~SON AŞK~

Silmişim

Ben 11 yaşımdan beri hafıza kaybı yaşıyorum.Gerçekten geçmişim hakkımda hiç bir şey bilmiyorum,ama bilmek istiyorum.Halamla birlikte yaşıyorum,sadece halamla ve ben.Ona çok şey borçluyum annem ve babam gibi benle ilgileniyor.Yinede O gördüğüm şeyleri ona söylicek kadar yakın değiliz.İnsanların yaşantıları ikiye ayrılır.Birisi düzenli bir yaşantı,birisi ise benim yaşadığım düzensiz yaşantı.Düzensizden kastığmız; Normal insanlar gibi gülmek,yada sosyal aktiveteler yapamıyoruz,korkuyoruz sürekli düşünsene sürekli korktuğunu hergün her dakika tir tir titriyosun.Kendim hakkımda bildiğim bir kaç şey var.Adımın Lorissa olması.18 yaşımda olmam,annemle babamın öldüğünü bilmem ve ağır bir şok geçirdiğim bu nedenle hafızamı kaybettiğim ,yeni yaşantıma gözlerimi açarak hastanede başladığım.Halamla şuan eskiden annemle ve babamla kaldığımız evde yaşıyoruz.Bu benim için büyük bir şans, bu evde hafızamı geri gelmesini sağlıcak bir sürü anı var. birde gizli bir oda.Gizli oda halamın sahiplenmiş olduğu yatak odasının içinde gizli odaya ulaşan kilitli bi kapı var. Yaşadığım bir sürü korkunç an sadece korktğum gibi söylemekten korkuyorum tehdit altındayım ne söyleyebilirim ki. Bir kaç kez piskoloğa gittim.Yinede tehdit altındaydım hiç bir şey anlatamadım piskoloğa .başımı bükerek gene elim mecbur eve döndüm.Biliyorum artık beni kurtarabilecek kendimdi.Halama kalsa '' hayatın tadını çıkar ''der ancak ona uyarsam işler dahada kızışır.Saat sabah 6 kentin en derinlerinde bize yakın terk edilmiş ürkütücü bir ev var hastaneden sonra etrafı tanımak için o evin oraya geldim ve daha 11 yaşındaydım ev sahil kenarında koyu renklerden oluşan büyük bir ev , önündede küçük bir bank oraya sürekli gider oturur yada uzanır gökyüzünü izlerim.Kentlilere göre orası lanetli bir ev.Yalan değil doğru .Bana saflık içinde yaşadığım için musallat oldular bu yüzen hayatım harabe içinde. o evin içine keşke girmeseydim.Ama o evin içindeki şeyler bir çocuğun görmemesi gereken şeylerdi.Sahipsiz olmak böyle bir şey işte dur girme diyen bile yoktu.Sadece o kapıdan girdim  ev harabeydi,kasvetliydi,boğucuydu  etrafı inceleyerek ilerledim sağda bir oda vardı açtım kapıyı,burnuma kötü kokular geliyordu. o evin sahibi olan adamı asılı gördüm.Halamın söylediğine göre ismi George Freng'ti ve olduğu odada bir sürü tuhaf alet vardı.biraz yaklaştım ve onlar; neşter,bıçak,iplik,çivi be bi kaç ayin eşyasıydı.. korktum ve dışarı çıktım.Üstümde bir yük varmış gibi hisettim eve gitmek istedim ama birden kendimi tekrar korkunç evin içinde buldum.kapının kilidi birden kilitlendi ağlamaya başladım.Bunalmıştım,kasvet içimi karartmıştı. korktum sürekli birileri beni duvarlara çarpıyordu.kollarımda çirkin el izleri vardı morartmıştı.beni yavaşça arkadan itiklemeye başladı en dipteki odanın kapısı açıldı ve beni oraya soktu.Öyle şaşırdım korktum ki inanamadım her yerde kanlar ,organlar boynuz işaretleri , yanık izleri.Karşımda ayna vardı oraya itiklediler içimde tuhaf bir his vardı baktım baktım ve ve birden karşımda korkunç bir cisim belliriliverdi.Siyah,sisli bir bedeni vardı.Gözleri yoktu.Biçimsiz ellere sahipti. üstüme üstüme yürüdü saçımdan çekti duvara attı korkunç sesiyle bağırmaya başladı . Hepsi üstüme gelerek yüzüme yüzüme bağırıyolar kolarımı sıkıyolardı.Havaya birden yatar pozisyonda kalktım ve kendimi evin dışarısında buldum.'' Bu neydi şimdi ?''  Diye içimden geçirdim.Birden kolumdaki morarıklar kayboldu sanki hiç öyle bişi yaşanmamış gibi yere düşen beremi aldım ve yere uzandım nefes aldım ''anne anne'' diye ağlamaya başladım 13 yaşıma geldiğimde o şeylerin şeytan olduğunu öğrendim ve şok geçirdim.Her gece odamın kapısı açılıp kapanıyordu .Duvarlara atılıyodum ,camlarımı kırıyolardı,kırık camlarla kollarımı kesiyolardı ve kanımla duvarlara sonsuza dek yazıp duruyolardı.Çığlıklar atıyordum halam beni duymuyordu.Ne zaman onlar bana zarar verse anne baba diye ağladığımda daha çok kızıyolardı ve daha çok canımı yakıyolardı.onlar gittiğinde bir gün daha bitti diyip oh çekiyordum ve yine hiç bişey olmamış gibi herşey yerine oturuyordu kollarımda ki izler kayboluyor, yazılar siliniyordu.Hayatım boyunca böyle olmayacaktı sonunda sitem edicektim .Beklediğim bir gün vardı .Bir günün bir geceye toplandığı günü bekliyordum...