Sabah kalktım. Mutfağa inip bir fincan kahve aldım ve günlüğümü yazmaya başladım. Babamın vefatından tam olarak bir ay geçmişti. Acımız hale taze. Babamın nasıl öldüğüne gelecek olursak; O zamanlar İstanbul'da oturuyorduk ve babamın Ankara'ya tayini çıkmıştı. Çok sevineceği bir işe girecekti. Bir araba kiraladı ve onunla Ankara'ya gitmek üzere yola çıktı. Neler olacağından habersiz...
Anlattıklarına göre; Ankara'ya giderken yandan bir araba geçiyormuş ve aşırı hızla babam o arabaya çarpmış. Bizde babamın ölğm haberini Ankara'daki arkadaşından duymuştuk. O günü hala unutmuyorum, unutmayacağım da. Annem ne yapacağını bilemiyor. Bana sorsanız ben okula bile gidemiyorum. İnsan böyle bir şeyi yaşadımı öyle kolay kolay unutmaz, unutamaz da zaten.
Bu sabah okula gittim. Arkadaşlarım beni görünce şaşırdı. Gelip sarıldılar. Herkes aynen şu soruyo sordu "Bu moralle nasıl gelebildin?". Hiçbirine bu sorunun cevabını vermedim. Vermek ve hatırlamak da istemiyorum zaten. Sınıfa geçtim, hemen ardından öğretmen de girdi. Yoklama alındı ve sıra bana geldi, "Asya." dedi. "Burda.". Öğretmen ve tüm sınıf bana uzun süre baktı. Öğretmen bana acı gözlerle bakıyordu. Sanki bir zavallıymışım gibi. Ve konuşmaya başladı "Fazla devamsızlıktan dolayı sınıftan atıldın Asya." dedi.
"Ama..." dedim. Ağlayan gözlerle müdürün odasına gittim. Kapısını çalıp içeri girdim. Ve konuşmaya başadım "Hocam benim bir ay önce babam vefat etti." Müdür çok şaşırdı. Şimdi o da bana acıyan gözlerle bakıyordu. "Asya, biliyorsun ki ben acımasız bir insan değilim. Eğer bilseydim seni sınıftan atmazdım." dedi.
Hatırlamak istemesem de yine hatırlamıştım. "Hocam biliyorsunuz ki okuldan atılırsam annem hayal kırıklığına uğrar. Artık benim ailem annem. Onu kaybedersem kendimi de kaybederim" gözlerim dolmuştu. "Teşekkür ederim hocam. Ama izniniz olursa şuan eve gitmem gerek. Annemin bana ihtiyacı var."
Okuldan çıktım, eve doğru yürüyordum vardığımda...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BENİ UYANDIR
ChickLitBabasının ölümünden sonra ağır bir depresyon dönemi geçiren Asya, bir de bunlar yetmezmiş gibi üstüne daha da kötü şeyler yaşar. Her şeye rağmen ayakta kalan Asya'nın içler acısı hikayesi.
