𝚔𝚒𝚝𝚝𝚢 𝙶𝚊𝚗𝚐 🐾 | yoonmin

14.🐾

Eve yaklaştığımızı yavaşlayan arabadan anladım ve düşünceleri sonraya bıraktım....

Yeni bölümünüz yükleniyor 🔃

↓
↓
↓
✅

arabadan inince ilk işim eve bakmak oldu büyük bir yer değilid ama küçük de değildi ve o kadar da sakin bir yerde değildi şehrin merkezine tahminen 30 dk falan ulaşabileceğin bir konumdaydık

Jimin: hey! Kedi çocuk hadi artık girelim istersen sabaha kadar bekle burda

Yoongi: ha? ne? Tamam geçelim

Jimin önümde sol elinde tuttuğu deri ceketi ile kapıya ilerledi bende arkasından geldim o kapının şifresini girip direk salona geçti ve koltuğa oturup gözlerini kapatıp başını arkaya attı

Yoongi: sen onların yanına gitmeyecek misin

Gözlerini açmadan cevap verdi

Jimin: neden gideyim

Yoongi: az önce evine saldırı oldu ve sen neden gideyim mdi diyorsun yoksa bana mı öyle geliyor

Başı hala Arkadayken gözlerini açtı ve büyük bir yavaşlıkla kafasını kaldırıp o keskin gözlerini üzerime dikti

Jimin: bana bak kedi çocuk sen sınırını çok aşıyorsun sana daha karışmadık diye kendini Kurtuldun zannetme seni gebertmek iki dakikamı almaz velet

Dediklerinden sonra susup kaldım korkmuştum çünkü o ise derin bir nefes alıp az önceki pozisyonuna yani gözlerini kapatıp başını arkaya yasladı

Bir süre ikimizdende ses çıkmadı uyumadığını biliyordum artık dayanamayıp konuştum

Yoongi: okuluma gitmek istiyorum

Yine gözlerini açmadan konuştu

Jimin: ne kadar güzel bende Donald Trump ile makyaj videoları çekmek istiyorum

Yoongi: benim bir hayalim var okulumu iyice aksattım zaten bırak beni gideyim yemin ediyorum kimseye birdaha gitmem sizi de görmemiş gibi yaparım ciddiyim lütfen ben gideyim bak polisler geldiğinde öyle bir ifade vermedim derim bir şekilde sıyrılırım tamam mı sadece gitmek istiyorum

Ağladım ağlayacaktım gözlerim dolmuştu bana dikkatle bakıyordu birşey düşünüyor gibiydi ama sonra bir hışımla yerinden kalktı ve

Jimin: çok açım ne yapsam ya

Diyerekten arkadaki mutfağa adımladı dolu gözlerim ile bakıyordum arkasından birkaç saniye daha devam ettikten sonra bende hızla kalkıp yukarıdaki odalardan birine daldım arkamdan baktığını hissediyordum

Yatağın üstüne oturup ağlamaya başladım soktuğumunun okulunda ne kadar zorbalık görsem de en azından hayatımı kurtarabilecek tek yer orasıydı şimdi ise oda yoktu tek istediğim şu yerden şu pisliklerden şu piskopatlardan kurtulmaktı

Ağlamam bittikten sonra cam kenarına doğru gelip sehirin güzel ışıklarını izledim kendi evimde olup kahvem ile birlikte ödevlerime odaklanmış rahat rahat keyfime bakıyor olurdum eğer evde olsaydım ayrıca evime girenler kimdi hâlâ merak ediyordum cam kenarındaki mindere oturdum yaşlı gözlerimle

Şehir çok güzel görünüyordu

Kapı açıldı birden hiç bozmayarak yavaşça oraya döndüm

Jimin: kedicik yemek hazır

Dedi ve beni beklemeden çıktı giderken söylenmesini duyabiliyordum

Jimin: Tanrım şuna bak ben çağırıyorum bide davetiye de göndereyim zahmet olacak

Dediklerine hafifte olsa sırıttım ve aşağıya indim tabağımdaki dolu yemeklere baktım ve masaya sessizce oturup yemeğe başladım

Jimin: benimle yediğin her yemek son yemeğin olabilir kedi çocuk dikkat et

Kafamı kaldırıp dinledim sadece ve tekrar bişi demeden kafamı eğip yavaşça yemeği yedim

⏰

Salondaki koltukta oturmuş Bilgisayarına çok ciddi bir şekilde bakıyordu bense ondan olabildiğince uzağa oturup açık televizyona bakıyor bazense ona dalıyordum pembe saçları çok güzeldi dokunmak istiyorum peki ya dudakları

Jimin: beni izlemek yerine odalardan birine gir ve yat 

↓
↓
↓

Öhm burda bitiriyorum hangi kafa ile yazdım lütfen sormayın saçma olabilir çok boş olabilir sadece birazını önceden yazmıştım İskenderun yaşıyorum depremzedelerdenim yazmam imkansız olsa bile şu anki durum ve piskoji ile ama sırf siz istediniz diye tamamlamaya çalıştım umarım seversin dikkat edin kendinize