O' ndan SONRA

Merdiven

Merdivenin basamaklarını her adım attığımda heyecanım bir kat daha artıyordu,tüm bedenimin ürpermesine neden oluyordu. Buraya her geldiğimde hep olurdu bu hemde istisnasız.

İçeriye ilk adım attığım anda gözlerimi yere sabitledim ve en yakınım beni her daim koruyan Onur'a onun burda olup olmadığını sordum. O bakışlarını hep içerde gezdirdi ve burda olmadığını söyledi. O an bende kafamı kaldırdım burda olmadığı için üzüldüm fakat rahat hareket edebileceğimi düşündüğüm için biraz sevindim.

Arka tarafta tenha bir masaya geçtik. Bu masayı seviyodum çünkü onunla ilk buluşmamızda bu masada oturmuştuk. Onur iki ice tea söyledi ve garsondan wifi şifresini istedi. Bu hali gülümsememe sebep olmuştu. Onur her ne kadar ondan vazgeçmemi istese,ondan hoşlanmasa bile beni yalnız bırakıp tek gelmemi istemezdi, bu yüzden onu çok seviyordum o gerçek bir dosttu.

Genelde burda takılırdı. Neredeyse her gün gelirdi hatta kendisi bile ezgi cafe birinci evim,uyumaya gittiğim ev ikinci evim derdi. Bugünde geleceğini biliyordum, yani umarım gelirdi.

Tam telefonumu çıkarmış mesajlarıma cevap verecektim ki ayağımı dürten Onur'a başımı sinirle kaldırdım oda sırıtarak kapıyı gösterdi. Bu cafe ince uzun -baya uzun- normal cafelere göre farklı bir yapıdaydı. Girişi ortadaydı ve hem sondan hem baştan girişi görebiliyordunuz. Bende bakışlarımı girişe çevirdim. Beklediğim olmuştu Toprak kapıda belirmişti. O an tüm ağlama ve hıçkırma isteklerimi geri çevirip dıştan ruhsuz görünmeye çalıştım. Tabi sadece çalıştım. Bizi farketmedi ve mutfağın olduğu tarafa doğru yöneldi. Onu aylardır görmüyordum. Bu kadar zaman sonra tekrar görmek beni inanılmaz derecede mutlu etmişti. Ancak onun beni gördüğünde ne tepki vereceğini merak ediyordum. Bunu göze alamadım ve ani bir hareketle yerimden fırladım Onur'a da kalkmasını söyleyip hızlı adımlarla çıkışa yöneldim. Arkamdan koşturarak bana yetişmeye çalışan Onur'u sonunda duydum.
"Zaten istediğin bu değil miydi ? Gördün işte belki konuşabilirdiniz neden çıktın mal mısın Eylül ? " dedi.

"Evet malım. Tüm saçmalıkları yaptığım için malım." dedim ve az önce tuttuğum ağlamayı ve hıçkırığı dışarı saldım.