sabahın erken saatleri, güneş henüz göstermemiş kendini tepeciklerin ardından. buna rağmen perdeler açık, ışık hüzmelerinin içeri girmesine daha vakit olmasına rağmen parlaklığını yitirmiş gözler sabırsız, hemen istiyor aydınlığı. hiçbir şeyin yerinde olmadığı, dağınık, küçük fakat samimi odayı aydınlatan tek şey vanilya kokulu bir kaç mum.
nefes sesleri hızlanırken gittikçe, farkına bile varmıyor titreyen ellerinin, beynini saran karanlık düşüncelerinin. sarı yıldızın turuncu ışıkları yavaşça doldururken dört duvarı, yapabildiği tek şey parmaklarını başından beri ait oldukları enstrümana bırakmak oluyor.
aralık camdan esen kış rüzgarı vanilya kokulu mumların sönmesini sağlarken, parmaklarını her hareket ettirişinde hoş fakat bir o kadar da hüzünlü bir melodi sarıyor yalnızlaşmış ruhunu.
karanlık düşünceleri birer birer silinirken farkına bile varamıyor yükselen güneşin.
130123
ŞİMDİ OKUDUĞUN
fireworks.
Random- one morning, this sadness will fossilize and i will forget how to cry. i'll keep going to work and he won't see a change. save perhaps a slight gray in my eye,, ✪ :: 101222
