Till The END ||Commission||

Unicode Version

Till The END

အချိန်အားဖြင့် ည(၁၀)နာရီခန့်။
နောက်ကျသည်မဟုတ်သော်လည်း မစောတော့ပြီဖြစ်သောအချိန်ပေးကား။
မြင့်မားလှသောအဆောက်အအုံ၏တစ်နေရာတွင်ထွက်ပေါ်နေသောအသံကြည်စင်စင်တစ်ခု။

"Yeah~ I'm so tired of love song
tired of love song
tired of love song
tired of love song
Just wanna go home
wanna go home , wanna go home oh~ "

ချိုမြိန်သောအသံအေးပိုင်ရှင်ကား ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေဟန်ရှိသော်လည်း သီချင်းကိုအဆိုပြတ်သွားခြင်းမရှိပေ။ တစ်ချက်တစ်ချက်လည်‌ချောင်းရှင်းသံနောက်တွင် အနည်းငယ်အက်ချင်ချင်ဖြစ်စပြုလာသောလည်ချောင်းသံတစတစဟာထွက်ပေါ်လာတတ်သော်လည်း ထိုသူကား ဆိုမြဲဆိုစဲပင်။

"...(knock knock )..."

တစ်နေကုန်လေ့ကျင့်ထားရသည်ကြောင့် မောပန်းလာသဖြင့် နံရံကိုမှီရင်း မျက်လုံးမှိတ်ထားကာ တီးလုံးသံတချို့ကိုငြီးနေစဉ် တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ တစ်ယောက်ယောက်၏ စနောက်သံသေးသေးလေးကြားရ၍ လှမ်းကြည့်မိတော့ (cap)အနက်ကိုပြောင်းပြန်ဆောင်းကာ ကျောပိုးအိတ်လေးကိုလွာ်ထားရင်းကြည်လင်သောအပြုံးလေးဖြင့် သွားလေးများစိကာရယ်ပြနေသောကောင်လေးတစ်ယောက်။

"ဂျယ်ယွန်း..."

သူမျက်လုံးမဖွင့်၊နေရာမှမထချင်သည့်ကြားမှ ပြုံးဖြစ်အောင် အချိုသာဆုံးပြုံးမိပြီး ထိုကောင်လေးကိုသူ့နားလာထိုင်ရန် လက်ဖြင့်ဘေးကိုပုတ်ပြလိုက်သည်။

"မပြန်သေးဘူးလား...အစ်ကို့ကိုကြည့်ရတာ တအားပင်ပန်းနေပြီ ဘာမှလည်းမစားရသေးဘူးမလား "

သူ့ဘေးတွင်ထိုင်ကာ သူ့ကိုသေချာကြည့်ရင်းပြောနေသောဂျယ်ယွန်းကြောင့် ခပ်လေးလေးပြုံးပြရင်း ခေါင်းခါမိလိုက်သည်။

"ခဏနေပြန်တော့မှာ ဂျယ်ယွန်း.. ဒီအတိုင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အားမရလို့..."

ရင်ဖွင့်သည်မဟုတ်သော ပင်ပန်းမှုဒဏ်သဲ့သဲ့ပါတဲ့ အီဟီဆွန်း၏ပုံသဏ္ဌာန်နှင့်အားဖျော့ဖျော့လေသံတို့မှာ အမှန်တကယ်ပင် မြင်ရသူကိုပါ သက်မောချစေပြန်နိုင်လျက်။

ဂျယ်ယွန်းတစ်ယောက်ဘာမှမပြောဘဲ ဟီဆွန်းနားဆိတ်ဆိတ်ထိုင်ရင်း ဟီဆွန်း၏မျက်နှာလေးကိုငေးကြည့်မိပါသည်။ အားလုံးပြည့်စုံနေသည့်အစ်ကိုက တစ်ခါတလေကျရင် အစိုးရိမ်လွန်တတ်လွန်းတာက အားနည်းချက်မဆိုသာသည့် ကြိုးစားချင်စိတ်ကလေးပင်။