BENİMKİ GELİYOR

GİDECEĞİM TEK YER HAVAALANI.

Pilotun sesiyle yeni daldığım uykumdan uyandım.Bu pilotları hayatım boyunca anlayamadım her inişe geçerken ''Kemerlerinizi bağlayın ve koltuğunuzu dik konuma getirin diye uzun soluksuz bir cümle kurmak yerine ''inişe geçiyoruz'' demek yeterli değilmi?Düşüncelerimi bölen yanımdan geçen sarı afet olmuştu.Şöyle bir yatakta hayal ettimde kesinlikle mükemmeldi.Uçaktan indigimde babamın göndereceği arabamı aramaya başladım ama göremedim.Hemen babamı aradım ilk çalışta açtı.

''Arabam nerede ?''

''Ananın karnından arabaylamı doğdun eşşek sıpası taksiyle gel.''diyen sesle neye uğradığımı şaşırmıştım.

''T-ta-taksimi?'' diye kekeledim.

''Evet hani şu sarı olanlar.''

''Babaaaa'' diye bağırıyordumki duyduğum dıııt sesiyleçok geç oldupunu farkettim.Ben gecelerin kralı Yiğit AVCI kıytırık taksiye mi binecek.Hangi kameraya el sallıyoruz.Aha ben görmeyli buradaki kızlar meteormu olmuş.Tamam Londradaki kızlarda afetti ama buradakiler bir içim su.Şu çıtırda şansımı deneyeyim bari.Siyah Porche'ın yanındaki kızıl afetin yanına doğru ilerlemeye başladım.Kızın yanına ulaştığımda 3 numaralı gülüşümü suratıma yerleştirip (hadi ama 3 numaralı gülüşün en sexsi sırıtış olduğunu bilir),gözlüğümü çıkartıp

''Selam bebek'' dedim.Kız suratıma baktı ve hiç aldırmadan başka yöne bakmaya başldı.

''Haa anladım sert seviyorsun yani.''dedim ama kızın

''Aşkım şu herif bana sarkıyor.'' demesiyle kaşlarımı çatıp kızın baktığı yöne baktım ve karşımda dalyan gibi herifi görmemle şok oldum tam

''Oldu o zaman ben kaç...''diyordum ki gözüme yediğim yumrukla geriye sendelemem bir oldu. Tamam karşımdaki kas yığınına göre ufak kalsamda yumruğumun tadına bakmıştı bile.Bu işin sonunun benim için hastane,adam için karakol olacağını tahmin ettim ve koşmaya başladım.Yoldan bi taksi çevirip evin adresini verdim.Bu işin tek sorumlusu babamdı.Beni buraya getirdi getirmesinede bide araba göndermedi tabi bende rahat durmadığım için başıma gelenlere bak hemde ilk günden içimden bir ses bundan sonra hayatımın daha eğlenceli geçecegini söylüyordu.Eve geldim tam Nursene babamın nerede olduğunu soracağım.

''Hoş geldiniz Yiğit Bey babanız içerde masada sizi bekliyor.'' dedi ve mutfağa ilerledi.Ne diyeceğini düşünmeyi bırakıp içeriye girdim.Babam gayet ciddi bir ifadeyle

''Gel otur şöyle yanıma.''dedi.Allah allah dedim içimden tam araba ve buraya gelmemden dolayı hesap soracağım babam benden önce davranıp konuya girdi.

''Seni adam etmek için buraya çağırdım.Bu yeni evinin anahtarı.Bundada çalışacagın yerin ve yeni okulunun adresi var.'' dedi

''Eee araba anahtarı.'' dedim aklıma gelen ilk soruyla

''Haa o mu al sana akpil.''Ağzımdan şaşkınlıkla bir

''Haa.''çıktı.

''Haa değil efendim.'' dedi babam ve devam etti.

''Boşuna kredi kartlarını kullanmaya çalışma iptal ettirdim.'' demesiyle

''Siktiiir.'' demem bir oldu.

Asya'dan

Özgürün yediği3 hamburger ve dibini bulduğu koladan sonra hepimiz ona baktık.Bu kızı anlayabilmiş değilim hala.Bu kadar çok yemek yemeyi nasıl başarıyor, hadi onu geçtimbirde bu kadar zayıf kalmayı nasıl başarıyor.Ne ben nede tıp daha bu kızı çözemedi.Elif'in

''Haydi biraz dolaşalım.'' demesiyle ters ters ona bakıp acaba bu kez başımıza nasıl bir bela gelecek diye düşünmeye başladım.özgüre döndüğümde suratndaki piç smile ile bana baktığını gördüm.Bunun anlamını çok iyi biliyorum.Bu hadi gidelim demek ve bunu

''Hadi gidelim.'' demesiyle kanıtladı.Elifin bizi sürüklemesiyle rangerın önünde durduk.İlk önce Elif'e sonra Özgür'e baktığımda Özgür'ünde benim gibi önce Elif'e sonra bana baktığını anlamam uzun sürmedi.İkimizde aynı anda

''Asla'' diye böğürdük resmen.Rangerdan indiğimizde tekrarElif'e lanet okudum.Resmen iç organlarım yer değiştirdi.AVM'de dolaşmaya başladık.Elif yürüyen merdiyene doğru yürümeye başladı ama salak yukarı çıkan yerine aşşağı inene bindi.Ne mi oldu arkasındaki çocuğun üzerine düştü.Özgür kahkaha atarken ben sırıtarak Elif'in ne yapacağını izliyordum.Taş çocuk Elif'e

''Höh tepeme çık.'' dediğinde Elif

''Çıktım zaten.'' diye saçma sapan bir cevap verince olaya müdehale etmem gerektiğini anladım.Evet dakika bir gol bir.İstanbul'a geldiğimiz ilk günden başımızı belaya sokmuştuk.İçimden bir ses İstanbulda daha heyecanlı bir hayatın bizi beklediğini söylüyordu.Özgürden fayda olmadığını anlayınca Elif ve çocuğa doğru yürümeye başladım.Evet her zamanki gibi grubun anneliği bana kalmıştı.Çocuktan özür dileyip Elif'i çocuğun üzerinden alarak çocuğun yaşamasını sağlamıştım sanırım.

''Bu kadar skarlık yeter hadi daha eve eşya almaya gidecepiz annemler bizi bekliyor.''dedim.

Benin hayalimdeki L koltuğun önünde dururken annemler hesabı ödemeye gitmişlerdi.Özgür düşünceli bakışlarıyla bana bakıp

''Biz bu L koltuğu aldık almasına da bizim bu Elif buna ya L şeklinde yatmaya kalkarsa?'' diyip kahkaha atmaya başlayınca bende ona katıldım.Elif bize bakarak

''Hiçte bile ben düz yatarım'' diyince dayanamayıp

''Niye sen Engin Altan Düzyatan mısın ?'' diye iğrenç bir espri yaptım.

Sonunda eve gelmiş ve soluklanmıştık.Zaten ev işini babamlar önceden halletmişlerdi.Hikmet adında biriymiş ev sahibimiz ve babamlarında arkadaşıymış.Eşyalar bizden önce eve gelmiş yerleştirilmeyi bekliyorlardı.Ev işini hallettikten sonra bu günki maratonu bitirerek yataklardaydık.

Ailelerimiz gideli 3 gün olmuştu.Evi yeni yeni düzene sokmaya başladık ve bu gün büyük gün.Bu gün İstanbul gezmesindeyiz.Bence başımızı yine büyük bir belaya sokacağızda hadi hayırlısı.