You can do this Ft. B-Brave

♡ Chapter 4 ♡

POV KIM:

——- @Kim's home. 08:00

B-Brave, eh, oh.

B-Brave waddup.

Zoveel girls, maar het doet er niet toe.

Want niemand kan doen, kan doen, wat, wat jij met me doet.

Er zijn zoveel boys, maar dat doet er niet toe.

Want je keert ze de rug, er is ...

Ik zucht en druk mijn wekker uit. Hoewel ik het super leuk vind om naar mijn wekker te luisteren wordt ik geïrriteerd bij het idee dat dat ding me wakker maakt. Ik wrijf in mijn ogen en wil op de klok kijken maar dan besef ik me dat ik mijn bril niet op heb. Ik pak mijn bril van mijn nachtkastje en zet hem op. Nu kan ik eindelijk naar de tijd kijken. 08:00. Ik zucht maar dan bedenk ik me dat ik vandaag m'n eerste dag bij Lucia Marthas heb. Hopelijk zijn er aardige mensen. Ik stap mijn bed uit en pak mijn mobiel. Ik kijk wat op Twitter en leg hem dan aan mijn mobiel. Om zeker te weten dat hij vol blijft als ik straks ernaartoe ga. Ik kies wat kleren uit mijn kast en loop naar de badkamer waar ik mezelf douche.

Ik trek mijn kleren aan en kijk in de badkamerspiegel. Mijn haar in mijn handdoek gewikkeld en Make Up overal over mijn gezicht. Ik grinnik. Sexy Kim, heeeel sexy. Ik pak Make Up remover en haal mijn Make Up van  mijn gezicht. Ik haal mijn haar uit de handdoek en ga er met een borstel doorheen. Als het een beetje wil zitten loop ik naar mijn slaapkamer en begin met mijn Make Up. Ik kijk naast me op mijn bureau en zie een fotolijstje staan. Ik slik een keer en ga verder met m'n Make Up. Ik mis je mam. Is het enigste wat er nog door mijn hoofd spookt. Als ik klaar ben loop ik naar beneden. Gelukkig m'n pa ligt nog in bed. Ik maak ontbijt klaar en ga op de bank zitten waar ik wat tv kijk.

09:00 ben ik helemaal klaar. Het is 10 minuten fietsen. Om 09:30 begint het. Ik loop naar boven en pak mijn mobiel van de lader. Ik pak mijn tas en mijn oortjes die ik direct in mijn telefoon plug. Ik loop de trap af, naar het halletje en trek mijn jas aan. Zachtjes loop ik het huis uit en loop naar mijn fiets. Ik doe mijn oortjes in en zet Bad erop. Van B-Brave. Ik stap op mijn fiets en rij richting Lucia Marthas. Nog steeds denk ik aan mijn moeder. Zij zou wel blij voor me zijn geweest. Ik kijk naar de begraafplaats waar ik langs fiets. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het 09:10. Ik kan er wel even 5 minuten naar toe. Ik zet mijn fiets tegen het hek en loop de begraafplaats op. Ik loop naar de steen en hurk ervoor neer. "Hee mam, het is gelukt hoor. Mijn eerste dag bij Lucia Marthas begint zo". Ik voel de tranen in mijn ogen branden. Ik snik een paar keer en leg mijn hand op de steen. "Ben je blij voor me?". Ik begin te huilen.

Ik loop de begraafplaats af en veeg mijn tranen weg. Ik kijk naar mijn vingers die zwart van de mascara zijn. Fijn. Ik pak mijn mobiel en open voorcamera. Met mijn vingers haal ik de mascara weg en doe mijn mobiel weer weg. Ik wil mijn fiets pakken, maar die is weg. Fuck! Ik zoek overal. Nergens te bekennen. Ik pak haastig mijn mobiel en kijk naar de tijd. Over 5 minuten moet ik er zijn. Het is 10 minuten lopen. Iemand om me te brengen heb ik niet. Zonder nog enige twijfel zet ik hem op rennen. Goeie warming up Kim.

