yoksa küfür mü etmeliyim.. Nefes alıyorum bak alırken allahım ne olur gelsin diyorum sen bunların zerresini bile haketmezken.. Anlayamadığım bir kaç şey var şimdi sen beni istemiyorsun ya neden arıyosun merak mı ettin neden aradı diye.. Hep seni unutacakken rüyalarıma giriyorsun mesela korkma güzel adam seni unutmam.. Beni istemiyorsun ama her gelişinde görüşmüş oluyoruz sana yok diyemiyorum ya kendime çok kızıyorum annem diyor herkese hakettiği değeri ver diye.. Sen ben zorlamadan girsen hayatıma sövecem gelmişine geçmisine ama adam sen hic gelmiyorsun ki hakettigin gibi davranayım kıyamıyorum kendime sırf kendim için kızamıyorum sana cunku ben senin kadar vurdum duymaz degilim.. Biliyorum belki sende başkasını seviyorsun sevme.. Her sevişinde benim yasadıklarımı yaşarsın diye korkuyorum o zaman da gelmem aklına bilirim.. Sana süslü sözler yazmakta fayda etmiyormuş onu da gördüm kendine iyi bak gülüşünde kaybolduğum belki bir gün gelirsen yazarım buraya ben bu adama aşığım diye ama suan yazamıyorum insanlar aptal bu kız demesin diye..
