"ငါဒီမှာထိုင်လို့ရမလား"
ဘောပင်ကိုင်ထားတဲ့လက်တွေကရပ်တန့်သွားရပြီး မျက်ဝန်းနက်နက်လေးဆီကအကြည့်တွေဟာသူ့ထံပါးသို့ဆိုက်ရောက်လာခဲ့သည်။
တစ်တန်းလုံးရဲ့ပစ်ပယ်မှုကိုခံထားရတဲ့လူတစ်ယောက်ရဲ့ဘေးမှာမှဘာလို့ရွေးထိုင်ချင်ရတာတဲ့လဲ..လူတွေနဲ့ရောရောနှောနှောမနေတက်တဲ့သူ့စိတ်ကိုဒီလူကအကဲမခက်တက်ဘူးလား
"ဖြေပါအုံး ငါဒီမှာထိုင်လို့ရမလားဟင်"
"တစ်ခြားနေရာတွေကဘာဖြစ်နေလို့လဲ"
"သူတို့ကဆူညံလွန်းတယ် မင်းနဲ့ငါကျတော့ကီးကိုက်တယ်လို့ထင်မိလို့လေ ငါကအေးအေးဆေးဆေးပဲနေတတ်တာပါ မင်းစိတ်ရှုပ်အောင်မလုပ်ပါဘူး"
အင်္ကျီလက်ရှည်အဖြူနဲ့ဘဲခေါင်းစိမ်းရောင်ပုဆိုးလေးကိုကော့ကျော့နေအောင်ဝတ်ထားတဲ့လူကလူချမ်းသာစာရင်းဝင်ထဲကဖြစ်မည်..နှင်လွှတ်ပြန်ရင်လည်းမကောင်းတတ်သည်ကြောင့်ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရပါတော့တယ်။
"ဝေးးးး မင်တစ်ကယ်ပြောတာလား"
"တိတ်တိတ်မနေရင်တော့မင်းဒီနေရာမှာမြဲမှာမဟုတ်ဘူး "
"OK "
လက်ငြိုးနှင့်လက်မလေးကိုအဝိုင်းပုံစံလုပ်ပြကာသွားအဖြီးသားလေးနဲ့ကောင်လေး မဟူရာရောင်ဆံသားတို့ကကောက်ကောက်လေးတွေနဲ့ ဘယ်ဘက်ပါးမို့လေးမှာမှဲ့နက်လေးတစ်လုံးရှိတယ်။သွားလေးတွေကဖွေးဥနေခဲ့ပြီးကိုယ်လုံးကလုံးလုံးသေးသေးလေးပါ။
"မင်းနာမည်ဘယ်လိုခေါ်လဲ"
"မြူခိုးယံ.."
လူတွေနဲ့မရောတက်ဘူးဆိုတဲ့လူကအကြည့်စူးစူးလေးတွေနဲ့နာမည်မေးလာတော့ သူ့ရင်ထဲမှာကုလားဘုရားလှည့်နေရသလို ခုန်ပေါက်နေခဲ့သည်။ဒီပုံအတိုင်းဆိုနှစ်ယောက်ကအဆင်ပြေမယ့်ပုံပဲ သူလည်းပဲအရဲစွန့်ကာနာမည်မေးဖို့ကြံနေစဉ်..
"လွန်းသုခမောင်"
"ဟင် "
"ငါ့နာမည်"
"အော်.."
အေးတိအေးစက်ဆက်ဆံရေးတွေကိုသူသိပ်မုန်းတယ်။မျက်နှာသေနဲ့စာပြန်ရေးနေတဲ့လူရဲ့လက်ရေးတွေကပဲပင်ပေါက်ဓာတ်လိုက်နေသလိုလို...စိတ်ထဲကနေဟားတိုက်ရယ်မိပါသော်လည်းအပြင်မှာတော့ထုတ်မရယ်ခဲ့ပေ လူသားအချင်းချင်းလေးစားရမယ်မလား
ВЫ ЧИТАЕТЕ
<နေဝင်ချိန်တို့မုန်းပါသည်>
Короткий рассказCapri ရဲ့ အောင်မြင်မှုလေးဖြစ်လို့မဖတ်ချင်လည်းဖတ်ပေးကြပါလို့အရင်ဆုံးတောင်းဆိုပါရစေဗျာ.. ဒီစာမူလေးကဘဝမှာပထမဆုံးအနိုင်ရဖူးတဲ့စာမူလေးမို့လို့ဖတ်ပေးစေချင်တာပါ နောက်ပြီးဖတ်ရင်းနဲ့စားလုံးပေါင်းမှားတာမျိုးရှိရင်အားမနာတမ်းလာပြောပေးပါ ကိုယ်တိုင်လည်းစာမူစစ်နေ...
