Hooi,
Pleas laat een reactie achter .
Ojaa, zelf geloof ik niet echt dat Harry echt zo'n ladykiller is, maar voor het verhaal is het wel even handig. Dus sorry.
x
( Vijf weken later. )
'Louise, als je nog op tijd wil komen moeten we nu gaan!' Mijn moeder staat onder aan de trap. 'Jaja, kom er aan!' Met een klap smijt ik het mascara-flesje op mijn make-uptafel en ren dan naar de gang. Ik heb een zwart rokje aan met witte bloemetjes met een grijs shirt waar ik een knoop in heb gelegd en daarover weer een spijker jackie zonder mouwen. (Voor de mensen die op een pc zitten, zie aan de zijkant voor een afbeelding.) Mijn make-up is verder naturel, mascara, klein beetje lipgloss en een beetje foundation. Beneden spring ik in pums en ren dan mijn moeder achterna die al in haar witte Audi A5 zit. Ik glimlach om het idee dat ik straks een concert met meet en greet heb. Ik ga ze dus gewoon ontmoeten, ik ga f*cking One Direction ontmoeten! Ik onderdruk een klein gilletje.
Ik heb laatst mijn spionnen gesnapt, deels dan. Hij had een rode capuchon op en een lelijk, naar mijn mening te lange stoppelbaard, de rest zag ik niet door zijn capuchon. Samen met een andere jongen, die een groene capuchon op had en rende hij weg. Ze stonden op het balkonnetje bij mijn raam, doordat ze praatten snapte ik ze waardoor ze er vandoor gingen maar ze hebben wel een brief voor me achter gelaten, met een vipkaartje voor het concert van One Direction.
Mijn moeder parkeert de auto voor het concertgebouw en geeft me een kus op mijn wang. Ook zij is zenuwachtig terwijl ze niet eens mee naar binnen gaat. Vreemd, want mijn moeder is een van de kalmste mensen die er op aarde bestaan. Ik gooi de autodeur dicht en loop de concerthal binnen. Met pijlen wordt aangegeven in welke zaal we moeten zijn. Doordat ik naar de VIP-zaal moet, moet ik me melden bij een van de begeleiders die overal staan. Ik loop naar een vrouw met rood haar wat ze in een knotje heeft, verder heeft ze een mantelpakje aan met niet heel hoge pumps. Ze leidt me naar mijn plaats, ook overhandigt ze mij een vippasje. Een stoel naast me is leeg en de ander is bezet door een meid. Ik zal haar beschrijven, ze heeft een mooi figuur, mooi lichtpaars haar en draagt de naam Perrie en is het vriendinnetje van Zayn. Ik voel me nu echt het gelukkigste meisje.
De Take Me Home-Video begint. Telkens als Zayn ook maar even langs komt begint Perrie te stralen en te scheeuwen. 'Hij is leuk hè?!' Ze port kort in mijn zij. Ik knik mijn hoofd waarna ze mij in zich op neemt. 'Je lijkt veel op hem!' Ze scant nog een keer mijn gezicht en knikt goedkeurend haar hoofd. 'Uhm, dankje, denk ik.' Ik glimlach naar haar en kijk dan naar de jongens die het podium op komen rennen. Zayns blik gaat gelijk naar de VIP-ruimte, hij begint te stralen als hij Perrie ziet. Zodra hij mij ziet lijkt hij eerst opgelucht en daarna verschrikt, net alsof hij mij kent. Gelijk gaat hij naar Liam en gebaart dan onze kant uit, direct staren 5 paar ogen mij aan. Automatisch begin ik te blozen, wat ontzettend schamend is. Niall ziet het en sleurt de jongens weg om het niet nog moeilijker voor mij te maken. Helaas blijft Louis wel kijken. Verlegen zwaai ik even met mijn hand, kort zwaait hij terug en loopt daarna gelijk naar de jongens toe. Liam begint met het zingen van Up All Night. Het publiek begint allemaal te schreeuwen en borden op te houden. Teksten zoals 'Harry Marry Me!' Staan er op, net zoals 06-nummers en andere standaard dingen. De leukste vind ik; 'Louis, ik ben je wortel.' 'Liam, ik wil je speelmaatje zijn!' en 'Niall, laat me jouw gitaar zijn, dan kan je me altijd bespelen!' Ik weet het, ze waren allemaal seksueel getint, maar ze waren gewoon leuk! Niall maakt een van zijn sprongen.
