friendship

part 11

Lay: sehunn wake up ni lay. Lay lay lay bukan luhan
Sehun: maafkan sehun lay
Lay: ni sapa?

Lay menunjukkan jari kearahnnya

Sehun: lay
Lay: hah siapa?

Sehun memukul bahu lay

Lay: look u must forget all about luhan.
Sehun: our memories?
Lay: All sehun alllllll!!!! Look sehun i know you miss him. Lay pon rindu dia tapi sehun kena kuat untuk terima hakikat yg dia dah tinggalkan kita. I know it hard but u must try.
Sehun: i will try my best tp forget him // mampukah aq?//

3 tahun kemudiannnn

Setiap hari sehun akan melawat luhan di kubur. Dan membawa bunga kegemaran luhan

Sehun: luhan sehun datang ni. Luhan macam mana sihat? Luhan sehun selalu harap luhan akan jawab pertanyaan sehun tapi hahaha. Lu...han sehun rindu luhan. Kalau luhan nak tahu sehun terpaksa pura pura gembira sebab sehun takut dorang sedih. Sehun cuba untuk jadi sehun yang dulu tapi sehun tak boleh. Maafkan sehun luhan. Bila luhan dah pergi sehun rasa sebahagian diri sehun pergi sekali. Luhan tolong pulangkan balik sebahagian diri sehun

Air matanya gugur membasahi pipinya. Dia dengan pantas mengelap air matanya. Tiba tiba telefonnya berbunyi tertera nama suho di screen telefonnya

Sehun: hello suho
Suho: kenapa suara sehun lain semacam ni. Btw cepat balik kita dah lambat ni
Sehun: alamak lupa.. Sorry sorry sehun balik sekarang

Sehun berlari menuju kereta. Langkahnya terhenti bila lampu isyarat berjalan merah.

Sehun: cepatla ish aq nak cepat niii

Sehun melihat kiri dan kanannya.

Sehun: kete tak de. Lari la

Ketika dia berlari sebuah kereta laju datang. Pemandu kereta itu tidak perasan akan kehadirang sehun

****: awasss

Lelaki itu menolak sehun. Akhirnya mereka berdua jatuh terbaring

****:  awak ok?

Sehun memandang muka lelaki itu. Alangkah terkejutnya apabila melihat lelaki itu

****: kenapa ni?
Sehun: lulululuhan

Harap semua suka dengan ff ni.. First time post ff.. Jangan lupa like and komen.. Enjoy it