მე ვარ კიმ y/n 23 წლის
გინდათ გაიგოთ ჩემი ისტორია?
ჰაჰ.. მაშინ წამომყევი
დღე დაიწყო მშვენივრად, გავიღვიძე ძალიან კარგ ხასიათზე და იმედი მქოდა დღეს კარგად გავატარებდი
-message
ვინ მომწერა ეხლა
ტელეფონს დავხედე და ვნახე რომ ჩემმა შეყვარებულმა ჯეონ ჯონგუკმა
მომწერა
*massage*
JK:1 საათში გამოგივლი უნდა ვისაუბროთ
Y/N: კაი
ცოტა გამიკვირდა ისე სერიოზულად თქვა... იმედი მაქვს რამე ცუდი არ მოხვდება.
სააბაზანოში შევედი სახე დავიბანე, გამოვედი და ჩაცმა დავიწყე.
რომ მოვრჩი ოდნავ მაკიაჟი წავისვი და *წკრინნ* მოვიდა უკვე
-მოვდივარრ
*ჩანთას დავავლე ხელი და კარებისკენ გავიქეცი*
-ოოო პრივეტ ქუქი
JK: უნდა ვისაუბროთ და მოდი სადმე კაფეში გავიდეთ სადაც ცოტა ხალხი იქნება
ოოოო დავინტრიგდიი რა უნდა მითხრას ასეთიიი
-კაი წავიდეთ
თავისი მანქანით მივედით ერთ კაფეში
-ეს კაფეე??
JK:ხოო შენ რომ მოგწონს
-მადლობაა
*ლოყაზე ვაკოცე*
JK:მოდი აი აქ დავჯდეთ
-კაიი... ისე არავინაა ეხლა აქ
JK:ნუ ეხლა 11 საათია და
-ისე ხო
*გაიცინე, მანაც გაიცინა მაგრამ რაღაცნაირად ნერვიულობდა*
-რამეზე ნერვიულობ?
JK:ჰა? არაა
-კაი
JK:ორი ყავა თუ შეიძლება...
ხო დალევ?
-კი იყოს
*ორივე ვსვამდით და უეცრად ქუქიმ შემომხედა*
JK:მისმინე რაღაც მინდა გითხრა
-გისმენ
JK:ესეიგიიი
*უჭირდა თქმა*
JK:უნდა დავშორდეთ
*ძლივს თქვა*
-რა?
*გაშტერებული იყავი*
JK:ხო კარგად ხარ?
*შოკში იყავი*
JK:რატო არაფერს არ ამბობ
*შეგანძრია და ანერვიულდა*
*ხელი შენს მხარზე ედო, მოკიდე ხელი და გასწიე*
-ო..ორიი წეე..ლი ერრ.თად ვვ..იყავით და აა..სე მტო..ვებ??
*კანკალებდი და ცრემლები წამოგივიდა*
JK:მისმინე ვიცი რთულია..
მაგრამ ასეა საჭირო, დამიჯერე
*ხელი მოგკიდა*
-ნუ მეხები
*ადექი და კაფედან გადიოდი*
*ისიც გამოგყვა*
JK:გთხოვ გაჩერდი
-დამანებე
*ტირილით გავარდი*
*ის დაწევას სცდილობდა მაგრამ
ამაოდ... დანებდა*
JK:რა ვქნა ეხლა
*ანერვიულდა*
*ხელები თავზე შემოიწყო*
ამ დღეს მე პირველად მეტკინა გული ასე ძალიან, ჯონგუკმა ბევრი ესემესი გამომიგზავნა მაგრამ დავაიგნორე, სახლშიც მომაკითხა მაგრამ კარი არ გავუღე... ახსნა უნდოდა ყველაფრის მაგრამ ამ დროს მე არაფრის მოსმენა მინდოდა, არ მეგონა ეს მშვენიერი დღე ასეთ საშინელ დღედ თუ გადაიქცეოდა.
დაახლოებით 3 დღე არ მეძინა და ამდენი ხნის განმავლობაში დამეძინა მაშინ როცა ვტიროდი.
