Guzel bir yaz gunuydu aksam uzeri bizim evin biraz ilerisinde bir dugun vardi arkadasimla o gun oraya gitmeye karar verdik aksam olunca arkadasim gelip beni aldi ve birlikte dugun evine dogru yurumeye basladik vardigimizda daha karabalik degildi saatler ilerledikce meydan dolup tasti halay cekenler oturanlar falan filan iste bir dugun evi tam olmasi gerektigi gibiydi bende halaya girdim tabi biz kurtler halay cekmekten gercekten cok zevk alan mahluklardik deli gibi halay cekiyorduk arkadasimla ama başı çeken biri vardı çok acayip bir şekilde halay çekiyordu yani bütün dikkatler onun üzerindeydi bende bakmiyor degildim ona bakmaktan kemdimi alı koyamiyordum buyulenmis gibi onu izliyordum halay cekerken o sirada elime o genc girdi o an ne hissettiğimi bilmiyorum bütün duygular karıştı heyecan mutluluk ve korku neden korku derseniz bizim buralar biraz değişik yani tanimadigin biriyle konuşur veya bir temasta bulunmak uygunsuzluga girer sizin niyetiniz ne kadar farklı olursa olsun çevre asla sızın gibi düşünmüyor malesef neyse elime girdiği için de mutlu oldum çünkü onunla birlikte oynamak bana çok iyi gelecekti ama şunuda animsiyorum onca kisi varken neden benim elimde oynamak istedigini anlamadim kendisini tanimiyordum az bisey oynadiktan sonra cikmak istedim ciktim halaydan ama neden çıktın ki elinden deyip durdum kendime düğün yeri bitmek üzereydi herkes evlerine gitmek için hazırlanıyordu ben ve arkadaşım eve dogru gitmek istedik arkadasimla yuruduk birlikte zifiri karanlik sarmisti her yeri bizim mahallenin sokak lambalari bazen yanmiyordu yetkililerle konusuldu ama gelip bakan hic olmadi yine sonmustu isiklar o gun ilerlerken arkadan biri seslendi o an ikimizde cok korktuk bu kim ve bize sesleniyor donup baktigimizda karanlik oldugu icin yuzunu pek secemedik ama ay isigi azda olsa vuruyordu yuzlerine bir dakikanizi alabilirmiyim dedi benim elime giren o yabanciydi bende buyur tabi dedim bana donup sizden cok hoslandim sizinle konusma sansimiz olabilirmi diye sordu ben saskinlik icindeyken yani boyle biseyin olabilecegini hic dusunememistim o an ne diyecegimi bilemedim birden agzimdan tanimadigim kisilerle boyle konusmam ki bu gecenin yarisinda uzgunum iyi aksamlar deyi verdim yanindan uzaklastik ama hic aklimdan cikmiyordu butun yaz boyunca o yabancidaydi aklim kimdi nereliydi ve yakisikliydi da sonra boyle boyle derken kis ayina girdik ve ben artik liseli olmustum okulllar acilmisti okula gitmek aslinda hep benim icin guzel di cunku arkadasarimi seviyordum yeni ortamlara bayiliyordum bi nevi onlarla vakit gecirmek benim icin bir zevkti liseye gittigim ilk gun biraz degisik hissettim cunku hic bir yuz tanidik degildi yani oyle tek tuk yuzler haric arkadaslarimdan ayrildik bazilarla ama geri kalanlar tekrar liseye gelmislerdi bazilarida okulu terk etmislerdi neyse okula gelip gidiyordum yeni ortam yeni arkadaslar yeni ogretmenler yani beni baya sariyordu bu ortam hemen alistim okula bizim siniftan bir kac arkadasla samimiyet kurduk aramizda hepsini seviyordum ama onlar farkliydi benim icin boyle böyle derken Soğuk bir kış günüydü aylardan ocak ben 15 yasindaydim o zamanlar genç ve dinamik bir kişilik olarak taninirdim okulda yani saygı duyarlardı bana hem ailem tarafından sevilen hemde okul arkadaşlar tarafından sevecendim yani en azından ben öyle hissediyordum o gün öğlenden sonra hayatımı şok edecek bir şey olmuştu okul dışından sıraya girerken yazdan kalan o merak ettigim genci gördüm ve anlamsız bir hisse kapıldim ona karşı duydugum hissi sizlere nasıl tarif edeceğimi bilemiyorum ama onu görür görmez tesadufe bak demistim ve saskinlikla ona bakiyordum siraya gectik ve bir arkadas bana donup dediki şşş baksana duvarin arkasindaki gence baya iyi cocuk dedi bende nedenini bilmedigim bir edayla kıskançlık krizi tuttu onun onu beğenmesi hiç hoşuma gitmemişti durmadan ona bakiyordum bunla hayatım değişecek mutlu edecek beni içimden geçirip durdum sanki o beni kabul etmiste ben bekliyormus gibi dusundum ama insanlarin sizin hakkinizda ne dusundugunu bilemeyiz dimi ama benim gibi hissetmesini diliyordum hep icimden ama onun ne hissettigini hic bir sekilde bilmiyordum ogrenememde diyordum kendime o yakışıklı genc esmer orta boylu ela gozlu ve zayif biriydi adi neydi diye geçirdim aklimdan saçlarını gelişi güzel fön çekmişti düşük bel bir kot pantol üzerinde de mavi bir spor esortman üstü vardı gözüme o kadar hoş görünüyordu ki sizlere nasıl anlatacağını bilemiyorum yani bişeyi anlamak için yaşamak gerekiyor ya onun gibi bişeydi işte benim onu fark ettigim gibi O gün oda beni