Dedicated : ViennaMarieLastimoso
7KTBH:1
Pagod na ako sa lahat ayoko na .
Di ko na kaya lahat ng panghuhusga , pananakit at panunukso nila. Im tired of "Fake Friends"
Ayoko ko na nun , tuwing nakakasalamuha ko dati yung mga tao sa school parang laging nakatingin sakin ang nananalisik na mata . Yung matang laging galit . Yung matang parang gustong pumatay , kahit wala akong ginagawang masama sa kanila , Eh ngayon ? Halos lahat ng tao gusto na ako ? Tanong kung bakit? Kasi nung nalaman nila lahat na ako yung nawawalang anak ng pinakamayamang kompanya sa lahat . Lahat gusto akong kaibiganin , lahat ng ginagawa ko nakikisang ayon . Plastic talaga . Kumakaibigan lang dahil may gustong makuha.
I also tired of being "Liars" -kasinungalingan lang ang lahat simula nung pagkabata ko. Akala ko sina Mama Lioda at Papa Andrew na yung tunay kong pamilya , yun pala mali , kaya pala iba trato nila saken kesa sa tunay nilang mga anak . Trato nila sakin ginawa akong maid sa bahay nila at halos araw araw silang naguutos saken at higit sa lahat di pa ako pinapakain ng maayos , . Dati pinakamasarap ko lang na ulam ay bagoong . Kasi dati pagkain ng babuyan nila pagkain ko na din sabi ni Loida . Walang alam kung di magsugal ng magsugal . Puro tongits lang sila ng tongits .
Im tired of "Drama" ayoko ko na palagi nalang ako niloloko ng taong mahal ko . May minahal akong lalaki dati , sabi niya mahal niya daw ako sobra pa sa kanya pero lahat ng yun kasinungalingan . Nakita ko siyang may kahalikan na ibang babae . Pare pareho lang sila lahat . Wala silang kwenta.
And the fourth is "Being ignored" dati rati kapag nagreresite ako sa Room namin kahit ako lang nakataas ng kamay ayaw akong tawagin kasi minamaliit nila ako DATI. Pero ngayon lahat sila nakatinggala sa akin parang kulang nalang sambahin nila ako.
And last lahat ng ginagawa nila sakin dati isa lang ang kahulugan And "Im tired of getting Hurt."
Kahit na ngayon andito na sa akin lahat .
Parang may kulang parin akong nararamdaman parang di parin ako masaya sa pinaggagawa ko.
sa lahat ng yan isa lang ang di binago ko . Yun ay ang pagpunta dito sa pinatoktok ng syodad namin . Dito makikita mo yung ganda ng Lugar namin. Sana ganto nalang buhay ko . Tahimik , maaliwalas at walang halong galit. Sa lugar na to walang peke , walang nghuhusga , walang galit na tao sayo .
Bumuntong hininga ako at sumingaw ng
"GGGGUUUSSSSTTTOOOO KKKOOO NNNGG SSSUUMMMAAAYYYAAAA!!!!!!"
Maiyak iyak ako sa sigaw na yun pero ok na ako ngayon kasi gumaan na pakiramdam ko di katulad kanina.
"Pssstt!!!"
Tumingin ako sa likod ko kung may tao , at di ako nagkamali , may tao nga. Isang lalaking nakaputi ang damit at pati pantalon puti rin . Pero nakapaaaa lang siya .
Teka ? Pano siya nakapunta rito eh . Dati rati ako lang naman magisa dito sa Lugar na to ?
"Teka ? Pano ka nakapunta sa lugar na to? " Tanong ko sa kanya .
"Matagal na kitang pinagmamasdan" aniya habang nakangiti sakin .
So ? Stalker ko pala siya ? Ganun ? Pero pag may susumusunod sayo diba naririnig mo din yapak niya ,? Pero sa tagal ko ng pupunta dito wala akong narinig na kahit ano .
"Teka nga , stalker ba kita? " tanong ko ulit.
"Hindi, ako lang yung taga bantay mo " sagot niya sa akin .
Ha? Ano daw taga bantay? Pinagloloko niya ba ako?
