Heaven or hell? Ft. Magcon

Hoofdstuk 25

~Pov Cam~
Aangezien Luna wel heel lang weg blijft besluit ik haar een appje te sturen.
Cam: Hee babygirl<3 waar blijven jullie ik ben bezorgd xx
Na een half uur is het bericht nog steeds niet aangekomen. Luna heeft altijd haar 3G aanstaan, hoe kan dit?
Ik loop naar de woonkamer en zeg: "Hee heeft iemand van jullie misschien iets van Luna, Angi of Christopher gehoord?"
Iedereen schud z'n of haar hoofd en ik word nu wel erg bezorgd.
ML-" Cam dit is belangrijk en erg persoonlijk... Waarschijnlijk liep het iets uit of zijn ze nog uit eten en wilden ze niet gestoord worden....."
NG- "Ja kom op Cam...."
SM-" Kom we gaan een rondje hardlopen, dan verzet je je gedachtes.... Tegen de tijd dat we dan terug zijn is Luna er ook al weer..."
CD- "Goed idee bro... Over tien minuten aan de voorkant van het huis!"
Ik loop naar boven en pak snel een voetbal broekje en een Nike shirt en doe ze aan. Mijn andere kleding gooi ik in de wasmand en ik vul nog snel even een flesje water. Na vijf minuten ben ik al klaar dus ik loop naar beneden. Eenmaal beneden zeg ik iedereen gedag en loop naar buiten. Shawn was ook al klaar. We besluiten eerst nog even warm te lopen en te stretchen enzo. Na een kwartier beginnen we te rennen. We hebben afgesproken om naar het dorp te rennen dus we joggen langzaam de berg af. Op een gegeven moment zien we dat een bord aan de zijkant van de weg is omgebogen en alle plantjes en struiken die daar stonden zijn omver gereden. Shawn en ik gaan een kijkje nemen. Als we nog maar vijf meter hoeven zegt Shawn opeens: "Cam het ruikt hier naar rook......" Ik knik en loop nog iets dichterbij.
SM- "Cam, rustig. Misschien moeten we 9-1-1 bellen in plaats van zelf gaan kijken...." Ik negeer hem en zet nog een paar stappen dichterbij. Nu sta ik zo dichtbij dat ik over de rand kan kijken. Ik steek mijn nek uit en tuur over de rand. Wat?!?! Dat is de auto van Christopher!!!! Ik knipper een paar keer met mijn ogen en sta aan de grond genageld. Shawn komt nu ook naast me staan. We kijken even goed en zien dan 3 lichamen in de auto. Ik twijfel geen seconde en begin als een gek de afdaling af te rennen, struikelen en glijden. Als ik beneden sta zie ik dat de auto ook in de fik staat. Shawn zie ik al bellen met 9-1-1 en ik probeer de lichamen eruit te halen. Eerst Christopher, want die kost het meeste werk. Na vijf minuten ligt hij tien meter van de auto af. Dan pak ik Angelique die ik vrijwel meteen uit de auto krijg. Haar leg ik naast Christopher. En daarna de laatste. De moeilijkste. Niet door grootte of hoe klem ze zit. Maar door de betekenis en het gevoel erachter. Ik sta aan de grond genageld. Ik schud mezelf wakker en begin als een gek Luna uit de wagen te halen. Als ik haar eindelijk heb zie ik de ambulance al staan. Ik last mezelf bij Luna op de grond vallen en begin hevig te snikken. Het snikken gaat langzaam over in hysterische, ongecontroleerde snikken. Ik pak haar handen in de mijne en fluister: "Luna, je mag niet dood gaan. Ik, wij, kunnen je niet missen. Je bent zo belangrijk voor mij. En de rest van magcon natuurlijk.... Luna het maakt me niets uit dat je me misschien niet hoort.... Ik blijf toch tegen je praten," ik hoor Shawn en de ambulance broeders en zusters wat roepen, maar ik luister er niet naar. Alleen Luna, die hier nu vol schrammen en bloedplekken. Ik ga verder met mijn verhaal: "Ik zal net zo tegen je praten als ik normaal doe. Ik zal je knuffelen, troosten, films met je kijken, samen huilen, samen lachen... En ik weet het zeker Luna, jij bent nog niet klaar met deze wereld. Jij zal nog niet sterven! Niet vandaag, niet morgen, niet over een jaar... Nee jij wordt oud. Je zal een voorbeeld voor de wereld worden, net zoals je nu bent eigenlijk. Oh Luna, ik hou zoveel van jou je mag me echt niet in de steek laten...." ik breng m'n lippen naar de hare en geef haar een teder kusje. Als ik terug trek zie ik dat alle ambulance medewerkers zijn aangekomen en zelfs al Angi en Christopher hebben meegenomen. Eentje ontfermt zich over mij en haalt me van Luna af. Het boeit me niks dat het een man is, ik blijf huilen en stort me in zijn armen. Als ik eindelijk gekalmeerd ben gaan we naar het ziekenhuis.
~in het ziekenhuis~
Angelique, Christopher en Luna zijn alle drie naar het O.K gebracht. Een kwartier later komt Luna al terug.
Dokter- "Meneer Dallas?"
Ik knik en hij vervolgd zijn verhaal.
"Mevrouw van Zuijl is stabiel, net zoals Christopher. Bij mevrouw Angelique is er nog een groot levens gevaar. We zullen er alles aan doen haar te laten overleven." ik knik en bedank hem. Dan leidt hij me naar de kamer waar Luna ligt. Ik stap naar binnen en zie Luna lijkwit in de kamer liggen. Ze ligt in coma vertelde de dokter later nog. Ik kijk naar haar en ga naast haar liggen en bedenk in mezelf dat dit voor ons allemaal een hele zware tijd zal worden.....