Het concert was ge-wel-dig. Perrie heeft me haar nummer gegeven, heeft meer met me gekletst dan dat ze met haar ogen knipperde en heeft per ongeluk haar drinken over mijn schoot heen gegoten. Maar ondanks dat laatste, was het super gezellig. We staan nu samen in de rij om backstage te gaan. Honderden meiden staan voor ons, meer dan driekwart komt niet langs de beveiliging. Eidenlijk zijn wij aan de buurt, gelijk worden we door gelaten. Perrie rent gelijk door naar de kleedkamers. 'Pez!' Perrie heeft me verteld dat ik haar zo moest noemen, 'We moeten naar de meet and greet hoor!' Gil ik haar achterna. Gelijk komt ze weer langs rennen, ze grijpt me hand en sleurt me zo mee. Zonder dat ze ook maar op de deur klopt of de beveiliging haar kaartje laat zien rent ze de kamer in. Als ik de kamer, inmiddels verlegen, bereik zit Perrie al op Zayns schoot. Netjes klop ik aan en geef mijn pasje aan de man die bij de deur staat. Hij geeft het pasje weer terug en laat me binnen. Eerst kijken ze me verbaasd aan, daarna verschrikt en uiteindelijk zijn ze wel blij maar toch terughoudend. Vreemd. 'Hii, ik ben Louise.' Voorzichtig stap ik uit de deuropening alsof de grond elk moment onder mijn voeten kan wegzakken. 'Hoooi!' Louis komt op me afstormen en springt op mijn rug, voor zover dat dan wil met mijn mini-formaat. 'Ik ben superman Tommo.' Hij zwaait met zijn hand even voor mijn ogen. 'Lou, laat dat!' Roept een meisje uit de hoek, genaamd Eleanor. 'Jaha.' Na enige aarzeling laat Louis zich van mijn rug afglijden. Liam en Niall komen naar me toe lopen, ze geven me een knuffel en stellen zich voor. Dan komt Harry aanlopen en geeft me een kus op mijn wang en stelt zich dan ook voor. Zayn komt ook aan gelopen, hij weet even niet wat hij moet doen maar geeft me dan uiteindelijk een knuffel. 'Hey, ik ben Zayn.' Hij glimlacht even en gaat dan weer bij Perrie zitten, die gelijk weer op zijn schoot gaat zitten. Eleanor komt ook bij me staan, 'Hooi, Ik ben Eleanor, ik heb al veel gehoord ove...' Snel klapt ze haar mond dicht en kijkt Louis en Zayn verontschuldigend aan. Ze draait zich om en gaat weer op de bank zitten. Onhandig blijf ik staan waardoor Perrie me op een van de banken sleurt. Ze begint helemaal enthousiast over het concert te kakelen, dat ze het zo geweldig vond, dat ze het gezellig met me vond en dat ze lekker drinken hadden. Uiteindelijk snoert Zayn haar de mond door tofeeballetjes in haar mond te duwen. 'En hoe vond jij het concert?' Vraagt Zayn me. 'Geweldig!' Gil ik bijna. De jongens beginnen te lachen, 'Mooi zo!' Perrie gaat naast Eleanor zitten. 'Vind jij ook niet dat ze op Zayn lijkt?' Vang ik op voordat Harry tegen me begint te praten. Hij vraagt me of ik me wil voorstellen. Net voordat ik antwoord geeft zie ik Eleanor knikken op Perries vraag. 'Nou, ik ben Louise, 16 jaar, bijna 17, ik woon in Londen. Mijn hobbys zijn dansen, nagels lakken.' Ik kijk even naar mijn nagels, 'Winkelen, tekenen en zwemmen. Ojaa, en verhalen schrijven is een van mijn grootste hobby's. Ik ben geboren in Nederland en ik heb een afgrijselijk accent.' Ik kijk nog eens naar mijn nagels, ik heb ze in de bekende One Direction-nails gelakt. Gelijk komt Harry naast me zitten en bekijkt mijn nagels, 'Woow!' komt daarbij uit zijn mond. Ik glimlach even om zijn reactie. 