Serie 4 - In Daddy's Arms

CHAPTER 3

Disclaimer : This Chapter uses terminologies written from the New Testament.

Zyrene Kate Dela Cruz

Life can really be wierd at times...

There are unexpected circumstances that can happen. May mga taong hindi mo inaasahan na bigla na lang papasok sa buhay mo.

Life sucks for the most part, but is also full of surprises. After almost eighteen years of living, I feel hopeful for the first time.

Apparently there's this man that really wants to adopt me. Noong una ay nagtataka rin ako kung bakit ako ang napili niyang ampunin, hindi naman bagay na maging mag-ama kami dahil hindi naman nagkakalayo ang edad namin. I'm turning eighteen while he's just twenty-nine, just a twelve-year age difference.

His reason is that he's really not gonna be my father, he won't state that on the adoption certificate but rather just a legal guardian. I don't know anything about the papers but apparently the you can be a legal guardian without having the title of a father or a mother.

Umasa ako na siya ang magiging tatay ko at mayroon din akong magiging nanay, pero wala pa raw itong asawa, miski girlfriend o nililigawan. Sir Dimitri is very single apparently.

I don't even know what to call him. Calling hin Papa or Tatay doesn't really sit right, so I just call him Sir to be formal.

Pero kapag tinatawag ko naman siyang Sir ay parang hindi ko naman siya makakasama sa iisang bahay.

May mga tutol sa pagaampon sa akin ni Sir Dimitri, lalong lalo na si Sister Sierra, hindi naman daw sa wala siyang tiwala kay Sir Dimitri dahil napagaan daw ng loob niya rito, napakagalang rin daw, pero nagtataka siya bakit daw ako ang napili niyang ampunin kahit na bata pa naman daw siya at mas bagay na baby na lang ang balak niyang ampunin.

Lusot ko naman ay baka gusto lang talaga ni Sir Dimitri na may kolehiyo na agad, baka ayaw niyang mag-alaga ng baby dahil mahirap magpalaki ng bata. See? I'm a whole package, hindi niya na ako kailangang palakihin!

"New Year na New Year parang ang lalim ng iniisip mo a." bulong ni Ian sa akin.

"Tahimik, makinig ka ng holy gospel." napa-irap ako sakanya.

Napairap rin ito sabay bulong ng "Parang nakikinig naman."

Gusto ko naman makinig, pero lumilipad talaga ang isip ko, wala nga akong naintindihan sa first and second reading kahit na nasa tabi ako ng altar. I'm one of the servers on this mass.

Isang requirement ng bahay ampunan namin ay kapag nakatungtong na sa hustong edad ay dapat maging miyembro ka ng church Ministry, at may kanya kanyang schedule kami.

"Children are a gift from the Lord; they are a reward from him." ani ng Pari na naka-agaw ng atensiyon ko.

Father Abel Romero, the head of our church, he's a really good priest, very nice too!

Hindi naman na sinasabi ko na matatapang ang mga pari namin, pero may mangilan-ilan. Nariyan si Father Angelo, pari nga matatawag pero halos duruin at muramurahin na kami kahit may kaunting mali lang kaming nagawa. Si Father Perrie rin na lahat ng problema idinadaan niya sa init ng ulo kaya natatakot akong mag-serve kapag schedule nila sa misa. Masuwerte ako at palaging si Father Abel ang pari sa schedule ko.

"Ano nga ba ang totoong layunin ng buhay natin? Pamilyar siguro tayo sa nakasaad sa bibliya na 'Be fruitful and multiply', sinabi 'yan ng Diyos kay Adan at Eba, bakit? Because he wants families to grow."