ꜱᴇʀᴇɴᴅɪᴘɪᴛʏ, ᴛᴋ

otuz üç

tane tane dikkatlice ve medyadaki müzik ile okumanızı tavsiye ediyorum

keyifli okumalar tabii bölümde keyif bulabilirseniz

✮✮✮

Jungkook'un gidişinin üstünden neredeyse sekiz ay geçmişti. Yokluğunu hiç bir zaman unutamadım, müzik kutusuna baktıkca canım acıdı yine de bakmaya devam ettim. Sevgiliyi geçtim Jungkook'u bir arkadaş olarak da çok özlemiştim.

Birlikte izlediğimiz onca film ve oynadığımız onca oyun... Her birini hâlâ ayrıntısına kadar zihnimde yaşatmaya devam ediyorum. Nasıl unutayım ki zaten o mutlu anıları? Bu kadar mutluyken ne olmuştu bize?

Sonunda üniversiteden menzun olup istediğim mesleğe sahip olmuştum. Mutlu musun diye sorsalar evet diyemezdim ama. Jungkook ile hayaller kurmuştuk o kadar. Gerçekleştiremedikten sonra mutluluk neydi ki?

Üniversite bitince ayrı eve çıkacaktık. Bir evcil hayvanımız olacaktı. Tavşan ya da köpek seçmiştik. Kedimiz olmasını çok isterdim ama ne yazık ki alerjisi vardı Jungkook'un. Onunla yetiştirdiğim sürece her hayvana tamamdım zaten.

Aklımda veteriner kliniği açmak vardı fakat hangi parayla açacağımı düşünmeden edemiyordum. Birilerinden yardım istemek en son yapacaklarım arasındaydı. Yardım almadan klinik açmakta beni epey bir yoracaktı tabi ama değerdi. En azından geçmişi unutup kendimi işime adardım.

Jimin ve Yoongi çoktan ayrı eve çıkmış ve işlerine başlamışlardı. Yoongi şirin bir pastane açıp işletirken Jimin'i de aşçı olarak işe başlatmıştı. Sık sık ne kadar tatlılar diye düşünüyorum arkadaşlarımı. Bizde onlar gibi olabilirdik ama olamadık.

Çok iş yapamadığım iş yerime gitmek için yola koyulmuştum bile. Kulağıma kulaklığımı takıp orman yoluna attım kendimi ve aylarca düşündüğümü düşündüm.

Jungkook'un gidişi.

Duygusuz gözlerimle yere bakarak ilerliyordum. Ara sıra yanımdan geçen insanlar garip bakışlarını atsalar da alışmıştım artık. Üniversiteden sonra istediğim giysileri rahatça giymeye başlamıştım. Bugün de altımda dizüstü kot şortum vardı. Her gören yadırgıyordu fakat sürekli karşılaştığım insanlar çoktan alışmışlardı bile.

Sonunda veteriner kliniğine vardığımda içeride yalnızca Nayeon vardı. Gülümseyerek selam verdikten sonra çantamı koymak için arkaya doğru ilerledim.

Nayeon kliniğin sahibiydi ve çok şirin bir kadındı. Benimle hemen samimiyeti kurmuştu ve en yakınlarımdan biri olmuştu. Bir de Yeonjun vardı. O da benim gibi yeni mezun olmuştu ve acemiydi. Görünüş olarak ne kadar şirin olsa da kliniğin en asabisiydi.

Çantamı bıraktıktan sonra Nayeon'un yanına geri döndüğümde yeni gelen müşteri ile konuşuyordu. Gelen müşteri Jeongyeon'du. Her gün günde en az iki kez gelir Nayeon ile sohbet ederdi. Yeonjun ile ne kadar Nayeon'dan hoşlandığını söylesekte Nayeon bunu kabul etmiyordu.

Beni gören Jeongyeon gülümseyip selam verdi. Nayeon gözlerini bana çevirip konuştu "Taehyung ben Mimi'nin iç dış parazitini yapacağım. Sen kasada durur musun?" dediğine gülümseyerek kabul ettim ve Nayeon'un kalktığı sandalyeye yerleştim. İkisi birden muayene odasına gitmişti.

Yaklaşık on dakikadır oturuyordum fakat gelen hiç kimse olmuyordu. Sıkıntıdan kendime kahve yapmak için ayağı kalkıp kasadan ayrıldım. Hemen yanımdaki kapıdan içeriye girecektim ki arkamdan seslenen tanıdık ses olduğum yerde kalmamı sağladı.