Sabah saat 06:30'a kurulu olan saatimin çalması ile kalktım. Kalkar kalmaz elimi ve yüzümü yıkamaya gittim, bir aynaya bakayım dedim ki bakmaz olaydım. Saçım başım fena halde dolaşmıştı, nasıl uyuduysam değil mi?
Odama geri dönüp üstümü değiştirdim ve çantamı alıp aşağı indim. Ayakkabımı da giyip kapıdan yani evden çıktım.
Jisung hyung hariç herkes beni bekliyordu. Herkes dediğime bakmayın 3-5 kişi değil 2 kişi onlarda Changbin hyung ve Chan hyung idi.
Onlara baktığımda içimden bir iğrenme gelmişti. Neden mi? Çünkü ikiside öyle bir şiddetle öpüşüyordu ki gözlerim ağzım yani kısacası yüzümdeki ifade hiç göremeyeceğim bir ifadeydi.
Öksğrerek onların dikkatini bozdum ve Changbin hyung aniden Chan hyungu ittirdi.
"Chan napıyon kardesim"
"Ya sus sus changbin kendin alıp öpüyosun ve bana sonra 'napıyon kardesim' diyorsun aa"
"Saygı değer amına koduklarım ha bakın wcde yaparsınız kabul çatıda yaparsınız kabul evde yaparsınız kabul bakın kendi sokak ortanızda da yapar sınız oda kabul ama-"
"Ama ne?"
"Chan hyung dur lafımı getireyim"
"Getir bakalım"
"Benim sokak mahalle ortamım da yapmayın vallaha midem kalktı kusucam öğk"
"Abartma be amk ayrıca sen erkeklerden hoşlanmıyor musun?"
Changbin hyung şaşkın şaşkın bana baktı ve durdu.
"Ne!?"
"Chan amına koyim ne söylüyosun"
"Chan mı? Hyunga ne oldu?"
"Öldü"
"NEEE!?!?!?"
"Ya sende bi sus amk
Chan hyung bana sert bi şekilde baktı ve bana doğru yürümeye başladı.
"Aaaa bak kim geliyor"
Chan hyung kanmamıştı.
"Abi bokunu yiyim bırakın beni"
"Tamam lan sus birde senin ağlaman ile uğraşamam"
Dedikten sonra herkes okulun yolunu tuttu.
Okula vardığımız da gözlerim Jisung'u aradı ama o yine yoktu. Chan hyung ve Changbin hyung kol kola girmişler ve bifbirlerine sarılarak durdular. Ben ise malak gibi onları izliyordum.
"Bebeğim sen sınıfına geç tamam mı?"
"Chan?"
"Efendim aşkım?"
"Sigara içmeyeceğini söyle."
"Sigara içmiyeceğim"
"Yemin et."
"Yemin ederi-"
Araya hemen ben girdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I overcame the rains for you \/ Seungİn
FanfictionSeungmin: Senin için yağmurları aşıp geldim