Backtown

 

            Proloog

mijn leven bestaat niet uit zonnen stralen en rozenblaadjes , het bestaat uit liefde , gevaar en wezens waar van je nooit had gedacht dat ze bestonden. Ik ben Serra ik ben 17 jaar oud en ik woon in een klein dorpje vlak bij Phoenix dat Backtown word genoemd. Mijn vader en moeder hebben jier hun huwlijksreis gevierd , wie zal dat ooit denken twee mensen van 25 jaar hier hun huwlijksreis vieren in dit klein afgelegen dorpje. Dat zo stil dat je de bladeren van de bomen hoor vallen. En dan juist in dit kleine dorpje beslissen ze te wonen als hun eerste dorpje op aarde komt. Maar dit dorpje is niet zo ondschulig als het op het eerste oog lijkt, het draagt een donkeren kant met zich mee. En daar kwam Serra achter op de eerste dag van het nieuwe jaar.

 Hoofdstuk 1: De eerste schooldag.

Serra!! Wij moeten samen in een club. De vrolijkheid van Angela voelde je al als ze aan kwam lopen. En aangezien het de eerste dag van het nieuwe schooljaar is , is Angela op haar best. Vorig jaar kwamen ik en Angela niet samen in een club en daar was ze het hele jaar kapot van , deze zomer had ze telkens gezegd dat ze niet weer alleen in de naaiclub wou zitten tussen al die overdreven barbiepoppen. Ja Angela ik verlaat je zijde de hele dag niet , beloofd! Met een overdreven brede glimlach haakte Angela haar arm in de mijne en liep net iets sneller dan ik naar het prikbord waar de inschrijfpapieren ophingen voor de clubs. Nee!!! Alle clubs zijn bezet. De grote glimlach verdween op het gezicht van Angela. Een nare gevoel kwam in me lichaam verschijnen. Dat had ik altijd als Angela verdrietig was. Ik keek om me heen proberen om iets goeds te vinden. Toen zag ik lykon hij liep naar een inschrijfpapier en vulde ze naam in. Ik keek naar het blad en zag toen met grote letters DE LEGENDE CLUB. Ik keek naar onderen en zag dat er nog twee plaatsen vrij waren. Angela! Kijk er zijn nog precies twee plaatsen vrij bij de Legende club. Er kwam weer een brede glimlach op haar gezicht en haar ogen straalde. Oke ik weet dat het niet veel is maar we zijn dan wel samen toch? Maar ik was nog niet klaar met me zin en ik zag Angela al onze namen op schrijven. Dit is toch fantastisch Serra nu zijn we samen in een club , beter dan dit kan het niet worden. We liepen naar onze mentorlokaal om onze roosters op te halen. Eigenlijk ben ik heel benieuwd wie er allemaal in de legendeclub zitten, ik was zo blij dat ik ons in de club had gekregen dat ik hellemaal was vergeten om op de lijst te kijken wie er allemaal nog meer op stonden. Misschien Cheldon of Luka, hun hielden allebei van verhalen. Ik weet het teminste van één iemand, Lykan. Ik zag hem zelf zijn naam invullen op de lijst. Lykan zat vorig jaar met mij bij biologie en was daar ook mijn labpartner. Ik vond hem altijd al een beetje mysterieus, hij praatte nooit en als hij praatte was het met een kille stem, waarvan ik altijd kippenvel kreeg.  En hij ging altijd zomaar uit het niks weg, dan sprong hij op en liep zonder iets te zeggen uit het lokaal. Ik was zo in gedachte dat ik niet door had dat ik werd geknuffeld door alison. Met achter haar natuurlijk Brad haar vriendje, hij volgde haar altijd als een hondje. Serra , ik heb je echt gemist je hebt deze zomer bijna niks van je laten horen, ik moet je zoveel vertellen hea. Ze had volgens mij niet door dat ze me nog steeds knuffelde. Ali ik stik ! laat me los , los los! In een keer trok ze haar armen terug en keek me met een zielige gezicht aan. Sorry ik heb je gewoon gemist. Haar overdreven baby stemmetje wat ze zelf nooit door had was nu onmisbaar. Geeft niet ali , ik heb jou ook heel erg gemist hoor. Alisons gezicht klaarde weer op. Ze hield ervan als mensen lieve dingen tegen haar zeiden of deden. Het liefst zou ze willen dat alle mensen over haar praatte, waar ze ook veel moeite voor deed. Angela kwam het gesprek binnen en sloeg een arm om me heen. Ali, ik en Serra zitten samen bij de legendeclub geweldig hea. Ze trok me nog verder naar haar toe. O mijn god , zijn jullie niet bij jullie hoofden. Weten jullie wel wie daar allemaal in zitten , en dat zijn mij vriendinnen? Alisons gezicht verstrakte en werd bleek. Het leek net alsof ze tegen zichzelf praatte in plaats van tegen ons. Waarom deed ze zo raar? Wat is er mis? De vragen dolden door mijn hoofd. Ik voelden mijn benen trillen en de arm die om me heen hing trilde ook. Ik keek naar Angela. Die keek mij vragend aan. Mijn gezicht ging weer terug naar alison, Brad was bij haar gestaan met haar hoofd tegen zijn schouders en een arm om haar heen. Hij fluisterde iets in haar oor, haar gezicht kwam weer in beweging. Angela die nu nog erger trilde dan daarvoor zat denkend naar alison te staren. Uhmm , ali wat is er aan de hand. Ik kon de vraag niet meer inhouden. Met een raar gevoel keek ik haar aan, ze leek op het punt te staan om iets te zeggen maar iets hield haar tegen. Ali ! zeg wat er is je maakt me bloed nerveus en je doet alsof er iemand is vermoord. Alison keek op en haar ogen waren onleesbaar.

