Jeff x reader creepypasta Türkçe

1

Merhaba! ismini şimdilik söyleyemeyeceğim yazar-chan diyebilirsiniz :3 kitabin gidisatini sizin belirlemenizi isterumm. O onerilerinizi yazarsiniz en cok istenilen sekilde devam ettiririm kitabı! iyi okumalarrr<33

onerielri yazin>:o
---------------------------------

Bugün hayatımın en heyecanlı günü diye bağırarak kalktım yatağımdan.hemen  hazırlanmaya başladım. Elbisemi giydim, makyajimi yaptım, ayakkabımı giydim. Evden çıkmadan önce saate baktım ve birden gülmeye başladım. Görüşmeye daha 3 saat vardı! Sanırım biraz fazla heyecanlıyım dedin. Saati karistirmisim. Hayalin olan ülkeden iş teklifi aldığıma inanamiyorum! Gerçi önce benimle görüşmek istiyorlar.Ama bunun için değer! "O kadar hazırlandım ve tekrar soyunmaya üşeniyorum" diye mırıldandım. "Daha kahvaltı da etmedim!" dedi  birazcık sinirli bir şekilde. "En mantıklısı dışarıya gidip kahvaltıyı orada etmek".

Çantamı aldım ve evden çıktım. Bugün hava cok güzeldi, heryeri çiçek ve petrikor kokusu sarmıştı. Evimin yakininda ormanlık alan vardi. Ormanlık alandan veya üst geçitten gecerek kolayca meydana ulasabiliyordum. Genelde üst geçidi kullanırdım ama bu guzel hava beni cezbedti  ve ormanlık alandan yurumeye karar verdim.(cp hikayelerinde olmazsa olmaz sey ormandan yurumek xjskoswkdj). Toprağın üstünde yürürken her seferinde buyuleniyordum. Sanki ilk defa ormanda yuruyormuşum gibiydim, bu seferki farklıydı. Biraz yorulmuştum bu yuzden yakındaki büyük ve yassı kayaya oturmaya karar verdim. "Küçükken hep bu kayanın üstünde piknik yapardım" diye düşündüm. Neredeyse her gün arkadaşlarımla burada toplanirdik. Bu konu hakkında konusmak istemiyorum... Ama merakıma yenik düştüm. Yavaşça yerimden kalkip kayanın arkasına doğru yürüdüm ve evet, kan izi hala oradaydı.

Yavsça elimi kan lekesinin üzerinden gezdirim. "Hatırlamak istemiyorum". Birden gözüm kararmaya başladı ve en son hatırladığım şey yere yihildigum oldu. Gozumu yavasca açtım. Birisi beni sarsıyordu. Gözüm açılmasına rağmen hâla net goremiyordum. Hareket etmeye çalıştım ve elimi havaya kaldırdım. Elim birşeye çarptı. Diğer elimi de kaldırıp carptigim şeyin ne olduğunu anlamaya çalıştım. Bu şey sigara korkuyordu. İnsan olduğunu fark edince elimi cektim ve kim oldugunu sordum. Cevao vermedi ve beni kaldırdı. Hâla bulanık görüyordum ama az çok karşımdaki kişinin neye benzediğini anlayabiliyordum. Gözümü kıstım ve dikkatlice baktım. Sanirim siyah saclari vardı, ve beyaz bir sweatshirtü. Yüzüne dikkatlice baktım, yüzünde kocaman bir kesik vardı! agizinin kenarından kulagina kadar gukucuk sekkinde bir kesik.

Yanlış gördüğünü düşündüm sonucta hâlâ bulanik görüyordum. Ama yinede yarasi olduğunu dusunup sordum : "iyi misin?". Karşımdaki kişi sanırım soruya şaşırmıştı çünkü ağzından çıkan tek şey "a" oldu. Beni tekrar kayaya oturttuve kosarak uzaklaştı. Koşarken dediği şey ise "tekrar görüşürüz" oldu ve sonra kahkaha sesleri duymaya başladım. Basım ağrıyordu ama gorusum duzelmeye baslamisti. Hemen saate baktım, buluşmaya hala zamanim vatsi ama görünuse gore kahvalti edemeycektim. Hemen ustumdeki tozlari sildim ve oturduğum yerden kalktım. Artık görüşüm tamamen düzelmişti ve yurumeye devam ettim. Bir saniye. Az önceki kişi kimdi? Tekrar görüşürüz mü? Neden öyle dedi? Beni tanıyor muydu? Neden yanımdaydı? "Sacmalama" dedim kendi kendime. "Sadece bayıldığım icin bana yardim etmeye gelen bir kişiydi". Yinede neden koşup kaçtığına anlam veremiyorum...