KARANLIKTAN AYDINLIĞA -Final oldu-

Kendi Karanlığımda Yalnız Kaldım

                                                           ÖNSÖZ 

Merhabalar ben Nisa beni birçok kez yazdığım hikayelerden tanıyorsunuzdur tanımıyorsanız  ben Nisa şu zamana kadar 1 tane hikaye yayınladım buda 2. insanın yazdığı, okuduğu hikayeler kendini yansıtır umarım okurken keyif alırsınız şimdilik bu kadar iyi okumalar. 

Tanışalım ben Ezel bunca zaman kadar mutlu olduğum bir anımı hatırlamıyorum ben her zaman olayları şiddet ve kavga ile çözen bir aile içinde büyüdüm  bazılarınız beni anlarken bazılarınız benle dalga geçer buna alıştım bu yaşıma kadar yaşamadığım şey kalmadı önceki okulumda yaşadığım olaylardan dolayı okul değiştirdim yarın yeni okulumda ilk günüm pek iyi geçeceğini sanmasamda biraz heyecan basmıştı.

*YARIN SABAH*

Sabah yedide okulmu olur diye şikayet ede ede kalktım annem yine sabah erken kalkdığı için yine bana suç bulsada onun dilini dinledim ve  banyoya geçtim  her insan gibi sabah elimi yüzümü yıkadım, dişlerimi fırçaladım ve okul forması giyip okula doğru yürümeye başladım okula geldim ve müdür konuştu daha sonra okula girdim sınıfa doğru ilerledim sınıfa doğru ilerlerken bir grup kız bana baka baka konuşuyorlardı buna alışıktım herkes benim arkamdan konuşurdu veya dalga geçerdi ben gözlük takan biriyim genelde gözlüğüm ile dalga geçerler her zaman olacağını bile bile bunun için üzülürüm ilk derse son 5 dk fln kamıştı arka sıralardan birine geçtim ve kulaklığımı takayım derken hoca geldi ilk gün ders işlememiş ve tanışma faslına geçmiştik sıra sıra herkes kendisin tanıtırken bir kız dikkatimi çekti cesur ve kendini koruyan biri gibi duruyordu fakat hiç bir arkadaşı yoktu bunu yan sıramda konuşan iki dedikoducu yeni sınıf arkadaşlarım sayesinde öğrenmiştim.Sıra bana gelmişti utana utana kalktım ve zar zor kendimi tanıttım. İlk dersimiz kısaydı 2. derste yer düzeni oluşturacaktık umarım şu bana dik dik bakan erkek grubundan biri ile oturmazdım çünkü yarım saattir şu Deniz dedikleri çocuk bana dik dik bakıyordu.Tenefüsteydik cesur dediğim yani Kumru yanıma geldi ve benim belime doğru dürttü hemen önüme döndüm ve elini uzatmıştı elini sıkdım ve yanıma oturdu benle arkadaş olmak istediğini söyledi biri benle ilk defa arkadaş olmak istiyordu hiç arkadaşım olmadığından hemen kabul ettim bi süre konuştuk ve bana hiç arkadaşı olmadığı fakat korumacı bir tip olduğunu söyledi.Ders zili çaldi ve hoca geldi hoca kızlı erkekli oturtuyordu içimden "Olamazz" dedim hoca sıra sıra herkese yer bulduktan sona Deniz ve ben kalmıştık ne yani biz berabermi oturacaktık bu imkansız bişeydi hoca ikimizin adını söylediğinde ben resmen kızardım o sırıtırken ben utancımdan ölmüştüm.Orta sıralardan birine geçtik oturduk ve bana "Ayağını denk alsan ve sırada benim dediklerimi yapsan iyi olur." dedi ben ise "Niye senin sözünü geçireyimki" ben bu  cesareti kimden almıştımda benden elli kat büyük duran çocuğa böyle demiştim sanırım ölmek istiyordum."Benim sözümü dinlemessen senin içinde benim içinde iyi olmaz." dedi ve kolumu sıktı canım çok yanmıştı bişey diyemedim sustum son dersteydik kolum hala ağrıyordu eve gittim ve her zamanki gibi annemde babamda evde değildi akşama kadar eve gelmez ve içerlerdi daha sonra akıllarına benim nerdeyse çocuklukta yaptığım şeyler gelir ve beni boş yere döverlerdi yine öyle bir akşamda hem annemin beni dövmesi ve Denizin kolumu sıkışı yüzünden canım çok yanıyordu odama geçtim ve yatağıma geçtim.Yine kendi karanlığımda tek kalmıştım...