The mystery of the magical forest in our school

UNANG PAHINA

Prologue;

Naiisip mo na rin ba na may pangalawang mundo?

"Paano kung totoo ito? Gugustohin mo bang puntahan?" Tanong sakin ng matandang kausap ko na to

Kanina lang ay nanahimik akong nag babasa sa lumang library ng aming school kakaunti lang ang tao dto at walang masyadong nag babantay bukod sa guard

"Syempre Oo" sagot ko agad sa tanong nya

Pag kadinig nya sa aking sagod ay para bang nag iba ang facial expression nya na sobrang ngumiti ng nakakatakot

Sobrang bilis ng tibok ng puso ko at hindi ko matanggal ang pag kakatitig ko sa nga mata nya na para bang tuwang tuwa na narinig ang sagot ko

Nakakatakot

"Iha ito oh gagamitin ko yan sayo upang makapunta ka" sambut nya sakin at nanatiling naka ukit parin ang nakakatakot nyang ngiti sa labi

Nakakapag taka kung paano sya naka pasok dto

Anong gagawin ko?

Kinuha ko ang libro na inaabot nya

"Buksan mo" utos nya sakin

Nanlamig ang buong katawan ko nung marinig ko ang utos nya

Anong gagawin ko susundin ko ba? Bakit parang may isang bahagi sa pag iisip ko nagsasabing sundin ko at may isa namang takot na ayaw sundin

"Buksan mo!!!!" Buong galit na sambit nya ngunit mahina parin

Nataranta ako nung sabihin nya yon at bigla kong na buksan

Ano ito

Sa takot ay naitapon ko ang lagayn na parang libro

Nanatiling nakapako ako sa kinauupuan kona hindi makagalaw

Dahandahan namang tumayo ang matandangbabae

Dumiretso siya sa lugar kung saan ko na tapon ang lalagyan ng punyal

Ang librong iyon ay hindi totoo

Marahan niyang kinuha ang kutsilyo at tumitig saakin ng napaka blanko ng kaniyang muka

Hindi ko mabasa kung ano ang gusto niyang ipahatid

Nag lakad ulit sya ngayon ay patungo na sa direksyon ko

Bakit di ako makagalaw?

Papalapit ng papalapit

Self dalina tumakbo kana

Kakaunti na lang at malapit na sya saakin

Anong gagawin ko wait nabasa ko sagot dto ah

Kahit di to sleep paralysis gagawin ko na

Unti unti kong pinipilit na igalaw ang hinliliin na daliri ko sa kamay

Wort it

Pero...

Pag ka tingin ko ay nasa harapan ko na sya

Takbooo

Takbo pa self

Kahit na nababangga ako sa mga upuan at table ay wala na akong pakialam

Sa bawat lingon ko ay para bang sobrang lapit nya na

Hinihingal na ko

Pero

BooooogggggSss

Kalabog sa buong pasilyo nung madulas ako