Changbin'in İlk Mektubu.
.
.
.
.
.
.
09.01.2023.
Bugün seninle yeniden buluştuğum gün güzelim. Yeniden, başka bir evrende herkesten ve tüm eleştirilerden uzak bir yerde yeniden birlikte olacağız. Tıpkı eskisi gibi.
Biliyorum, arkamda herkesi habersiz bıraktığım ve gözyaşlarına neden olduğum için bana kızgınsın. Bu yüzden beni affetmen ve kabul etmen için onlara son sözlerimi bu kağıda dökeceğim. Umarım geldiğimde beni herkesin Tanrısı olan Tanrı değil, bana Özel Tanrı olan sen karşılarsın. Çünkü günahkar olan beni, yanacağım yere senin götürmeni istiyorum...
Arkamda çok gözyaşı bıraktım. Sevenlerim, ailem, sevdiklerim...Haberi çok ani bir şekilde aldığınız için özür dilerim herkesten ama yaptığım şey için kimseden özür dilemeyeceğim. Çünkü ben yeterince kendime ve yaşadıklarıma göğüs gerdim.
Bir anlığına kendinizi benim yerime koyun. Çünkü şu an beni suçladığınızı biliyorum. Ama gözlerinizin önünde, suçsuz yere sevdiğiniz biri idam edilse, son nefes verişini ama sonra bir daha nefes almayışına şahit olsaydınız, her gözünü kapattığınızda yeniden sizi ele geçiren anıyla yaşabilir miydiniz?...Ben bunlara çok fazla katlandım. Hemde kimsenin yapamayacağı kadar uzun bir süre.
Çoğu kez aklıma dolan anıyı unutarak ve silmeye çalışarak hayatta kalmaya çalıştım. Ama artık benim de gücüm bitti.
Bende bir insanım... Tıpkı bu mektubu okuyan sizler gibi. Beni, sırf kendi cinsimden hoşlanıyorum diye herkesten farklı gördünüz. Yanlış dediniz, sevdiğimi suçsuz yere elimden aldınız. Sadece sevdiğim için beni hayvan yerine koyup, hiç duymadığım hakaretlerle isabet aldınız. Ve bunların hepsini sadece hemcimsinden hoşlandığım için yaptınız.
Oysa bizim tek istediğimiz yaşamaktı. Birlikte yaşayıp gitmek, birlikte yaşlanmak ve birlikte ölmek. Ama siz buna bile müdahale ettiniz. Kariyerimi, sevdiğimi ve ölümümü elimden aldınız.
Artık vücuduma açtığım yaralar dahi bana engel olmuyor. Kalbimi yiyip bitiren ve çoktan tükenmiş o özlem bana bunu yaptırıyor. Kendi susuzluğumu kestirecek küçük zilete şimdi her şeyden daha çok dokunmak istiyorum.
Tam önümde. Kağıdın hemencicik dibinde.
Kendimi burada şu an keseceğim. Ve kan bu mektubun üstüne, tıpkı kanayan kalbim gibi yayılacak. Bundan sonra ne olur, dünya ne hale gelir veya insan artık neyi doğru neyi yanlış bulur bilmiyorum ama bizim hikayemiz sizin müdahalenize rağmen yine de başka bir evrende devam edecek.
Tüm dünya karanlığa gömülse de, bundan sonra nefret ve öfkeyle beni lanetleseniz de o yanımda olduğu sürece siz ve düşünceleriniz benim için sadece birer fısıltı olarak kalacak.
Tüm müdahale, tüm acı, tüm sevgi ve tüm evren şu an son buluyor. Gözlerim bulanıklaşırken artık sona geldiğimi biliyorum. Artık benim için, ona gitme zamanı geldi.
Ama unutmayın, aşk suç değil ve bunun içinde kimse cezalandırılmamalı. Asıl suçlu olanlar, beni sevdiğimden ayıran ve şu an bunu yapmama neden olan sizlersiniz.
Bu mektubun altında birkaç mektup daha bulacaksınız. Onları mutlaka sahiplerine ulaştırın. Bu kalan son vasiyetimdir.
Sevdiğim adam beni beklerken ona gitmenin huzurla gözlerimi kapıyorum. Geliyorum güzelim..
.
.
.
.
.
.
.
Changbin'in İkinci Mektubu.
.
.
.
.
.
.
.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝚂𝚘 𝙲𝚘𝚕𝚍 | 𝙲𝚑𝚊𝚗𝚌𝚑𝚊𝚗𝚐
Fanfiction- Tek bölümlük kitap, tamamlandı. Aşk neden büyük bir suçtu? Neden bir insanın kendi cinsine aşık olması onun idam edilmesine neden olmuştu?