'En wat is je lievelingseten?' Vraagt Niall me. 'Al het eten wat mijn oma maakt.' Ik glimlach even naar hem. Serieus ik zweer je, het eten wat mijn oma maakt is goddelijk! 'En Nando's?' Niall kijkt me weer vragend aan. 'Nando's is super!' Ik glimlach even, om eerlijk te zijn ben ik nog nooit bij Nando's geweest, maar omdat het Nialls lievelingsrestaurant is zou het wel lekker zijn. 'Maar, over je accent.' Begint Harry, 'Die is niet afgrijselijk maar supercute.' Lacht hij flirterig. Gelijk werpt Zayn dreigende en waarschuwende klikken op Harry. Liam staat op en gaat naast Zayn zitten. 'Je moet het haar ooit vertellen.' Fluistert hij in Zayns oor, maar toch hard genoeg om het te laten echoën in de kamer. Gelijk kijkt iedereen verschrikt naar Zayn die kort zucht. 'I know, maar wat nou...' Liam kapt hem af. 'Als je het niet nu doet is ze sowieso weg en als je het wel doet en ze gelooft je niet,' Hij komt even op adem, 'is ze gewoon een domme koe.' Zayn kijkt even bang naar Liam, dan naar mij en dan weer naar Liam. 'Oké...' Hij pakt een poef en gaat tegenover mij zitten. 'Louise, ik moet je iets vertellen. Je echt naam is niet Louise Prins maar Louise Malik, we wisten dat je komen zou, alles was zo gepland, behalve dat je Perrie tegen kwam.' Vol ongeloof kijk ik hem aan, laat dit geen flauwe grap zijn. 'We hebben je weken lang in de gaten gehouden, dat is ook de reden dat je je zo bespioneerd voelt. Harry en ik stonden bij je raam toen je ons snapte, trouwens je kan mooi dansen!' Hij glimlacht zwak en praat dan verder, 'Mijn ouders willen je niet zien en in hun leven, mijn zusjes mogen niet omdat ze minderjarig zijn en mijn oudere zus wil ook niet, maar ik wil je wel terug in mijn leven. Ook al ken ik je alleen maar van die spionages. Wil je pleas bij mij komen wonen?' Ik verwerk het even en verzamel mijn moed. 'En jullie weten zeker dat dit geen flauwe grap is?' Iedereen, behalve Perrie die ook staat bij te komen, knikt. 'Desnoods bel je jouw moeder maar.' Ik knik. 'Dat zal ik doen.' Met een wenkbrauw omhoog grijp ik naar mijn mobiel, terwijl ik mijn moeders nummer op zoek voel ik een warme adem in mijn nek. Verbaasd draai ik me om, 'Je ruikt lekker!' Zegt Harry. Ik trek mijn wenkbrauwen in een frons en bel dan mijn moeder. 'Hallo, met Lou.' Antwoord ik als mijn moeders stem klinkt. 'Ik praat nu met Zayn Malik en..' Mijn moeder zucht. 'Je bent er achter gekomen dat je Louise Malik heet?' Maakt ze mijn zin af. 'Hoe raad je het zo?' Zucht ik. 'Ach gewoon, je kan je spullen halen, ik sta nu voor het gebouw.' Ik hoor haar snikken maar ze herstelt zich gauw. 'Nu halen of ik geef ze aan de zwerver die nu voor mijn neus staat te bedelen.' Zegt ze ietwat bitchy. 'Ow, oké, ik kom eraan dan.' Overrompeld hang ik op. 'Ik moet nu mijn spullen halen anders gooit ze het op straat.' Mompel ik. 'Nou, dan gaan we het maar halen.' Niall sleurt me uit de bank en duwt me dan de deur uit. Met zijn achten lopen we naar voren. En inderdaad mijn moeder staat er met 6 koffers. Het zijn er zoveel omdat ik zeg maar een schoen- en nagellakverslaving heb. 'Hier, veel succes met je nieuwe leven.' Ze duwt me alles in mijn handen en stapt dan in de auto. Nog voor ik haar tegen kan houden scheurt ze weg. Met tranen in mijn ogen kijk ik naar de grond. Gelijk voel ik acht paar armen om me heen.