‘’Kom dames, dan kunnen we gaan beginnen.’’ Mevrouw Telgings liepte tussen ons door naar haar bureau. ‘’Dames waar wachten jullie op? Ga op een stoel zitten en luister.’’ Waarom moet ze toch altijd streng beginnen op de eerste dag. Ik plofte neer op me stoel en luistereden wat ze had te zeggen. Naast mij zat Angela allemaal te gebaren over alison. Maar op die vragen wist ik het antwoord ook niet. Waarom deed ze zo raar? Was de legendeclub zo erg . het is tog maar een club met van die tieners die volksverhalen vertellen en over indianen en zo? Het leek me best onschuldig er zitten geen ex-moordenaars in of dieven. Alison zal wel overdrijven net als wat ze altijd deed, drama was haar ding. Hier zijn jullie roosters, kijk er goed naar en onthoud  ze ! ik had biologie , algebra en scheikunde samen met angela, alison en brad. Ik keek de klas rond om te kijken wie er allemaal in zaten.de deur ging open. Sorry mevrouw , ik was nog bezig met iets. Het was lykon. Zijn stem klonk kill en het liet me hart bonzen in me kil. Hij zag er op en of andere manier nu woest aantrekelijk uit. ´´Oke , meneer Serty neem maar ergens plaats´´. Ik keek naar de lege paats naast mij. Nee laat hem niet hier zitten laat hem niet hier zitten. Hij liep langs alle tafeltje, het leek net alsof hij expres doolhofje speelde. Toen hij langs het tafeltje  van Alison ging keek ze hem met donkere ogen aan , ik kreeg er rillingen van. Het leek net alsof alison naar hem siste. Hij liep door en nam plaats naast mij. Ik haalde diep adem en keek hem aan.´´Hoi  lykon´´. Hij keek me aan en zei niks terug , lekker arrogant. ´´Oke dames en heren , nu iedereen aanwezig is kan ik de clubs opnoemen, en daarna leg ik een blaadje met je labpartner neer.´´ Ik zuchtte, dat gaat weer eeuwen duren. ´´Bij de dramaclub : Alison , Brad, Casper, Julia en Jenifer.´´ Natuurlijk zat Alison bij de dramaclub ze was zelf een en al drama. Maar ik hield nog steeds van haar. Arme Brad die moest altijd achter haar aan lopen als een hondje , de jongens van de rugby waarin hij speelt klagen vaak dat hij teveel tijd verspilt met alison. Maar Brad negeert het hij is de beste van de team dus ze zullen hem nooit eruit schoppen, en hij zegt altijd: dat heb je als je vriendin  hoofdcheerleader is. ‘’De naaiclub: sandra en lily. De schaakclub jason en katerina. En als laatste de legende club. Lykon, Angela en Serra.’’ Lykon keek me gelijk met een kille blik aan. En hij verstarde. ‘’Mevrouw Telgins , is er een fout gemaakt?’’ Waarom deed iedereen hier toch zo raar over , het is maar een club niks bijzonders aan.’’Waarom zal er een fout zijn gemaakt  Lykon ?.’’ Iedereen keek hem aan , behalve Alison en Brad hun keken zorgelijk naar elkaar.’’Niks mevrouw , laat maar zitten.’’ Iedereen ging weer naar mevrouw Telgings luisteren. Ik moest het vragen. ‘’Lykon waarom reageer je zo en waarom kijk je me zo aan?’’ Ik probeerde zo zacht mogelijk te praten. Lykon keek me met boze ogen aan , het leek net of zijn geicht elk moment kon ontploffen.’’Dat weetje zelf tog wel of ben je nou echt zo dom Serra, ik weet vast en zeker dat je vriendinnetje Alison je alles heeft gezegt.’’ Hij draaide om en begon mij te negeren. Waar had hij het over? Wat heeft Alison hier mee te maken? Ik was nu echt in de war! Ik voelde opeens een briefje op me tafel komen, mijn lab partner van dit jaar. ‘’Serra? Serra? Wij gaan zeker bij elkaar!’’ Angela glimlachte breed naar mij. Ik opende het briefje en in me hoofd had ik echt de naam Angela. Maar dat was niet wat er op het briefje stond. L.Y.K.O.N .  ‘’Wat nee! Lykon !’’ zijn naam was uit me mond voor dat ik het door had. Ik keek naast me , zijn ogen waren op mij gericht en ze waren zwart. ‘’Is er een probleem mevrouw wals?’’ Ze keek me verbaasd aan. Nee hoor, hellemaal niet. Waarom zei ik nou nee dat was mijn kans om er voor te zorgen dat Lykon mijn lab partner. ‘’Oke ,  jullie mogen gaan rust goed uit , want morgen gaan de lessen gewoon volgens het rooster.’’ Ik probeerde naar  Angela te kijken, hoe erg zou ze het vinden dat ik niet haar lab partner ben­? Ik keek om en Angela had nog een bredere glimlach dan eerst. ‘’Angela, waarom lach je ?’’ Angela werd rood . ‘’Lucas is mij labpartner!’’ Angela was al verliefd op Lucas sinds de brugklas.