Si Attorney Xalvenge Hendrex Kingston o mas kilala bilang sa pinakabatang attorney sa murang edad na 23 years old. Siya ay nabigyan ng Guinness World of Records sa edad na 21 years old bilang pagkilala sa isa sa mga pinaka batang CEO sa Asya at ang...
Nagising ako sa nakakasilaw na sinag ng araw na nakatakas mula sa bintana na nasa tabi ng kama ko ng hindi kalayoan ng 6 feet
Sa sobrang antok ay hindi ko na iyon pinansin at agad namang ibinaon ang ulo ko sa unan at tinalikod lamang ang likod ko upang hindi na mahagip ng sinag ng araw ang aking mukha
Sa inaakala kong makakatulog na ulit ako sa wakas ay biglang tumunog ang cellphone ko at lalo akong nainis dahil ang aga - agang may tumatawag na kaagad kaya naman kinuha ko na iyon agad dahil baka pagsisihan ko pa iyon agad na importante pala iyon at hindi nga ako nagkakamali dahil ang professor ko lang naman ang tumatawag kong nasaan nadaw ako - agad naman akong napasalampak ng kamay sa aking mukha at hinilot ng tatlong beses ang aking ilong upang pakalmahin ang sarili, "O-opo papunta na po ako" ng kasabi ko iyon agad ay tinapos na ng professor ko ang tawag.
"Ayy naku naman Maureen ikaw kasi hinde mo agad tiningnan ang oras na alas - nuwebe na pala ng umaga at naka higa ka parin sa kama at mismo professor muna ang tumawag sayo kong nasaan kana - eh heto pano na late kana" bigkas ko sa sarili
Mabilis pa sa alas - nuwebe ako bumangon at nag wasak wasak nalang ng tubig sa buhok ko hinde naman sa wala akong hygiene sa sarili pero ma -l-late na nga ako may oras paba ako diyan, diba wala na kaya hinde narin ako nag almusal kumuha nalang ako ng tinapay at agad na lumabas sa maliit na apartment kong sa kasalukuyang tinitirhan at agad na kinuha ang bisekleta kong kulay rosas na may pagka vintage
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ang Unibersidad ay hindi naman kalayoan sa apartment na tinutuloyan ko kaya't kahit mag bisekleta nalang ako ay 5 minutes lang ang aabutin papunta sa Unibersidad ng Hudsonville
" Oo nga pala nakakalimutan ko nang magpakilala sa inyo ang pangalan ko nga pala ay Maureen Sabayan, 'Mau' nalang ang itawag ninyo saken yon kase ang tawag nila sa akin for short daw at bagay naman daw saken iyon, 21 years old na ako at nasa 3rd year na ako ng College sa kursong BA Psychology, Ilan na lamang ang mga pangarap ko ay ang makapag tapos ng pag aaral at pagkatapos iyan ay ang mag aral ulit para sa aking master's degree na M.A sa Psychology at pagkatapos maging ganap na propesor sa isa sa mga kilalang Unibersidad ko gustong magturo o di kaya ay ang maging Psychologist o Psychotherapist dahil gusto ko ring makatulong sa mga taong nangangailangan ng suporta pagdating sa mental na kalusugan, Hinde ko pa talaga alam ang aking magiging kapalaran kaya't ituturing ko lang muna ito bilang isang pangarap na magiging inspirasyon ko sa aking pag poporsige na maka pagtapos ng aking kurso"
Halos mag limang minuto na ako nakarating sa Unibersidad habang iniisip ang mga pangarap ko sa buhay na gusto kong matupad
**
Nakarating na ako at nasa entrance na ako ng aking susunod na klase, ako'y pumasok na at napagtanto kong ano ang mga naiturong leksyon ng iba kong mga professor sa kanilang klase
"Yan kase Maureen alas - nuwebe kana nagising at puro ka procrastinate sa pag bangon sa iyong kama" patama kong sabi sa aking isipan " ngunit di ko din naman kasalanan kong bakit ako nagising ng alangan na dahil na amagahan na naman ako kakaaral - oo masipag talaga ako mag aral at napaka competitive ko talaga pagdating sa mga gantong bagay"
