სტოქჰოლმის სინდრომი

part 1

დილით მაღვიძარამ ძლივს გამაღვიძა არადა ისევ მეძინება ავდექი სახე მოვიწესრიგე  და ჩავიცვი

გარეთ ცივა მგონი მალე მოთოვს ერთი სულიმაქ პირველი ფიფქი ჩამოვარდეს ვგიჟდები თოვლზე და ზოგადად ზამთარზე  ახლა კოლეჯში მივდივარ ოცი წლისვარ მაგრამ ისევ ვსწავლობ მინდა კარგად ვისწავლო რათა მოგზაურობა შევძლო ეს ჩემი ერთადერთი ოცნებაა მამაჩემი მაფიის ბოსია და მისთვის მე ისეთივე უმნიშვნელოვარ როგორც ჩემთვის ის თუ როგორი ამინდი იქნება ხვალ მსოფლიოს მეორე ბოლოში ვიცი ცუდი შედარებაა მაგრამ ზუსტია ალბათ რომც მომიტაცონ მაგასაც ვერ გაიგებს მეგობრები არ მყავს მხოლოდ ერთი დაქალი რომელიც საზღვარგარეთ წავიდა სასწავლებლად მე აქ დამტოვა მარტო დედაჩემი მაშინ დაიღუპა როცა ბავშვი ვიყავი და რადგანაც და-ძმა არ მყავს მიწევს სახლში მარტო ვიცხოვრო მამაჩემი მოჩვენებასავითაა გინდ ყოფილა გინდ არა ქვემოთ ჩავედი სალათა გავიკეთე ვჭამე და წავედი მანაქანაში ჩავჯექი

რომ მივედი მანქანა დავაყენე და შინით შევედი ორი წუთი დავიგვიანე და ამ ქალა ერთსაათიანი ლექცია ჩამიტარა ადამინობაზე ძლივს დავჯექი ცალ ყურში ნაუშნიკი გავიკეთე ბოლოზე ვზივარ თან უსადენოა და ვერც ამჩნევს თავი მერხზე დავდე და ფანჯრიდან ყურება გავაგრძე შეიძლება იფიქროთ რომ ცუდი მოსწავლე ვარ სინამდვილეში უბრალოდ ამ ქალს ვერ ვიტან ყველა ლექცია ვიცი უბრალოდ მას არ ვაბარებ ძლივს დამთავრდა ყველაფერი ქვემოთ ჩავედი და ვიღაცას შევეჯახე
-ბოდიში
-თვალებში გამოიხედე მეგობრები არგყავს და ნეტა ვისთან გეჩქარება
-და შენ რაში გაინტერესებს მე ვინ მყავს და შენ რო გყავს ვითომ იყვნენ ნამდვილები მიზეზს რომ მისცემ ყველა ზურგს შეგაქცევს თქვენნაირ პირფერულ მეგობრობას მარტოობა მირჩევნია წარმატებები ერთმანეთის გამოყენებაში
ხელი დავუქნიე და წამოვედი ყველა მიცნობს რადგან სულ მაგარი მანქანით და ზმანებით დავდივარ ასერომ ყველამ იცის მეგობრები რომ არ მყავს და ჩემზე სიცილი ჩვევაში გადაუვიდათ იცინონ მაგით მე ვერაფერს მაკლებენ სახლში მივედი მანქანა დავაყენე ლოგინზე წამოვწექი რაღაცეებს ვუყურე ცოტახანი ჩამეძინა რომ გამეღვიძა უკვე მოსაღამოვდა მომწყინდა ყურსასმენები გავიკეთე და გარეთ გავედი და სკვერში დავჯექი მუსიკების მოსმენაში დრო ისე გავიდა ვერც გავიგე უკვე საკმაოდ დაღამდა სახლის გზას დავადექი მუსიკების მოსმენაში გზა ამერია ერთი მოსახვევით ადრე შევუხვიე რომ მივხვდი არასწორ ადგილას ვიყავი სიმღერა გამოვრთედა უკან მობრუნება დავაპირე თუმცა წინ ვიღაც გადამიდგა ორნი იყვნენ ალბათ ქურდები არიან ყურსასმენები შევინახე
-არასწორ ადამინთან იჭერთ საქმეს გამატარეთ
-ვითომ რატომ
-თქვენთვისვე აჯობებს
ერთმანეთს შეხედეს და შემდეგ ჩემსკენ სწრაფად წამოვიდნენ კიბატონო თვითონ ითხოვეს ჩხუბი დაიწყეს მოვიგერიე და ცოტახანში ორივე ძირს ეგდო უკნიდან მოახლოება ვიგრძენი რომ მივბრუნდი ვიღაცის თვალებს შევეჩეხე თითქოს ნაცნობი მაგრამ ამავედროს ისე უცნობი ორი წამით შევხედე და თითქოს სამყარო დავინახე უცებ სახეზე ნაჭერი ამაფარა ვერც გავაცნობიერე რა მოხდა როცა დავეცი ცას ავხედე იმ ბიჭის ხელებში დავეცი ჯერ ვარსკვლავები დავინახე და გაგიშვამდე ისევ მის თვალებში ჩავიხედე ამჯერად თითქოს მთელი გალაქტიკა იმ პატარა შავ თვალებში ეტეოდა მისი თვალები ბოლო იყო რაც დავინახე
...
გავიღვიძე რადგან წყალი შემასხეს რაღაც ბნელ ოთახში ვიყავი სკამზე მიბმული პირზე ნაჭერი მქონდა აფარებული დავცდილობდი გამერჩია სად ვიყავი მაგრამ უცხოა ადგილი სადაც ახლავარ მოულოდნელად კარის ძლიერი ჭრაჭუნის ხმა გავიგე ოთახში შავებში ჩაცმული ორი დაცვა შემოვიდა გვერძე გადგნენ მივხვდი რომ ვიღაცას ელოდებოდნენ კარებში თავდახრილი ბიჭი შემოვიდა გამალებით ვაკვირდები იქნებ ვიცნო როცა თავი აწია პირველი მის თვალებს შევეჩეხე მაშინვე ვიცანი იგივე ბიჭია ვისაც გათიშვამდე ვხედავდი პირზე ნაჭერი მომხსნეს ბიჭმა კითხვების დასმა დაიწყო ვერ ვხვდებოდი რა ინფორმაციაზე მელაპარაკებოდა უცებ კი სახეში იმდენად ძლიერად გამარტყა რომ ცხვირიდან მაშინვე სისხლი წამსკდა