speciale ontmoeting ( Mabbie fanfiction )

~ deel 1 ~

FUCK, ik heb me verslapen voor m'n eerste schooldag in m'n nieuwe klas. Hoi ik ben Matthyas maar iedereen noemt me Matthy of Matt, ik heb een bepaalde vorm van Autisme, de vorm van autisme die ik heb heet PDD-NOS, dat betekent dat ik last heb van: sociale en communicatieve problemen. Ik durf absoluut niet in het openbaar te praten want dan is alle aandacht op mij. 

Maar ik moet nu wel echt gaan want het is nu 8:15 en moet om 8:30 in de les zitten en het is 30 minuten rijden, Mama brengt mij omdat het weer mijn eerste schooldag is. "MATTHYAS KOM JE, JE KOMT TE LAAT" roept mijn moeder. Ik ren de trap af en doe snel mijn schoenen aan. "Ja we kunnen gaan" zeg ik.

"Matt hoe laat ben je uit?" vraagt mijn moeder. "Uhm ff kijken, oh ik ben 12:30 uit dus zou je me dan kunnen ophalen?" vraag ik. "Ja dan sta ik hier om 12:30!" "Top dankje mam! Tot straks" "Doei lieverd veel succes!"

Oke ff kijken waar ik naartoe moet, oh ik moet naar lokaal 107  denk ik in mezelf. ik loop snel naar lokaal 107. "oh daar hebben we een laatkomer, voor vandaag zie ik het door de vingers maar dat komt omdat je volgens mij nieuw bent in deze klas! Wil je jezelf even voorstellen?" vraagt de docent. "U-uh ik b-ben M-ma-" probeer ik te zeggen. "" Hahaha die gast kan niet eens zichzelf voorstellen zonder te stotteren" zegt een jongen met bruin haar en groen/blauwe ogen. "Van de Graaf hou je stil en laat hem even uitpraten" zegt de docent tegen die jongen. "Oke probeer het maar nog een keer" zegt de docent tegen mij. "uhm i-ik ben M-matthy-yas" zeg ik stotterend. "Oke hallo Matthyas ga maar zitten naast Robbie, dat is nu even de enige plek die over is" zegt de docent. Ik ga stil naast die Robbie zitten en probeer hem niet aan te kijken.

*tijdskip na de schooldag*

Ik sta te wachten totdat mijn moeder mij komt ophalen, maar dan komt Robbie naar mij toe lopen "Awhh staat M-matthya-asje op zijn mammie te wachten? wat schattig". Zegt Robbie grappend tegen mij. Ik kijk naar beneden. "awhh durft hij niet te praten" zegt Robbie met een kinderstemmetje. er beginnen tranen te vormen in mijn ogen. precies dan komt mijn moeder aanrijden, en ren ik zo snel mogelijk naar de auto. "DOEI FLIKKERTJE, IK KRIJG JE NOG WEL!" Roept Robbie mij na. ik stap snel de auto in. "Hey Matt hoe was je schooldag vandaag?" vraagt mijn moeder nieuwsgierig aan mij. 'U-uh ja g-goed hoor" probeer ik zo overtuigend mogelijk te zeggen. "Weet je het zeker lieverd, want zo klinkt het niet?" vraagt mijn moeder. "J-ja mam" zeg ik maar weer nep omdat ik geen zin heb om er over te praten. Mijn moeder begrijpt dat ik het er niet meer over wil hebben dus start ze de auto en rijd ze weg. Ik kijk snel naar buiten om ook maar enig oog contact te vermijden. Tranen vallen over mijn wangen. Waarom kan je niet gewoon normaal zijn flikkertje. Er vallen steeds meer tranen over mijn wangen, en mijn moeder heeft het door. Ze doet haar hand op mijn bovenbeen en wrijft erover heen om een poging te doen om mij gerust te stellen, het lukt een beetje, de tranen stoppen maar mijn gedachtes blijven op hoge toeren draaien.

*tijdskip naar avond*

Daar lig ik dan, hyperventilerend op m'n bed te huilen, met sneeën op m'n armen. Ik kon het niet tegen houden mijn gedachtes sloegen op hol en moest even die heerlijke pijn voelen. Maar nu ik het weer heb gedaan voel ik weer de spijt. Ik pak een oversized hoodie om mijn sneeën te verbergen. Ik ben bek af na vandaag. Ik kijk op de klok en zie dat het nog maar 20:38 is, maar ik ga slapen want ben niet normaal moe. Ik ga lekker in bed liggen onder de dekens met mijn teddybeer tussen mijn armen. Ja ik ben 15 maar slaap nog met een teddybeer maar dat vindt ik gewoon fijn. Na nog even te lopen piekeren over vandaag val ik toch na een klein uurtje in slaap.

wordt vervolgd...

a/n:

Het eerste deel van mijn boek speciale ontmoeting is een feit. Hopelijk gaan jullie dit boek leuk vinden, ik probeer zo vaak mogelijk een deel te uploaden maar soms lukt dat dan ff niet. Volg mij ook ff op tiktok: bankzsletje. je wordt alvast bedankt!