Met you on the field

Deel 3

Als ik aankom bij het gebouw, zie ik dat ik ook gewoon via binnen naar het gebouw had kunnen gaan maar ja. Ik doe de deur open met de sleutels die ik heb gekregen en doe dan de deur open. Ik doe het licht aan en kijk waar ik naartoe moet. Als ik in het gebouw aan het kijken ben wat ik moet doen, word er op de deur geklopt. Ik schrik ervan en draai me meteen om. "Hey ik ben Marc. Een van de trainers. Dan ben jij vast Adriana?" Zegt de man. "O ja hallo meneer. Ik ben inderdaad Adriana" zeg ik. Ik loop naar Marc toe en geef hem een hand. "Leuk je ontmoeten. Dit is Manuel. Hij doet hetzelfde werk als jou dus je gaat hem nog vaker tegen komen" zegt Marc. Ik kijk naar de jongen die naast hem. Hij heeft een vriendelijk gezicht.

Hij heeft bruin haar en chocolade bruine ogen. "Hoi ik ben Manuel, leuk je te ontmoeten" zegt hij vriendelijk. "Hoi Manuel! Ik ben Adriana en leuk je te ontmoeten" zeg ik terwijl ik hem een hand geef. "Nou Manuel en Adriana gaan jullie maar even samen naar het veld dan doe ik dit wel" zegt Marc. "Moeten we u echt niet helpen?" Vraag ik aan Marc. "Nee nee hoeft echt niet Adriana" zegt Marc. Ik knik en loop samen met Manuel naar buiten. "Moeten we niet de niet de hesjes en het water halen?" Vraag ik aan Manuel. "Is allemaal al gefixt" zegt hij lief. "Dus hoe ben je hier terecht gekomen?" Vraagt Manuel. "Nou mijn ouders zijn in New York voor hun werk en ik heb nu een tussenjaar. Ik had geplant om te gaan werken en toen zag ik dat ik hier kon werken met onder andere dingen met fysio en dat vind ik heel interessant want mijn moeder is dokter dus zij heeft me al van alles geleerd" zeg ik. "Dus ben je misschien van plan om volgend jaar fysio of iets in die trand te worden?" Vraagt Manuel. Ik vind het leuk dat hij uit zichzelf vragen stelt.

"Ja dat ben ik wel van plan!" Zeg ik. We zijn ondertussen bij het veld. "Er is wel 1 probleem, het hek kan niet meer open sinds gisteren dus we moeten over het hek" zegt Manuel. "Serieus, OVER het hek!?" Zeg ik lachend. Ik zie dat het team al op het veld aan het inrennen zijn. Ze zijn nu aan onze kant. Ik maak oogcontact met een paar jongens. "Moet ik je helpen?" Vraagt Manuel die al over het hek is gesprongen. "Nou zal ik het eerst zelf proberen" zeg ik weer lachend. Het team is ondertussen alweer aan onze kant. Ik zet mijn handen op het hek en sla mijn been over het hek heen. "Kijk eens hoe soepel dat ging" zeg ik lachend tegen Manuel. We lopen via de zijkant van het veld naar de duckout. Het hele veld staat al vol met pionnen etc.

We gaan naast de duckout staan en kijken naar de training. Ik maak even kennis met alle assistent en ook de coach en loop dan weer naar Manuel. "Adriana ga je maar even voorstellen aan de jongens" zegt Xavi (de coach van het team). "U bedoelt nu?" Antwoordt ik. "Ja kom maar, ik loop wel even met je mee" zegt Xavi. Xavi staat en gebaart dat ik mee kan lopen. Ik loop naar Xavi toe en loop samen met hem naar het team die midden op het veld de warming up aan het doen. Als we bij het team staan, begint Xavi te praten. Ik zie dat iedereen me aankijkt. Ik doe gewoon alsof me het niks doet. Ik laat me niet door hun intimideren