Te veel

Hoofdstuk 3

Het verhaal begint nu echt. De hoofdstukken hiervoor waren een beetje een inleiding.

'Hoi, ik ben Lea en ik ben 11 jaar, word binnenkort 12 en hou van tekenen, knutselen, muziek en vast nog wel iets anders. Maar daar kan ik nu even niet op komen.'

Iedereen moet zichzelf voorstellen aan de klas. Ik luister aandachtig naar de rest om te ontdekken of er nog mensen zijn die mij aardig lijken. En dit jaar moet ik echt een leuk groepje hebben, want vorig jaar had ik ook niet bepaald de meeste of leukste vrienden.

Er is nu een soort pauze-achtig iets . Ik heb cola, en zie een aardig groepje mensen. Ten minste, ze lijken me aardig.

Ze staan met z'n drieën en heten: Roos, Maartje, en Stefan. Hun doen ook alle drie kunst. Ik mag ze wel.

Na de zomervakantie zijn Maartje en Stefan er niet meer. Stefan heeft het ons nog gezegd, maar Maartje heeft niks van zich laten horen.

We doen een spelletje met de klas, je mag niet met mensen die je van vorig jaar kent, of die je nieuwe vrienden zijn in het groepje. Je moet vijf dingen opschrijven. 4 moeten waar zijn, en 1 niet. De rest moest raden welke niet waar was. Daardoor leerde ik Nisha en Marjolein kennen. Ik zei tegen Roos dat we Nisha eens mee moesten nemen in de pauze. Ze is net zo raar en gek als ons.

Marjolein was eerst bij iemand anders in de pauze. Toen ging die weg en hadden wij een groepje met z'n vieren. Toen Roos, Nisha en ik zagen dat Kate en Senna wel eens alleen zaten tijdens de kunst vakken, dus gingen wij daar zitten. Ik dacht eerst dat hun heel arrogant waren enzo. Maar eigenlijk zijn hun ook (iets minder) gek en raar. Net als ons.