——- @Lucia Marthas. 09:30

10 minuten te laat. Goed begin, Kim. Ik loop het gebouw binnen en ik zweet me kapot. Ik loop naar de receptioniste. "Kim Evert", meld ik me. "Je bent te laat", zegt de receptioniste. "Mijn fiets was gestolen", zeg ik. Ze kijkt me aan en ze lijkt me niet te geloven maar gaat er niet op in. "Die deur in, 2de gang links en dan 3de deur van rechts", zegt ze. Ik knik en haast me naar de deur. Ik loop de 2de gang links in en dan de juiste deur. Ik kom in een grote zaal terecht. Waar veel mensen zitten. "U bent laat", zegt een mevrouw die voorin de zaal staat. "S-Sorry", verontschuldig ik me. Inmiddels zijn alle ogen op mij gericht. Iets waar ik totaal niet tegen kan. In het middelpunt staan. "Ga gauw zitten". Ik kies een plek achterin uit en de vrouw gaat verder. "Dit was het, zijn er nog vragen, kun je altijd naar mij of 1 van mijn collega's komen", zegt de vrouw. Lucia. Lucia Marthas. "Achterin hangt een prikbord met de klassen", vertelt ze nog. "Jullie kunnen hem bekijken, er staat achter je klas een docenten naam. Zoek die docent op hier in de zaal en ga erbij staan". Na nog wat te hebben uitgelegd over de klassen loopt iedereen naar het prikbord. Ik laat mijn vinger over de namen glijden tot ik die van mij zie. Kim Evert, klas 4G, Mvr. Donk. Ik loop naar de docent en er staan 3 meiden en 5 jongens. "Nog 2 meisjes en 1 jongen", vertelt ze. We knikken en ga er beetje bij staan. Dan komt er een meisje aan met blond haar. Als de rest er ook is lopen we allemaal de zaal uit maar ik word tegengehouden door Lucia Marthas. "Kan ik jou even spreken?", vraagt hij. Ik slik en knik. "Ze komt er zo aan, welke zaal heb je?', vraagt Lucia aan Mvr. Donk. "8". Lucia knikt en zegt dat ik met der mee moet lopen. We komen aan in een kantoortje. "Ga zitten", zegt ze. Ik doe wat ze zegt en ga op de stoel voor der bureau zitten en ze gaat op de bureaustoel zitten. Ik kijk wat rond en zie een vitrine met allemaal bekers en medailles. Pfoe. "Waarom was je te laat?", vraagt ze. Ik richt mijn ogen weer op Lucia. "Mijn fiets is gestolen", antwoord ik. "Waar?", vraagt hij. "Bij... Bij de begrafenis", zeg ik slikkend. "Twijfelde je nou?", vraagt ze. Ik schud mijn hoofd en bijt op mijn lip op de tranen in te houden. "Waarom was je daar dan? en wanneer?". "V-vanochtend voordat ik hier naar toe kwam, en m-mijn moeder is euh 2 maanden geleden overleden", zeg ik en ik kijk naar mijn voeten zodat ze de tranen niet kan zien. "Het spijt me voor je.  Ik zou het door de vingers zien;", zegt ze. Ik bedank haar met een zwakke glimlach. "Je kan altijd naar me toekomen als je wilt praten", zegt ze. "Danku, dat is lief", zeg ik. "Je mag gaan, meid", zegt ze. Ik glimlach en loop naar de juiste zaal. Ik klop aan. "Binnen", hoor ik een stem. Ik open de deur. "Ga zitten", zegt ze. Ik ga zitten. "We gaan beginnen met voorstellen, vertel je naam, wat je hobby's zijn, hoe oud je bent, en dans een stukje", zegt Mvr. Donk.

"Ik ben Rosanne, maar ik wordt liever Roos genoemd, mijn hobby's zijn dansen en zingen en ik ben 17 jaar", zegt het meisje. Na dit meisje moet ik. "Dans maar", zegt Mvr Donk. Rosanne staat op en begint te dansen op See You Again. Wow. Ik kijk er naar. Die is echt goed. Als ze klaar is klappen we allemaal. Iedereen kijkt mij nu aan. "Ik euh ben Kim, M-mijn hobby's zijn voetbal en dansen en ik euh ben 16", zeg ik met een rood hoofd. "Dans maar", zegt Mvr. Donk. Ik ga onzeker opstaan en zet het liedje People help the People. Van Birdy. Ik ga klaar staan en de muziek neemt mijn lichaam over. Alle problemen, alle zorgen, alle frustratie, alle pijn, alle onzekerheden, alles verdwijnt. Ik voel me vrij. Ik ben in mijn eigen wereld. Als ik klaar ben hoor ik  geklap. Ik schrik uit mijn eigen wereldje en kom weer in de realiteit en alles komt terug. De problemen, de zorgen, de frustratie, de pijn, de onzekerheden, alles. Ik schud het half van me af en ga met een glimlach zitten. "Jullie krijgen direct je eerste opdracht, je gaat in tweetallen een choreografie bedenken, liedje mag jezelf bedenken, jullie krijgen hier elke dag 2 uur voor om aan te werken, over een week is het eerste tweetal", zegt ze. Fijn. Tweetallen. Wie wil nou met mij? Ik zucht als ik zie dat er al tweetallen zijn gemaakt en er nog 4 meisjes zijn, inclusief mij. 2 meisjes vragen aan Rosanne. "Sorry, ik wil graag met Kim, als zij ook met mij wilt tenminste", zegt Rosanne. Ik kijk der en glimlach. "Lijkt me leuk", zeg ik. Ze glimlacht ook.

De les is afgelopen en we mogen naar huis. Ik loop de zaal uit en hoor iemand die naast me komt lopen. Ik kijk naast me en zie Rosanne. Ik glimlach. "Hee", zeg ik. "Hee". "Bedankt dat je met me wilt dansen", zeg ik. "Hoezo bedankt?". "Niemand wil echt vrienden met me zijn", zeg ik. "Waarom niet?". Ik haal mijn schouders op. "Ik ken nog wel mensen die jou wel mogen", zegt ze en ze trekt me mee.

~~~~~~~~~~~~~~~~

Bij de media zie je de choreografie die Kim opvoert bij het voorstellen♥