cinco
The whole week was fine, and it's already friday thats means na this is also the day na magkakaroon ng important dinner ang pamilya.
I'm on my last period of my classes for today. 3:45 na din ng hapon malapit na kami i dissmiss ng prof namin. hinihintay na lamang namin na matapos na ka dadakdak ang prof sa harap.
maya maya pa ay tumunog na ang relo ng prof namin. palatandaan na oras na para i dissmiss kami na siya namang ginawa.
"and before I forgot, you criminology students are going to do a mandatory volunteering at next week. that's all see you when I see you." pahabol pa niya na umani na man ng mga pabulong na pagpupunyagi galing sa aking mga kaklase.
sino ba naman kasi ang hindi uungot kung ang buong araw ng event nayon ay walang tigil ang magiging trabaho namin na mag istima ng mga darating na bisita na galing sa ibang school. kung tutuusin naman ang event na gaganapin sa isang linggo ay exclusive for us criminology department lang.
ang event na BUDDY DAY ay ginaganap isang beses isang taon kasama ang parehong kolehiyo na masasabing malapit na kaibigan ng school namin.
ang BUDDY DAY ay ang araw na pinakahihintay ng lahat lalo na ng mga lalaki dahil magkakaroon ang bawat isa na i spend ang buong araw na iyon sa taong makabubunot sa kanya galing sa iba din na criminology students na bibisita sa aming school.
May kalahating araw kami para kilalanin ang magiging ka buddy namin para sa gaganapin na mga palaro sa kinahapunan. kadalasan ay couple games ang nangyayari kaya naman tuwang tuwa ang mga kalalakihan yun ay kung ang makapipili sa kanila ay babae, hindi narin naman sila lugi kung kapwa lalaki naman ang maka bunot sakanila dahil mas napapasaya nila ang mga laro sa pagiging pilyo at kawalan ng hiya sa isa't isa.
kung tatanungin niyo ako kung ano ang opinyon ko sa BUDDY DAY? ang maisasagot ko lang ay isang nakapapagod na araw lamang yon saakin dahil. Ang kumilala ng tao ang pinaka una na wala sa bokabularyo ko. isipin niyo nalang ang buong maghapon na i spend ko sa tong yon.
wala naman akong choice kundi ang sumali dahil iyon ay mandatory event. everyone must participate unless you have a valid reason para lumiban.
habang nilalakad ko naman ang palabas sa building namin papunta sa aking sasakyan ay may pamilyar na boses akong naulinigan. sa sobrang pagka pamilyar nito ay dumoble ang kabog ng aking dibdib. ramdam ko ang pagkasabik at pangungulila ng puso ko sa hindi malaman na dahilan.
luminga naman ako sa paligid ngunit wala ang taong inaasahan ko na nag mamayari ng boses na iyon. tanging aking mga kaklase na palabas din lang ang aking nakikita.
iwinaksi ko na lamang ang aking narinig at pinagpatuloy ko na lang ang aking pagtutungo sa parking para mahintay ko na si Dri at Hail sa Main gate kung saan kaming tatlo ay nagtatagpo upang sabay sabay na makauwi sa bahay tulad ng bilin sa amin ng aming mga magulang.
hindi nag tagal ay dumating na ang dalawa. kapansin pansin ang malawak na ngiti ni dri at ang busangot na muka ni hail? busangot si hail? ano kaya ang nangyari at nakabusangot nanaman itong bata na'to.
"Ace how long have you been waiting?" tanong ni dri. "ka darating ko lang din dri, ganda ng ngiti mo ah."
tila ba nahihibang at mas lumaki pa ang ngiti ni dri ng mabangit ko ito. damn ang creepy. ganyan ang hilatsa ng muka ni dri kapag lasing siya at may kalokohan na bigla nalang na agagawin kaya naman medyo lumayo ako sakanya ng bahagya. huling nalasing kasi ito at nasaksihan ko ang mga ngiti nayan ay noong ginising niya ako at si hail para pasukin ang isang spa na nag offer ng extra service.
kinikilabutan parin ako hangang nagyon dahil don.
hindi ko na siya binalingan ng tingin at akin namang binigyang pansin si hail na ngayon ay tulala.
"hail, may nangyari ba?" tumingin ito sa akin at umiling matapos ay dumiretso sa kotse ni dri.
"tara na ace, hayaan na muna natin si bunso." tumango naman ako bilang pag sang ayon.
" ace bumuntot ka saakin ha, wag na wag mong subukan mag overtake kukutusan talaga kita."
bahagya naman akong natawa habang pasakay sa aking baby.
habang bumabyahe pa uwi ay nag ring ang phone ko. sinagot ko naman ito sa pamamagitang ng mag tap lang sa wireless earpiece ko outside my helmet.
"hello" bigkas ko ng marinig na hindi sumasagot ang kabilang linya ay inulit ko ulit itong sabihi pero wala talagang sumasagot. tanging mabibigat na pag hinga lamang ang maririnig sa kabilang linya.
pinatay ko nalamang ito at ipinagpasaisip na baka wrong number lang o nagtitrip lang ito.
nakarating kami sa bahay na nakasunod parin ako kay dri tulad ng sabi niya ay 'di ako nag overtake dahil ayaw ko naman na makutusan niya.
nang makababa ay sabaysabay namin tinahak ang pinto ng bahay at bumati sa mga magulang namin na naka upo sa sala habang may pinaguusapan.
"ma, pa akyat lang kami para magbihis then bababa din kame after to start our fam dinner" sabi ni dri na sinangayunan namin ni hail na hangang ngayon ay walang imik.
nandirito kami ngayon sa hapag at naghihintay sa pagdating ng pagkain.
sina mom at dad ay may pinaguusapan tungkol sa opisina ahabang si hail at dri naman ay nasa telepono nila ang atensyon.
ako naman ay napaisip muli patungkol sa boses na aking narinig kanina. malabo naman na siya iyon dahil. unang una sa lahat ay ayaw niya dito sa syudad.
dumating ang pagkain at naudlot ang aking pag iisip sa kalagitnaan ng pagkain ay tumukhim si dad kaya lahat kami ay nag bigay atensyon sa kanya.
"listen mga anak. this dinner got held because of something important na gusto namin na ipaalam sainyo na tatlo." paumpisa ni dad at sumenyas kay mom na ituloy ito.
"kung mapapansin niyo your dad and I is stressing over our company." patuloy ni mom " the sales keeps getting lower and lower" sabi niya muli
"ito lang ang natatanging paraan na alam namin ng mom niyo para hindi matuluyan na bumagsak ang company naten"
"kaya naman mga anak we need your cooperation with this, anuman ang napagdesisyunan namin ng mom niyo ay sana wag maging dahilan ng pagsama ng inyong loob"............
A/N: holabels mga sisters, kinakabahan akizkiz sa announcement ni pudrabels ng mga gays. nukayayon? kung ako yon 'di kita gaganunin.
BINABASA MO ANG
AGAIN.
RandomA story wherein to two ex lovers cross paths again for a reason, destiny. Does this thing call destiny let them meet to finally have their second chance or to put an end to everything. "It's hard to love someone na tapos ka ng mahalin" "Sinco, tama...