Hj:Hayır şimdi neden böyle saçma bir iddiaya girdik anlamadım ve ben kaybettim.
M:Of ne abarttın.Alt tarafı bize yemek ısmarlıyacaksın.
C:Evet Hyunjin fazla abartmadınmı?
Hj:İyi nerde yemek istiyorsunuz?
Cb:Ramen yemeye gitsek olur mu? Bildiğim güzel bir yer var.
M:Bencede Changbin'in dediği gibi yapalım.
S:Şimdi gidelim mi?
Hj:Benim için uyar sizin içinde uyarsa gidelim.
*Ramen Yemeye Gittiler*
S:Changbin gerçektende çok güzel bir yerdi ve ramenide aşırı lezzetliydi.
C:O değilde çok iyi yemedikmi?
M:Ben biraz fazla yedim sanki
Hj:Şurda 2 dakika bekleyin hesabı ödeyip geleceğim.
S:Tamam hyung
*Hyunjin hesabı öder ve çıkarlar*
Cb:Biraz dışarıda vakit mi geçirsek?
M:Dışarıda yağmur yağıyor görmüyormusun.Bence evlere dağılalım.
C:Bencede öyle yapmalıyız.
S:Changbin ve Chan hyung ile evlerimiz yakın biz birlikte gideriz isterseniz bize gelin Minho ve Hyunjin?
M:Ben bugün biraz yoruldum o yüzden hızlıca eve gidip uyumak istiyorum.
S:Peki ya sen Hyunjin?
Hj:Bende aslında eve gitsem iyi olur hadi dışarıda çok durmayalım ıslanmadan evlerimize gidelim.
S:Bugün için hepinize teşekkür ederim hyunglarım.
Hj:Ne demek Seung♡
*Hyunjin'in Anlatımıyla*
Hepimiz yavaşsa evlere dağılıyoduk.
Çok fazla yağmur yağıyordu. Yağmurlu havaları çok seviyordum.Yağmurlu havada müzik dinleyerek eve gidiyordum. Bundan daha güzel bir şey yoktu.Yağmurun şiddeti git gide artıyordu. Şemsiyemin olmaması dahada kötüydü.Evimizin yakınlarında bir park vardı.Küçükken hep orda oynardım.Çocukluğum orda geçmişti.O yüzden bende büyük anısı vardı.Parkın önünden geçerken dikkatimi birşey çekmişti.Bankta oturarak hüngür hüngür ağlayan biri vardı.Çok kötü gözüküyordu ve yağmurun altında hasta olacaktı.Hemen yanına gittim. En başta beni fark etmemişti kafasını kaldırdı ve bana baktı.Hiç birşey söylememişti.İlk cümleyi ben söylemiştim.İyi misin? yanımdaki çocuk kafasını yana sallamıştı demekki ciddi birşey olmuştu da bu kadar çok ağlıyordu.Konuşmaya çalıştım en başta pek konuşmasa da sonra konuştu.Neden ağladığını sordum ilk olarak.Ve bana anlattı. Ailesinden hem fiziksel hemde piskolojik şiddet görüyordu.Ailemden asla böyle şeyler görmemiştim ama onun için çok üzülmüştüm.Daha adını bile bilmeden bana içini dökmüştü.Ve sonrasında tanıştık adı Felix miş Lee Felix bende ona adımı söyledim.Hwang Hyunjin.
Ve sonrasında bir birbuçuk saat böyle sohbet ettik onun üzüntüsünü yavaş yavaş geçirebildiğim için mutluydum.
Ve beni bir yerden tanıdığını söyledi 2-3 dakika düşündü ve beni ilk instagram da gördüğünü söyledi. Birbirimize insta hesaplarımızı verdik ve normal bir şekilde konuşmaya devam ettik. Saat geç olmuştu birbirimize sarıldık ve vedalaştık.Tam giderken arkamdan biri seslendi.Seslenen Felix'ti.
F:Hyunjin!
Hemen arkamı döndüm.Felix bana doğru yaklaştı.
F:Hyunjin yeni tanıştık sana garip gelebilir ama bugün sende kalabilirmiyim?.Bu saatte ailemin yanına gitmek istemiyorum
Dedi hemen başımı sallayıp onayladım.
Hj:Tabiiki gelebilirsin!
Birlikte eve doğru yol aldık 5-10 dakikalık yoldu 5-10 dakika boyunca hiç konuşmamıştı başını yere doğru eğmiş yavaşça yürüyordu ve ben onun çillerine bakıyordum. Çok güzel ve büyüleyici bir yüzü vardı. Sonunda eve geldik evde tek yaşıyordum annem ve babam başka ülkede yaşıyordu. Anahtarı taktım ve içeri girdik.