"Taga bantay ? Ano to lokohan ? Tsskk ! Sa panahon ngayon di na uso yung Pantasya" sabi ko sa kanya habang nakataray .
"Di ako nagpapantasya at nagsisnungaling ang lahat ng to ang totoo , kaya ako nagpakita sayo kasi may hiniling ka" habang nakangiti siya sa aken .
Pisting ngiti na yan . Dahil diyan nasira buhay ko .
"Ha ? Teka ? Wala namang wishing well dito ah . Pano ako makakahiling?" Tanong ko sa kanya.
"Pag ma naghihiling sa wishing well agad ? " nga naman may tama siya.
"Ok then bakit ka andito?" Pagtataray ko.
"Gusto mo ba malaman muna pangalan ko bago sagutin yung tanong mo?" Ngiti nyang tanong.
"Ok sige ano pangalan mo?"-ako
"Im Hoppy" ang korni ng pangalan niya .
"Ikaw? di mo ba ako tatanungin kung ano pangalan ko?"
"Hindi, diba nga sabi ako yung taga bantay mo?" :)
"Kung ikaw nga taga bantay ko , sige nga anong pangalan ko?" Pagtataray kong tanong.
"You are Trisha Mae T. Lim" aniya habang nakangiti sakin . Di hamak na siya nga yung taga bantay ko. Pero hanggang ngayon di parin ako makapaniwala.
"You're wish is you want to be Happy , right?"
Oo nga pala yun yung hiling ko na gusto ko ng sumaya.
"Wait lang , mamaya muna sagutin yan . San ba nakuha yung pangalan mo? Bat Hoppy? Parang ang korni" sabi ko .
"NO, no , its not korni , may dahilan kung bakit Hoppy yung pangalan ko" :)
"Ok then what is that reason?"
"HOPPY cause I'm the king of happiness and I'm healing Hopeless people , like you. Kaya HOPPY pangalan ko kasi HOPE+HAPPY = HOPPY"
After explained his smiling at me ,
Oh . F.ck! Thats smile , That smile destroy my whole personality.
"And you think Im hopeless? " pataray kong tanong.
"Yes , cause I know you , simula sa pagkabata hanggang paglaki kaya lang ngayon ka lang nag wish. Ngayon lang din ako nagpakita." :) Ngiti niyang sabi.
"Ahh ganun ba?....."
After 5 seconds of silent bigla siyang nagsalita.
"Nga pala,You're wish is you want to be Happy , right?" -siya while smiling.
"Yess ,why?"
May kinuha siya sa bulsa niya .
At nung nakuha niya na , nakita ko yung mga susi at inabot nito saken.
"Ano to?" -_~ -AKO
"Yan? Susi ! :D" -SIYA
"Oo nga, susi nga , anong gagawin ko dito? Ibebenta ? " inis kong tanong.
"No , you just find the padlocks of that keys,"
"Ok hahanapin lang pala eh , so madali lang. "
"Di siya madali , dahil iba ang susi na yan ,. Di siya ordinaryong susi . At yung padlock iba din."
Kailangan ko ba talaga tong susi na to? Para sumaya?.
"And it have a process to find the padlocks of that keys" :)
So kailangan ko pa magpagod para lang dito ?
"Bibigyan kita ng 7 Days para matapos mo yang misyon mo na yan . "
" what the? 7 Days? Masyadong maikli !" Reklamo ko.
"7weeks ? Kaya? "
Nagpaisip isip ako .
"Maam sabi po ni Sir uwi na daw po kayo. " sabi ng Driver ko.
" ok sabihin mo na pauwi na , . Tatapusin ko lang yung pag uusapan namin " aniya ko.
Tinuro ko si Hoppy.
"Maam sino po? Wala naman pong tao maam e."-Driver
"Ikaw lang ang nakakakita sakin"sabi ni hoppy habang nakangiti sa akin .
"Wala wala . Sige po manong" at tuluyang umalis pabalik sa Kotse si Manong.
"Di kaya ng 7 weeks . 7 Months para mahaba haba yung paghahanap. "
"Ok deal. " sabi ni hoppy habang nakangiti sa akin.
"You just Discover it on how to Find the padlocks of that keys" aniya ng ngiting ngiti.
