Çağrının gözünden *
Sahilde biraz yürüdük sonra o evine gitti bende egelere. Eve girdiğim an herkes ayaklandı çünkü söz verdiğim saatte gelmemiştim.
-Bro nerde kaldın ya
Dedi Ege merakla cevap vermeden oturdum. Yine Cemre yoktu.
-Eveeet plan işliyor, Hazalı kullandık ve Egeyle aranız bozulmuş gibi yaptık. Şimdi eminim onlar sana güvenecektir Çağrı.
Yutkundum. Bir şey diyemedim çünkü artık bu plana uymak istemiyordum onun kalbini kırmak istemiyordum...
-Sikiyim planı, Çağrı o kızdan uzak duracak. Planı değiştirin
Sinirle Berke döndüm. Ne yani ben ona bu kadar alışmışken benden ondan uzak kalmamı kimse isteyemezdi.
-Sanane Berk,ben hallediyorum işte.
Berk bana döndü gözünde kızgınlık vardı ama bana değildi. Birden o tüm kızgınlık gitti ve bana hep baktığı o abi şefkatiyle baktı...
Yanıma geldi ve oturdu,elini omzuma attı.
-Gel,yol yakınken dön Çağrı. Seni siler biliyorsun. Bunu kendinede o kızada yapma...
O an lanet ettim çünkü gözlerim doldu ve Berk anında beni kendine çekip sarıldı. Egeler yavaşça başka bir tarafa gittiler büyük ihtimalle Berk gönderdi. O an hayatta en son isteyeceğim şey oldu ve ben ağlamaya başladım.
-Bana güvendi Berk,ben bugün ona söz verdim...Ben ne kadar iğrenç bir insanım ya nasıl böyle bir pislik yapıyorum ya nasıl nası-
Berk beni susturmak ister gibi daha sıkı sarıldı çünkü biliyorum dayanamıyordu ağlamama.
10 yada 20 dakika sonra sakinleştim ve yavaşça çekildim Berkten.
-Haklısın uzak durmalıyım. Daha çok büyümeden duygularım yada duyguları...
Aptalsın Çağrı, çünkü bu duygular bir isim almıştı ve bu isim aşktı.
BU BÖLÜM ÇAĞRIYI BİRAZ ÇÖZMEK İÇİNDIII
