00

13 6 1
                                    

Maririnig ang tunog ng takong na umiingay sa pasilyo. Lahat ng empelyado matataranta kapag ito'y narinig. 'Yong nakikipag kwentohan ka sa ka-officemates mo pero tunog lang ng takong ay mapapahinto kana at babalik sa gawaing trabaho. Kung kanina'y lahat ng ng empleyado ay maiingay at nagchi-chismisan ngayong narinig nila ang takong ng madam bigla silang bumalik sa kani-kanilang pwesto at nanahimik.

As she entered to their office. She stopped in front one of her employees. Ang mga empliyado na nasa kani-kanilang upuan ay dumudungaw ang mga ulo para silipin ang madam nila at ka-office mate. Kung titingnan ang itsura ng madam nila mukha ito'ng disappointed at galit. Pero mas timbang ang galit. Hindi man nila malaman kung ano pinunta ng madam nila ay tiyak nila na hindi maganda.

Na-alerto sila nang magsalita ang madam.

"Ms. Quiming." Napaka tagis nun at nagbabanta.

Tumingala ang babae na tinawag na quiming sa madam na kaharap nya. Looking at her madam right now. She wants to run and hide. Ang mga mata neto ay umuusok sa galit pero ang itsura ay puno ng disappointment.

"M-madam..." She only uttered.

Alam nya kung bakit nandito ang CEO sa harapan nya. Dahil may nagawa lang naman syang mali. Maling-mali na ginawa sa loob ng conference room. Imbis na advertisement sa trabaho nya ang ma p-play sa video pero iba ang na play. Dalawang tao iyon na nag jujugjugan. Lahat ng business holdings nagulat at namumula ang mga mukha hanggang tenga. Mukhang nakapanood ang mga ito ng corn.

Natataranta nya'ng i-stop ang video pero hindi nya mapindot kaya ang ginawa nya hinila ang wire ng projector na naka-connect sa laptop nya. The most embarrassing pa doon ay ang isang lalaking nag salita na mukha ng kamatis ang mukha dahil sa pamumula nun.

"Thanks for your corn star video, I guess?"

"Bakit mo naman sinave ang ganoong video sa laptop mo?" Tanong ng madam at pinapakalma ang sarili. Pero kakalma ba sya sa ganitong kasalanan na ginawa ng isa nya'ng empliyado?

Hindi umimik ang empliyado at naiyuko na lamang ang ulo. Kinagat na rin nito ang pang ibabang labi dahil sa kahihiyan. Sa lahat ng bagay na ayaw nya sa madam–ay itong magalit sya. Dahil once na ito'ng nawalan ng pasensya sasabog at papatalsikin ang mga empliyado ng walang rason. Saka nito mare-realize ang mga ginawa kapag kumalma na. Pero sana wag mangyari iyon ngayon. Mahal na mahal nya ang trabaho.

"You only have 8 hours to fix it. Hindi kita papaalisin sa kompanya. Hindi ko 'yon hahayaan. Kaya habang may walong oras kapa, ayosin mo ang ginawa mo'ng gulo sa conference room." She said with authoritived voice and then walk out leaving her with a chance.

She's not bad at all. Kung kaya pang ayosin, aayosin iyon hindi pwedeng hayaan. Kailangan nya rin ng mga empliyado at ayaw nya'ng magtanggal ni isa kanila. Magugulat na lang sya kapag nagalit at walang empliyado sa buong pasilyo.

Ang pagkakamali na 'yon maliit na bagay para sa kaniya. Pero kailangan ipakita na may pakealam sya para makuha ang detirminasyon ng mga empliyado sa trabaho. Hindi man nila ipakita alam nya'ng puro tsismis ang inaatupag imbis na trabaho.

Pagkalabas nya sa pasilyong iyon ay dumiretso ito sa opisina nya. Nakita nya ang sekretarya na may kausap sa telepeno na mukha stressed na stressed na ito. She stopped in front of her.

Ang sekretarya naman ay na gulat pero sinasagot parin ang nasa kabilang linya. "I'm sorry...h-hindi po pwede. Kausapin nyo po ang mall o kung sa'n man po ninyo pinagbilhan ang product hindi po sa kompanya."

Her madam just observing her while she's  on the phone. The madam cross her arms in front of her. Mas lalong kinabahan ang sekretarya dahil do'n.

"May I talk to that shit?" She uttered to her.

My mister came from?Where stories live. Discover now