I Found my Man in Russia (On-going)

CHAPTER 3

Chapter 3

Gabi na at tapos na ang aming shift.

"Bye guy's I'll get going now take care." Pagpaalam ko sa aking mga kasamahan.

"You too Zavril, take care!" Pagpaalam din nila sa akin. Nag-wave na kami sa isa't isa at umalis na. Hayyss sa wakas natapos na yung trabaho namin at hoohh... Mas lalong nang lumalamig dito sa Russia kase malapit ng mag-snow dito and I'm so excited na makakita ng snow for the first time.

Habang naglalakad ako pinagmamasdan ko ang view ng Moscow. Wow napakaganda naman ng mga ilaw sa City. Umupo muna ako sa bench sa tabing ilog at napasinghap sa malamig na hangin habang nakapikit ang aking mga mata at bigla ko nalang naalala ang aking pamilya sa Pilipinas.

'Ma, Pa, miss na miss ko na po kayo pero hayaan niyo po mag-iipon ako ng maraming pera dito para pagbalik ko diyan buo na tayo ulit at mapapasaya ko kayo tapos mag-tour tayong lahat sa buong Pilipinas.' Hayss... Malapit na ang Christmas next month na at first time kong hindi makapag-celebrate sa kanila pero okay lang babawi nalang ako sa susunod at nagta-trabaho din ako ng mabuti para sa kanila. Pagkamulat ko ay agad kong tiningnan ang oras, 11:30 pm na pala ang bilis lang ng oras at kailangan ko nang umuwi. Pero bago ako uuwi bibili muna ako ng kape sa Starbucks kase hindi ko na makakaya ang lamig hohh...

"Hi. One medium hot Cappuccino please."

"Okay Ma'am what else?"

"That's all thanks." Sabi ko sa babae.

"Okay that would be 10 Ruble Mam." Inabot ko sa kaniya ang pera at ipini-prepare na niya ang kape ko at ibinigay na sa akin. "Here you go Ma'am thank you."

"Thank you." Sabi ko sabay ngiti. Nung lumabas na ako nag-scroll-scroll muna ako sa aking facebook nang biglang may bumangga sa akin at natapon ko yung mainit ko na kape sa kaniya.

"Oh my gosh ang kape ko!" Sh*t na naman bakit ba parang palagi nalang ako may kabangga? Pero this time kasalanan ito nang bumangga sa akin. Ang ganda-ganda ng inom at lakad ko tapos babanggain niya ako? Ughh! "What the heck Miss?" Sigaw ng lalake sa akin pero hindi ko maintidihan kase Russian ang kaniyang salita pero halatang galit. Wow ha siya pa ang may ganang magalit sa akin? 'Pero ano daw?'

Pagkatingin ko sa lalake OMG! Sa dinami-daming lalake na aking mababanggaan siya pa talaga? Si pogi na nasa church kahapon at parang kakainin niya ako ng buhay. Hmm! I don't care kung galit siya kase mas galit ako! Ang mahal ng kape ko tapos pupunta lang sa pangit niyang damit?! Huh gago niya ehh. "Do you know how much this shirt cost?!" Sigaw ulit ni kupal at hindi ko ulit siya maiintindihan ugh!! Kakainis na lalakeng to! Tiningnan ko lang siya na walang expression at tumalikod sa kaniya dahil ayaw ko masira yung modo ko ngayong gabi. Hmm bahala ka diyan magalit gagawa nalang ulit ako ng kape ko sa aking apartment. Nagulat ako nung bigla niya akong hinila pabalik sa kaniya at napakalapit ng aming katawan sa isa't isa, napatingin ulit ako sa napaka-ganda niyang blue eyes. OMG! Ito na naman, kanina si Restaurant boy ngayon si Church boy na naman ang humila sa akin.

*Tug* *Dug* *Tug* *Dug*

Grabe bigla nalang bumilis ang tibok ng puso ko. Huhuhu Lord please help me... Pero agad-agad nawala ang kilig ko nung bigla kong naalala yung nangyari kahapon sa Church. Biglang umiwas si Pogi ng tingin sa akin na parang nahihiya ba. 'Wow ha sanaolll...'

"Let go of my hand Sir." Simple kong sabi sa kaniya pero yung kupal mas lalo niya pa itong hinigpitan and then he just smirked. Gosh bakit ang cute niya lalo nung pag-smirk niya? Ack! 'Zavril ayan ka na naman alam mo na taken na yung tao at masungit tapos kilig na kilig ka pa diyan? Dapat nga magalit ka eh kase siya yung bumangga sayo and worst yung kape mo wala na! Wala na din yung 10 Ruble mo'

'Oo nga no. Tama dapat mag-beast mode ako ngayon hehehe pero parang ayaw ko ehh...' Hayss bahala na si pagong. "So you're not from here?" Tanong niya.

