"Bu kitap, kavuşmak isteyip kavuşamayan herkese ithafen güzel bir son oluşturularak yazılmıştır. "
kitabın şarkısı: Kenshi Yonezu, Lemon
""Azerbaycan keman dersi almak için gitmiş olduğu kursun en iyi öğrencisi olan Israil ile arkadaş olur.""
Bu sh...
Merhaba sevgili arkadaşlarım ve beni tanımıyor olup buraya gelen okuyucularım, nasılsınız? Iyi olduğunuzu umarak kitaba geçiyorum, umarım beğenirsiniz.
Yan ship olarak kitapta almanya x italya olmayacak, öyle algılanacak bir sahne olsa da bir ilişkileri yok.
Izninizle başlıyorum, iyi okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Amerika tir tir titrerken teninde duyumsadığı yağmur damlalarıyla kafasını öne eğdi, hayatında ikinci defa birisine yeniliyordu.
Elindeki buketi toprağa bırakmak için yavaşça çömeldi, elindeki mor menekşeler çamurlaşmış toprakla temas ederken orta yaşlı ülke umutsuzca burnunu çekti. Onsuz geçen 51. Senesiydi bu, o olmadan ve onun hasretiyle yanıp tutuştuğu 51. Sene...
Amerika elinin tersiyle göz pınarların da biriken katreleri silerken silmiş olduğu için gerçekler tekrar yüzüne vurmuştu.
Sevdiği kadının ölümüne sebep olduğu yetmezmiş gibi, bugün de onsuz geçen 51. Senede ağlıyordu. Ne kadarda acınası biriydi?
Yağmur ondan intikam almak isterce yağmaya devam ederken orta yaşlı ülke bütün gününü orada geçirdi...
. . .
"Ne demek yeni bir öğrenci kaydı olamaz!"
Türkiye çınar ağacından yapılmış koyu kahverengi masaya yumruğunu vururken bir diğer eliyle de müdürün yakasını tutup onu kendine çekmişti.
Müdür bey, yani Cahid Bey zorlanarak konuştu, " Bay Türkiye, elimizde değil ki bu. Kurumumuzun belli başlı kuralları-" Türkiye sinirle Müdür Cahid'i iterek üzerine çıktı.
"Bana bak, ya kardeşimi bu kursa alırsın yada ben seni ırzıma. Karar senin"
Genç müdürün göz bebekleri küçülürken istemsizce kafa salladı. Türkiye sırıtıp müdürün üzerinden kalkarak kapıya doğru ilerledi, kapıyı açacağı zaman arkasını döndü. Müdür hala şokun etkisiyle yerde yatarak ona bakıyordu. "Yarın kardeşimle geleceğim haberin olsun."
Türkiye son sözlerini söyleyip odadan çıktı. Kardeşini mutlu etmeyi başaracağı için yüzünde aptalca bir sırıtma belirmişti. Insanlar dönüp dönüp ona bakarken oysa umursamadan yürümeye devam ediyordu, çarptığı bedene kadar.
Çarptığı ufak bedenle sendelememiş olsa bile çarptığı kişi yere düşmüştü. Türkiye fark ettiği gibi arkasını dönüp düşen kişiye yardım etmek istedi, yerde yatan kişinin Bosna olduğunu görene kadar.
