Real life(1)

297 14 2
                                    

ဆေးရုံခန်းငယ်တွင်သတိရနေပီဖစ်သောအဂါးကိုအကုသည်မယုံနုိင်အောင်ကြည့်နေလေရဲ့။အချိန်ကြာကြီးလွမ်းဆွတ်ခဲ့ရတဲ့အဂါးကိုမည်မျှလွမ်းနေသည်မှာမျက်ရည်များကသက်သေပင်တည်လေ၏။

ထိုအတူအဂါးသည်လည်းထိုချစ်ရသူအားကြည့်နေလေ၏။ထိုချစ်ရတဲ့လူသားရဲ့နူးညံတဲ့အပြုံးရယ်မိမိအားမည်မျှပင်ဂရုစိုက်ကြောင်းကိုချောင်ကျနေသောမျက်နှာလေးကသက်သေတည်လေ၏။

ထိုတန်ဖိုးရာမိမိလွမ်းဆွတ်ခဲ့ရတဲ့အသံလေး ၊မျက်နှာလေး နဲ့အတူအပြုံးချိုချိုလေးတွေကိုပေါ့။ထိုအခါအဂါးမှာမဆိုင်းမတုံ့ပဲအကုရဲ့မျက်နှာအားကိုင်ကာ

Yg-ကြည့်ပါအုံးဦးရယ်မျက်နှာလေးကိုချောင်းကျသွားတာပဲကိုယ့်ကိုယ့်ကိုဂရုစိုက်ပါလို့မှာသွားတယ်လေငယ်ပြန်လာခဲ့မယ်လို့လည်းပြောတယ်မှတ်လား

ဆိုကာပြောလေတော့အကုသည်အဂါးအား

Jk-ဟင့်ငယ်တကယ် နိုး နိုးလာတာပါနော်

ဆိုကာ‌တင်းကြပ်စွာဖက်ထားလေ၏။ပီးနောက်

တကယ့်ငယ်ပါနော်ဦးကိုထပ်ပီးထား သွားတော့ဘူးမှတ်လားဟင် ငယ်ဟင့်

ဆိုကာကလေးကြီးကငိုပီးမေးလေတော့အဂါးသည်

Yg-အာရီဂူးးမထားသွားတော့ပါဘူးငယ့်ရဲ့ချစ်ရသူရယ်

ဆိုကာပြောလေတော့အကုသည်ဝမ်းသားကာအဂါးအားနမး်လေး၏။

Jk-ပြွက်စ်~~~ပြွက်စ်~~~

ဆိုကာနမ်းပီးနောက်ဖက်ကာ

ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ငယ်ရယ်ပြန်နိုးထလာပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်

ဆိုကာပြောလေတော့အဂါးသည်အကုအားဖက်ကာ

Yg-အာရီးဂူးကလေးလေးကျနေတာပဲလာဒီနားမှာလာအိပ်ငယ်ဖက်အိပ်ချင်တယ်

ဆိုကာပြောတော့စကားနားထောင်တဲ့ယုန်သူငယ်ကြီးလို့အဂါးရဲ့နားကိုဝင်အိပ်၍

Jk-ငယ်ကိုလေးဦးကအများကြီးသတိရနေတာအများကြီး

ဆိုကာပြောလေပီးနောက်အဂါးကိုလွင့်ထွက်သွားမည်အလားတင်းကြပ်စွာဖက်အိပ်လေ၏။ထိုအခါအဂါးမှာလည်း

system  Love( Complete)Where stories live. Discover now