I Close My Eyes And All I See Is You | Thiam

I Close My Eyes And All I See Is You

İşte yine buradayız.

Hikaye, Teen Wolf serisinin finalinin son sahnesinden hemen sonrasında geçiyor.

Kitap tek bölümlük ve hoş, tatlı bir şey olacak. Umarım hoşunuza gider.

Smut uyarısı da vereyim baştan.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın,

İyi okumalar!

~~~

Park ettikleri arabalarının ortada oluşturduğu boşlukta, sıraya dizilmiş şekilde buldum Scott ve sürüsünü. Karşılarındaki manzaraya bakıyorlardı. Yanlarına gidip onlara katılmak istedim ve düşündüm bir süre. Nasıl karşılayacaklarını tahmin etsem de bu beni tedirginliğe sokuyordu.

Ayaklarım yavaşça sürüye doğru yol aldı. Yanlarına ulaştığımda, bakışları bana dönen ilk kişi Stiles oldu.

"İşte eksik olan Chimera da geldiğine göre.." dediği sırada orada bulunan herkesin bakışlarının bana sırayla dönmesini izledim onlardan biraz uzakta.

Scott gülümseyip, "Sürü tamamlanmış oldu." diye Stiles'ın cümlesine ilavede bulundu.

Bu beni onların yanında durmam için temin etmişti. Adımlarımı daha yaklaşmak için attım ve dudaklarımın kenarındaki hafif sırıtmayla aralarına katıldım.

Liam'a kaydı bakışlarım, onun da bakışları benim üzerimde geziniyordu. Ancak gözlerinde nefret ve öfke görmemiştim, sanırım bu neredeyse bir ilkti.

Arkadaş ortamı sohbet ederek her bir yana dağılmaya başladığında, ben de kendimi başka bir yere sürükledim uzaklaşarak. En azından sürüdekilerin bana karşı kötücül bir his beslemediğinden emin olmuş oldum. Tabii bu yeterli miydi, bilmiyordum. Şüpheliydi.

Bulunduğumuz yerin en uç tarafına yürüdüm. Ulaştığımda aşağımızda kalan şehir merkezine baktım. Rüzgar ılık ve hafif bir biçimde esiyordu. Bu durgunluğun simgesine benziyordu.

Arkamdan beni takip eden adımların sesleri kulağıma dolduğunda, bakmama gerek kalmadan kokusuyla tanıdım casusun kim olduğunu.

Yanıma geldiğinde bir şey söylemeyip konuşmasını bekledim. Gelen o'ydu neticesinde.

Liam bir nefes çekti içine, bu benim ona dönmemi sağladı. Bana bakıp hafifçe gülümsedi ve, "Bu arada, teşekkür edemedim. Kıçımı defalarca kurtardın." dedi beni şaşırtarak. Ondan bu kadarını beklememem doğaldı.

"Senin için büyük bir önem taşıdığını bilmiyordum." dedim ve sırıttım. Bakışlarını benden çekti, önümüzdeki manzaraya çevirdi. Ben ona bakmaya devam ettim.

Uzun süredir düşüncelerimde yuva kuran soruyu sorma kararı aldım. "Peki şimdi ne olacak? Siz ayrılacak mısınız?" Liam'a sordum, cevabını merakla bekledim.

"Artık sen de sürüdensin. Kendini katmayı unutmaman belki daha faydalı olur senin için." diye önce önbilgisini verdiğinde gülümsedim. "Onlar buradan gitmeyi düşünüyorlar." diye devam ederek cevabımı verdi ve arka tarafımızda kalan sürüyü başıyla işaret etti.

"Sen?" Asıl merak konusunun bu olduğunu fark ettim kendi içimde.

Ellerini ceplerine koyup omuzlarını silkti ve, "Mezun olduktan sonrasını planlamadım." dedi yere bakarak. "Peki ya.. sen?" Gözlerini bana çıkardı, merak parıltısı gördüm.