Dilek

katil

-Atakan sakin ol benim Emre

Emre ye kızgın bir bakış attıktan sonra beni korkuttuğu için söylenerek tavana kadar camla kaplı yerden sokağı gözetmeye devam ettim.

-Atakan sence de bu gözetleme işini abartmıyor musun.

-Aslında seninde şuan evin diğer tarafındaki oda da nöbette olman gerekiyor Emre.

Emre bana gözünü devirdikten sonra

-İzem akşam yemeğini hazırladı aslında sana aşağıya inmeni söylemek için gelmiştim.

-Telefon ne işe yarıyor gerizekalı.

Emre omzuma sıkıca bir yumruk geçirince gülerek özür diledim.

-Az sonra geliyorum in sen.

-Orangutansın yemin ederim Atakan

Emre ye sırıttıktan sonra elimle gitmesini işaret etti. Bu tutturduğum nöbetler boşuna değildi elvet. Büyükler kaybolduktan sonra çoğu genç birbirine saldırmaya ve gözlerine kestirdikleri her yeri yağmalamaya başladılar.Bundan iki buçuk ay önce yani büyükler kaybolduktan bir hafta sonra olmuştu o korkunç olay.

-GEÇMİŞ-

Bir grup genç buraya da uğradı ön kapıyı kırdıklarında duyduğum sesle aşağıya koşmam beş saniye sürmüştü ama o bile geçti. İzemi elinde mutfak bıçağıyla esir almış ve Emreyi duvara yapıştıran çocukları görünce içimde hissettiğim o yakıcı ateşle bu olayın ilk gününde belime koyduğum ve hiç yanımdan ayırmadığım silahımı çıkarıp önce izemi esir alan çocuğu iki saniye sonrada Emre nin iki yanında duran çocukları vurduktan sonra hiç duraksamadan önce İzemin yanına koştum üzerine sıçramış kanları eliyle silkelemeye çalışıyordu. Ellerinden tutup bana bakmasını sağladım.

-Sakin ol birşey yok bana bak İzem

Bana baktıktan sonra kollarıma atladı ve hüngür hüngür ağladı kafamı çevirip Emreye baktığımda ise olduğu yerde yoktu. İzemi yavaşça kendimden uzaklaştırıp bağırdım.

-Emre!

Mutfak tezgahının alından hıçkırık sesleri duyunca yavaşça bakmaya gittim.

-Pelin!

Bana kıpkırmızı gözlerle baktı. Onu kendime çekmek için elimi uzattığımda ise tezgahın diğer tarafından çıkıp merdivenlerden yukarı koştu. Yavaşça ayağa kalkıp göğsümde koca bir ağrıyla baktım arkasından.Biri arkamdan seslenince tikleyerek döndüm arkamı. Emre elinde çöp poşeti bir kaç deterjanla arkamda duruyordu.

-hadi temizleyelim şu orospu çocukların cesetlerini Atakan

Sırtımı yavaşça sıvazlayıp cesetleri temizlemeye gitti. Tekrar İzeme döndüğümde ise oda yavaşça yerinden kalkıp Emreye yardım etmeye yeltendi.

-Çocuklar!

diyerek bağırdım. Bana soran gözlerle baktılar. Oysaki az önce üç kişinin katili olmuştum ben.

-Atakan yanlış birşey yapmadın ya bizi öldürüp evi soyacaklardı yada onları birimiz öldürecektik.

dedi Emre. Emreye boş bir ifadeyle baktıktan sonra önce benden canavarmışım gibi kaçan kardeşimin yanına gitmeye karar verdim. Kapısını üç defa tıklattıktan sonra ses gelmeyince kapıyı açtım.

-Pelin

Yatağında yorganın altına girmiş hala ağlıyordu. Yavaşça yanına oturdum.

-cadı bir saniye bana bakarmısın.