Boşver Ben Hala Lanetinleyim

Bölüm 1

Hafif karanlık, bir o kadar da bulanık...

Neresi burası? Neredeyim ben? Hastanede yatırılan, uyanır uyanmaz söylenen hastalar gibi hissediyorum kendimi. Hastayım. Ama hastanelik bir durum yok. Hastalığım var ama ne reçetesi doktordan çıkar, ne ilacı eczaneden...

Sınıf arkadaşlarım sanki hastanede ağır hastalığı olan bir hastayı ziyarete gelmiş gibi, başımda toplanıyorlar. ''Ne oldu?,Neyin var?,Cevap versene!, Kendinde misin?''

Kendimde miyim? İki saat öncesine kadar konuşmamı istemeyen teneke topluluğu şimdi konuşmamı istiyor. Robotunuz muyum ben sizin? ''Kesin lan!'' diye bağırmak geliyor içimden. Onu da içime atıyorum. Susuyorum. Kesmeyecekler. Anlattığımda da anlamayacaklar. ''Takma kanka, geçicek.'' laflarıda artık tatmin etmiyor beni. Geçmiyor lan hiçbir şey. Hadi geçti diyelim, yeni acı başlıyor bu sefer. ''Ne kadar yalancısınız.'' diyesim geliyor düşündükçe. İç sesim ''Sus.'' diye tekrarlıyor sürekli. Dilim konuşmaya varmıyor zaten. Üzerimdeki yorgunluğu bir türlü atamıyorum.