BOYFRIEND HYUNG | V.k

Chapter 11

කාලයත් ජීවිතත් ඔහේ ගෙවීගෙන යනවා. මේ ජීවිත නවතින තැනක් කොහෙද කියලා හිතාගන්න බෑ... අපි ඒක හිතන්න උත්සාහ කරත් අන්තිමට සමහරවිට අපි නවතින්නේ හිතන්නෙවත් නැ ඉමක! ඒ නිසා ඉස්සරහා කියන දේ ගැන නොහිතා ඉන්න තරමට අපේ ජීවිත හොද වෙනවා.

ටේයොන් හිටියේ එයාගේ අලුත් යුනිවර්සිටි එකේ එන්ට්‍රන්ස් එක ලග. අලුත් තැනක් අලුත් ලෝකයක් අලුත්ම පියවරක් එක්ක ටේයොන් හිතුවා.

ටේයොන්ට ඔනේ උනා එයාගේ හ්‍යුන්ගිට මැසෙජ් එකක් දාල මම ආවා කියන්න! ඒත්~

'හ්‍යුන් දැන් බිසි ඇති...'
ටේයොන් එයාටම කියාගෙන ෆෝන් එක ආයෙමත් පොකට් එකට දාගත්තා. ටේයොන්ට දැනුනා නම් ජන්කුක් ඉන්නෙත් ටේයොන්ගෙන් මැසෙජ් එකක් එනකල් කියලා.

ටේයොන්ට පුංචි චකිතයක් තිබ්බා. එයා වැඩිය මිනිස්සු එක්ක ගැවසුන, ආශ්‍රය කරලා තිබ්බ කෙනෙක් නෙවෙයි. එයාට මිනිස්සු එක්ක ඉන්න එක අන්කම්ෆටබල් දෙයක් උනා.

අලුතින්ම ඇවිල්ලා හිටපු ළමයි අතරින් ටේයොන් ටිකක් කැපිලා පෙවුනා. එතන හිටපු ගොඩක් අය වැදගත් විදිහට විනීතව හිටියා උනත් ටේයොන් හිටියේ වෙනස්ම එයාට මේ ලොකේ පහසුම විදිහට.

ඕවර් සයිස් බැගී ශර්ට් එකත් ලොකු පැන්ට් එකත් කළු බෑග් පැක් එකත් එක්ක ටේයොන් සාමාන්‍ය විදිහට හිටිය. යුනිවර්සිටි එකට එන්න ඔනේ කියලා නියමිත නීතියක් නැතිවුනත් සල්ලිකාර ළමයි අතරේ ටේයොන්ට ටිකක් අපහසුතාවක් දැනුනා. එයාගේ පවුල ලොකු පවුලක් උනත් මෙතන ඉන්න ළමයින්ගේ තරම් නැතුව ඇති! එහෙමයි ටේයොන් හිතුවේ.. ඒත් ඇත්තටම මෙතනින් බාගෙට බාගයක් අය මවාපානවා විතරයි.

'ආහ්හ්හ් එක්කො ඔන්ලයින් ලෙක් ගියා නම් ඉවරයි!!'
ටේයොන් කරදරකාරි හඩක් පිටකරල ඇතුලේ ගහකට පිට දීලා හේත්තුවක් දාගෙන ෆෝන් එක අතට අරගත්තා..

ටේයොන් ඉන්ස්ට අකවුන්ට් එකට ලොග් වෙලා උඩටයි පහළටයි ගිහින් ආයෙමත් ක්ලෝස් කරන්න කලින් ඇස් මානෙන් වටපිට බැලුනම එකපාරට එයා ආපහු එ බලාගෙන ආපු පාරෙම ආපහු බැලුවම එයා ගැස්සුනා.

'හහ්!? මේ එයාද?'
ටේයොන් ආයෙමත් සැරෙයක් ඌමනාවෙන්ම බැලුවම එයාට ෆෙමිලියර් ගතියක් තිබ්බා උනත් එයා එකපාරට කතා කරන්න නොගියේ මේ එයා නම් ලැජ්ජ වෙන්න වෙන නිසා.