“
sa sinulat na tula,
ikaw ngayon ang paksa,
ngiting iginawad sa akin,
sa isipan ay hindi mawala,
ang mapungay mong mga mata,
sa tuwing sa akin ay titingin ka,
sa bawat hakbang ng iyong paa, at pagkumpas ng iyong mga kamay,
sa bawat galaw ng labi mong mapula,
ako’y namamangha
sa bawat araw na kasama ka,
hindi mawari ang nadarama,
hindi mapigilan matuwa sa
tuwing nakikita ka,
pintig ng puso’ybumibilis
sa tuwing ika’y lalapit na
tila ako’y na huhulog na
hindi na alam kung makaka-ahon pa”
-𝖍𝖆𝖟𝖊𝖎𝖆
