ACI MÜHÜR

ilk söz

Selam :) 36 kişiyiz bu bazıları için az bir rakam olsada benim için iyi yani düşünsenize 36 kişi sizin yazdığını hikayeyi okumuş ve beğenmiş birde okuduktan sonra oylarsınız çok sevinirim sizi seviyorum Öptüm :*

Multimedyada:İnci ve Deniz izleyeniniz varmı bilmiyorum ama ilk aşkım filminden aldım karakterleri hikayenin onla bir alakası yok ama ben bu ikiliyi çok seviyorum ve filmi izlemenizi tavsiye ederim :)

Evdeyim,okuldan yeni gelmiştim.Annem her zaman ki gibi mutfağa dadanmış ne yapıyor diye düşünmüyorum.İşi olmadığında bile oraya çekilir susar ve susardı.Odama girdim yavaşça kapıyı kapattım.Annem 'İnci gel yemek ye açsındır' diye seslendi.Anneme cevap vermedim,birden ismimi düşünmeye başladım ve Deniz'i zaten onu düşünmediğim tek bir saniye bile yoktu.O benim Deniz'imdi ve ben onun içinde büyüyen kalbiydim bilmesede ben onun İnci'siydim.Annem bir daha seslendi kafamı toparlayıp hızlıca yanına gittim.Annem yine ağlamıştı yanımda hiç ağladığını görmemiştim ama çoğu zaman nemlidir zaten benim nur tanemin 'İnci nerdesin sen Allah aşkına.' 'Dalmışım anne duymadım.''Neyse sen yemeğini ye ben biraz uyuyayım başım çok ağrıyor.''Tamam anne.' hep başı ağrıyor uyuyordu zaten,annemin varlığı ile yokluğu pek farkedilmezdi evde,babamda akşam 10'da yemek yer uyurdu.Öyle çok güzel bir aile hayatımız oldğu söylenemezdi ama yinede bir sorun yoktu ailemizde. Tek çocuktum ve mutluda sayılabilirdim.Yemeğimi yedim ve odama çekildim.Yine ünüversite hazırlıkları ahhh açtım test kitaplarını başladım çözmeye.

Okuldan saat 4'de çıkıyorum eve gidiyorum 9'a kadar ders çalışıyorum,HAAA saat 6'da muhakkak dışarı çıkar yarım saat bom boş sokaklarda dolanırım.Bu da benim kafa dağıtma yüntemim.Açıkça söylemem gerekirse belki Deniz'i görürüm umuduyla eve yakın yerlerde dolanıyorum.Ama daha hiç Deniz'e raslayamadım,adı aşksa her zaman bir umut vardır zaten .Bir yazıda okumuştum bir duyguya aşk denile bilmesi için karşılıklı lazımmış,öyle diyormuş bir adam.Sahi öylemiydi ama benim Deniz'e karşı olan duygularıam sadece aşk kelimesi yakışır.

Ne yapıcam şimdi?

Bunları düşünürken kafamı kaldırıp saate baktım altıya on varı hemen hazırlanıp dışarı çıktım.Annem hala uyuyordu,dışarısı çok soğuktu,kar yağıyordu.Ama yinede dışarı çıkmam lazımdı.İçimde bir his vardı belki bu gün gürebilirdim Mührümü.Yürümeye başladım yine bomboş bakıyorum sağa/sola sonra birden lapa lapa yağan kara bakmaya başladım.Bence karın diğer bir adıda aşk olmalıydı tertemiz,masum her yere uğramayan 10 dakika boyunca yürüdüm.Bu sefer evde biraz daha uzaklaşmıştım,iyice umudumu kaybettiğim anda bir hıçkırık dayandı boğazıma hançer misali,yutkundum yürüdüm yürüdüm.

Sadece yerdeki kar tanelerine bakıyor ve ilerliyordum .Birden biri 'Yavaş' diye seslendi.Kafamı kaldıdım ve durdum .Uzun boylu orta yaşlarda bir adamdı bu biraz dikkatli baktığımda Deniz'in her zaman yanına gittiği matbaacı olduğunu fark ettim.'Sen bizim Ekin'in kızı değil misin?' dedi.Şaşırdım babamı tanyormış 'Evet' dedim.'Burada bir işin mi var evden baya uzaklaşmışsın havada karardı başına bir iş gelir artık eve dön babanında benden istediği belkeler bugün onları sizin eve göndericektim işin yoksa sen götür'dedi.Sustum,şaşkındım birşey düşünmede 'Tamam' dedim. Matbaaya doğru bızlıca yürüdük o bana okul ile ilgili bir kaç soru soruyor bende onları cevaplıyordum.Çok sıcak kanlı iyi bir adamdı adını sordum Kerim dedi.Güldüm Matbacı Kerim.

Matbaya varmıştık,içeri girdik kimse görünmüyordu 'Deniz dün ayırdığım belgeleri buraya getirir misin' diye seslendi Kerim amca. Ne nasıl yani tabi ya burda çalışıyordu.Göz bebeklerrim ister istemez büyüdü 'Tamam abi' diye seslendi.Allah'ım burdaydı ne yapıcaktım ben şimdi yüzümün bembeyaz olduğune emindim belkide kızarmıştım Allahım sen bana yardım et.Kerim amca 'İnci iyimisin kızım ' dedi. Birden arkadaki aralık kapı açıldı ,Deniz masmavi gözlerini bana dikti , Evet rüya gibiydi bana baktı.Ama sadece 2 saniye sürdü olun gözleri gözlerime dikmişti.'Al Kerim amca ' dedi ve kağıt parçalarını Kerim amcaya uzattı.'Tamam Deniz sen son işlerinide hallet sonra eve git çok yoruldun bugün dedi.'Tamam zaten işim bitti sayılır.'İnci kızım sen al şuları babana ver ben babana belgeleri sana verdiğimi söylerim.' dedi' Tamam Keim amca tanıştığıma memnun oldum iyi günler' dedim hızlı hızlı eve ilerliyordum.Arkamdan biri İnci diye seslendi. Onun sesiydi bu,arkamı dönmedim inannamamıştım.Yeniden 'Pardon bakarmısın' diye seslendi.Arkamı döndüm 'Şey ismin İniydi sanırım belgeleri eksik vermişim kusura bakma'dedi.Dilim tutuldu'Yalnış birşey mi söyledim' dedi.Sert ama yumuşak kendine has bir uslubu vardı.'Yo hayır ' dedim.Ben ona tuhaf tuhaf bakınca oda şaşkın bir şekilde uzun uzun bana baktı öylece durduk ve durduk.....