ഉറക്കം നശിച്ച ഒരു രാത്രി കൂടി വിടവാങ്ങി
പകലിലെ ഏകാന്തതക്കു കൂട്ടായി
കനം വച്ചു വീർത്ത കൺപ്പോളകളും
കണ്ണിനു ചുറ്റും ഊറി കൂടിയ കറുപ്പും മാത്രം...
മഞ്ഞു പൊഴിയാത്ത ഡിസംബറിന്റെ മൗനം
ഹൃദയത്തിൽ വിളലുകൾ വീഴ്ത്തുന്നു
അവയെ കാണാതിരിക്കാൻ ഞാൻ എന്റെ കണ്ണുകളെ മൂടികെട്ടി
വേദന നിറഞ്ഞ രോദനം കേൾക്കാതിരിക്കാൻ ഞാൻ എന്റെ കാതുകളെ കൊട്ടിയടച്ചു
വിരലുകളിലുടവ പറയാതിരിക്കാൻ ഞാൻ അവയെ മുറിച്ചു കളഞ്ഞു എന്നിട്ടും അവരെന്റെ ചിന്തകളെ കീഴടക്കി....
ചിന്തകൾ എന്നെ ഭ്രാന്ത് പിടിപ്പിക്കും മുന്നേ ഈ അവശേഷിക്കുന്ന ചലനവും നിലച്ചിരുന്നുവെങ്കിൽ......
YOU ARE READING
മടക്കം
Poetryഇനിയെന്റെ മടക്കയാത്ര..... കാലങ്ങൾക്കപ്പുറം ജനനിയുടെ ഗർഭപത്രത്തിലേക്ക്... 😊