fark etmisti cok sonralardan duydum bende beni sorup soruşturmuştu bu kim adi ne falan filan tabi bu benim hoşuma gitmedi dersem yalan olurdu tabi beni sormasi iyi biseymiydi yoksa degilmiydi bilemiyordum cunki insanin ergenken verdiği kararlar doğru olmamaya biliyordu bazen derse girdik hoca gelip tahtaya biseyler karaliyordu ama benim zere kadar aklima bisey girmiyordu cunki sebebi belli o disardaki gencteydi aklim biran once zil calsin ve disari cikip onun karsisina gecip ona bakma hissi bedenimi coktan sarmisti bile ve sonunda zil calmisti ben bir heyecanla disari ativerdim kendimi ama gorunurde hic kimse yoktu sadece okul icindeki ogrencilerden haric hic kimse yoktu tabi bende hayal kirikligi olustu acaba nereye gitmisti diye dusundugumu animsiyorum uzgun bir sekilde arkadaslarin yanina gittim bisey olmamis gibi devam ettik gulduk eglendik gun sonu geldiginde hepimiz evlerimize gittik ama niye bilmiyorum o genci tekrar tekrar gormek isteyisim biraz tuhafima gitmedi diyemem gunler gecti biz biraz daha okuldan arkadaslari tanimaya calistik yani koylerden gelen arkadaslari gunler gecti neyseki haftalar sonra tekrar o genci gördüm okulun orda nasıl heyecanlandigimi anlatamam sizlere okulun bahçesine girdim titreyerek yanından geçtim ama bana baktığını hissedebiliyordum içeri girdiğimde köyden gelen arkadaşların yanına gittim baksaniza bu kim diye sordum onlara arkadaş dediğim kişi gunlerdir hatta yazdan beri aklimdan cikmayan gencin yigeniymis yani kizin dayisiymis ben baya sasirdim o gün yine beni gördüğü gün yiğeni denen kızla konuşmuştu akşam benim için konuşur musun arkadaşta konuşurum demiş sabah oldu günlerde perşembe sabah kalkıp okula gitmek için hazırlandım okula gittim kızlarla ders başlayana kadar oturuyorduk bir arkadaş yanıma gelip biraz senle konuşalım mı diye sordu birlikte yürüduk okulun bahcesinde sonra bana dediki dayim seni gorup cok begenmis deyince ben ustune bir sok daha yasamiyim mi seninle konusmak tanismak istiyor dedi çıkma teklifime ne diyor diye soyledi bana tabi ben naptim sizce hiç düşünmeden evet deyip gittim belkide siz diyeceksiniz biraz erken olmadimi diye evet oldu ama bende heyecan olsun diye bide aklimdan çıkmıyordu bir türlü evet deyip gittim ama gerçekten onu görür görmez bu benim olmali demistim öylede oldu birliktelik başladı tabi o zamanlar bende telefon veya başka bir iletişim kaynağı yoktu iki veya üç haftada bir buluşuyorduk bir iki saat konuşup uzaklasiyorduk birbirimizden yada yeğeninin telefonu vardı tenefüs aralarında mesajlasiyorduk biz böyle bir dönem ciktik ve sebepsiz bir nedenle bende ayrılmak istediğini söylediğinde ben hiç nedeni sormadan sen bilirsin demiştim sevdiğim kişiye karşı neden böyle soyleyi verdigimi hala aklım almıyor bazen demek istediğim ona karşı öyle büyük bir aşk beslemiyordum içimden biri gider öbürü gelir diye düşündüm ama öyle olmadı tabi ben gitgide bu adama karşı biseyler hissettiğimi anladım ama öyle böyle değil onu özlüyordum Kokusunu gözlerimin içine bakıp gulumseyisini benim utanacagimi bildiği halde elimi tutup yanagima bir öpücük kondurusunu çok özlüyordum ve bu git gide bana huzursuzluk veriyordu onunla konuşmak istiyordum dediğim o arkadaş esliginden tekrar konuşma fırsatımız oldu ve konuştuk onunla ben onun gözlerinin içine bakamıyordum ama o sanki gayet rahat bir edayla bana bakıyordu onun bakışları beni biraz utandırıyordu ama huzurda veriyordu onunla konuşurken onu sevdiğimi soyledim birden o sırada o şaşırdı biraz ona baglanmama yani öyle çok konuşmalarımız olmadığı için şaşırdı biraz sonra oda beni sevdiğini söylediği belkide bana karsi bisey hissetmiyordu ben oyle istedigim icin oda seni seviyorum demisti ama bunun hic bir onemi yoktu onun elini tutabilmek gozlerine bakabilmek kadar guzel bir sey yoktu sanki zaman durmustu hep o ani hissetmek istiyordum ogun animsadigim tek sey sanki karnımın içinde milyonlarca kelebek varmış da hepsi dışarı çıkmak için çırpınıyormuş gibi hissediyordum kızlar kendilerini mutlu edecek erkeklerle birlikte olmak ister yani ben öyle hissediyordum çünkü beni seven mutlu eder benim sevdiğim değil neyse o gün beni sevdiğini söylediği gün elimi tutup yanağima bir öpücük kondurdu o an ben sanki yerin dibine girdim utancımdan ne diyeceğimi bilemedim ki diyemezdimde çünkü çok mutluydum ve rüya gibiydi sanki bir an uyanıp biticekmis korkusu sardı beni öyle olmasını zaten istemiyordum öylesine mutlu ve huzurluydum ki hep böyle kalsın diye geçirdim aklimdan beni sevdiğini düşünüyordum çünkü bana bakarken yada benden bahsedildiği zaman sevgisini hissettiriyordu .
