Eyes for You

Chapter 2

Napatingin ako sa phone ko nang mag vibrate ito. I got a text from cara. She's asking if nakauwi naba daw ako.

After I entered the house earlier.I went to the bathroom and took a shower. After I showered, I decided to watch a movie first. And this is what I'm doing right now watching movie, the mist.

I replied yes to cara's question and turned my eyes back to what I was watching.

Giving up. It's easy to give up on something but it hurts so much.

Giving up? Because you're tired of fighting? Are you so tired of your life? Are you tired of hoping but got nothing? Are you in so much pain? All you want is to live quietly. Then you thought that giving up will give you that? Sometimes in our lives there is really nothing we can do but give up. Fight or give up.

The mist is all about the power of hope and what happens when hope disappears.

They lost the hope to fight so they thought that giving up is the choice. So they give up not knowing that hope is coming to them.

Nakakainis lang kasi nawala na ang lahat sa kanya, nag- give up na siya tapos yung tulong na kailangang- kailangan nila noon ay huli nang dadating?How cruel the world can be?

Para akong tanga dito na iyak ng iyak habang kumakain. I just couldn't accept the fact that it would happen just like that.

Napatigil ako sa kakaiyak nang may kumatok sa labas nang bahay. Who could that be?Nasa trabaho naman sila mama kaya imposibleng sila tita ito. Para matigil sa pag-iisip ay pumunta nalang ako sa harap nang pinto bago ko binuksan ay inayos ko muna ang sarili ko at siniguradong walang bakas nang luha sa mata pagkatapos ay binuksan ko na ito.

Nagulat ako dahil ang bumungad sa aking harapan ay si aldrix. Bumagal ang paghinga ko hanggang sa hindi na talaga ako makahinga dahil sa kanya. Imbes na ipahalata na nagulat ako ay tinaasan ko nalang siya nang kilay.

Tinaas niya ang kamay niya na may hawak na sling bag. Wait, it's my sling bag! Naiwan ko pala kanina. Kaya pala parang may kulang nung pagpasok ko palang sa bahay. Di ko na naisip kanina sa bahay nila dahil sa kaba. Kinuha ko nalang sa kanya ang bag at nagpasalamat. At bilang paggalang na din ay inalok ko na din siya na pumasok sa bahay.

“Gusto mo pumasok?Snack ka muna"

“Okay"

He said while staring at me. Hindi ko nalang pinansin ang mga titig niyang nakakailang at nalakihan nalang ang pagbukas nang pinto para makapasok siya. Hindi man lang siya tumanggi. Sabagay grasya na din.

Napatigil ako nang maalala na ang kalat ko pala sa sala kanina dahil sa panonood. Dali dali akong bumalik sa sala at inayos ang mga gamit na nakalat at kinuha din ang pagkain na kinainan ko kanina. Nilagay ko muna iyon sa gilid at tinignan si aldrix na nasa likod ko na pala.

“Ano gusto mong drinks?"

“Coke nalang"

“Sige wait ka lang dyan kuha lang ako"

Bago muna ako pumunta nang kusina ay ni on ko muna ang Television para malibang naman siya at iniwan ang remote sa lamesa. Bahala na siya kung anong channel ang panonoorin niya dyan.

Pagpasok ko sa kusina ay kinuha ko ang cookies na binake ko kanina bago ako nanood. Kukuha na sana ako sa ref ng coke nang maalala ko na naubos na pala yun nung isang araw at hindi pa nakakabili si papa nang pamalit nun.

Kaya bumalik ako sa sala at sinabi kay aldrix.

“Aldrix wala na pala kaming coke, juice nalang ano gusto mo? Pineapple juice? Orange juice? Watermelon juice? Apple Juice?Ano?“