"Isn't it obvious huh?" Tanong ko din sa kaniya na wala paring expression. Di ba halata na hindi ako taga-dito? Bakit parang Russian din ba yung itsura ko? Hahaha napaka-ambisyosa ko naman pero I don't care though. "Since you're not from here, you really need to pay for my shirt or else. Do you understand that?" Huh! Wow ha? Ako pa magbabayad daw? Ang kapalll!!!

"First of all and never the least, I won't pay for that. Why? 'Cause you were the one who bump on me and plus I didn't spilled my coffee to you on purpose. So it's your fault that you're shirt got ruined. Blee!" Sabi ko sa kaniya tapos pinalabas ko yung dila ko sa kaniya na para bang bata na nang-aasar. Hmm... Kala niya ahh. Hahaha mas lalo ulit siyang naasar at sumimangot. "You know how much shirt cost?!" Sigaw ulit niya at napatakip ako ng aking tenga. Grabe na ahh parang tataktak at masisira na yung tenga ko.

"Judging on your ugly shirt, my Coffee is way too expensive than yours. Hmm... And I think that only cost a 5 cents hahaha." Sino ba tinatakot niya?!  Pero ang sama ko naman but he deserves it though.

"Oh really? Then how much is your Coffee?"

"Why? Are you gonna buy me a new one?"

"Damn this girl! (speak on russian) Just answer the damn question will you?" Hahaha naiirita na talaga siya hahaha. Sige na nga sasagutin ko na siya ng matino para babayaran niya yung kape ko. "10 Euro's now pay me for wasting my Coffee." Sabi ko sa kaniya sabay abot ng kamay ko. Nag-smirk din ako sa kaniya. Akala niya siya lang yung marunong mag-smirk ahh.

"Hahaha!" Tawa ng kupal. Hello? Okay lang ba siya, baka baliw na yarn? Hahaha. "Stop laughing and give me my 10 Ruble." Demanda ko pa sa kaniya. Tumigil siya sa pagtawa at bumalik sa seryoso niyang mukha.

"Why should I pay you? If that only pay's 1 percent of my shirt?" Serious-serious niya pang sabi sa akin. 1 percent daw? Huh eh sa pangit ng damit niyang yan sobra pa yung halaga niya sa kape ko? Sinong ginagago niya?!

"Oh really? Then tell me the cost of that ugly shirt of yours?!" He then suddenly look me straight in the eyes so seriously. Oh gosh parang hindi ako makahinga sa matalim niyang tingin sa akin. Bigla siyang lumapit sa akin at bumulong sa aking tenga at OMG! Bigla nalang ako naging frozen sa aking tinatayuan at tumitibok na naman yung puso ko nang mabilis lalo na nung sinabi niya yung presyo ng pangit niyang damit.

"10,000 Ruble."

*BOOM!*

Oh! My! Gosh! Is he freaking kidding me?! Napalunok ako tapos lumaki ang mga mata ko at lumayo ako sa kaniya. "Wait, wait, wait... Hahaha you're freaking kidding me right? I mean not to be sound rude but just look at your shirt. Is that worth to cost a 10,000 Ruble?!" Tumingin ako sa kaniya at siya ay seryoso parin yung mukha. So he's really serious about it? Still I can't believe him.

"You know what I don't care and I gotta go just forget about everything okay?" Tatalikod na sana ako pero bigla niya akong hinila ulit. Mygoshh ano ba na naman pogi?

"I'm not done talking to you."

"Well I'm done now so bye! And since your rich you don't mind buy a new one right? Like that shirt of yours that cost 10,000 Ruble but looks like a rug." At malakas kong kinukuha ang aking kamay sa pagkakahawak niya. Shesh ang lakas niya at hindi ko makukuha ang kamay ko. "How dare you call this a rug?! And I will not let go of you unless you pay me."

"Well I stand my ground and I'm not gonna pay you!" Huh! Sinu-swerte siya ahh ugok! "Well you can't escape me."

"Oh I will." Sabi ko sa kaniya at kinagat ko ng malakas ang kaniyang kamay.

"AHH SH*TTT!!!" Malakas na sigaw niya at agad ako tumakbo ng mabilis papalayo sa kaniya.

Hahaha well you deserve it asshole!