ကလေးက
"ဟာ ထိသွားပြီး"
၀သန်က
"အာ့ ကျွတ် ကျွတ် မင်းတို့ လေးခွက ရှေ့မထွက်ဘဲ နောက်ပြန်ထွက်နေတယ်"
ကလေးက
"ဟား ဟား ဦးဦးမှ မပစ်တက်တာ မပစ်တတ်ရင် နောက်ပြန် ထွက်တာ"
၀သန်က
" ဟာ မဟုတ်သေးပါဘူးကွာ ရင်ညွှန့်တော့နာသွားတာဘဲ"
ကလေးက
"ဟား ဟား ဦးဦးက မလုပ်တက်ဘဲ လျှောက်လုပ်တာကို ထိပြီးပေါ့ "
၀သန်က
"တော်ပီကွာ ပြန်ကြမယ် "
ကလေးက
"ဦးဦး ပြန်တက်လား "
၀သန်က
"ပြန်တက်တာပေါ့ ဘာလို့လဲ ဆိုပါအုံး"
ကလေးက
"သားတို့က ငှက်ပစ်အုံးမှာ ဦးဦးဘာသာ ပြန်လိုက်တော့"
၀သန်က
"Ok လေ"
၀သန်တစ်ယောက် ရွှာထိတ်ကနေ သူကြီးအိမ်ကို တန်းပြန်လာတဲ့ တစ်လျှောက်လုံး
၀သန် pov(ငါတောင် ရွှာကို ခင်တက်လာပြီးဘဲ အေးချမ်းတဲ့ ရွှာကို ရောက်လာတာဘဲ ဟူးးး မြို့မှာထက် ဒီက ပိုသဘောကျ ချင်စရာ ဟဲဟဲ)
ရွှာထဲက သစ်ပင်တွေ အုံ့ဆိုင်းပြီး နေချင်စရာ
ရွှာသူ ရွှာသားတွေကလဲ ဟန်ဆောင်မူ ကင်းပြီး ရိုးသားကြတယ်
ကားသံတွေ လဲ မကြားရတော့ ရူရိုက်တဲ့ လေကလဲ သန့်နေရော
အတွေးထဲ နှစ်မျောနေတုန် ရင်ဘက်က စစ်ကနဲ့
"ကျွတ် ဟာ တော်တော် ထိသွားလား မသိဘူး"
ကိုယ်ရင်ဘတ်ကို စမ်းပြီး ပြောမိလိုက်တဲ့စကား
၀သန်တစ်ယောက် ပြန်ရောက်တာနဲ့
အခန်းထဲ ၀င်ပြီး အိပ်နေလိုက်တာ
ခက်နဲ့ ၀င်းလဲ့တို့ကလဲ လုပ်စရာ ရှိတာ လုပ်နေကြတာ
မိုးတစ်ယောက်တော့ ပေါင်းနုတ်ပြီး ပြန်လာတာနဲ့ ရေချိုးပြီး သူကြီးအိမ်ဘက် သွားတော့တာပါဘဲ
၀သန် တစ်ယောက် နိုးလာတော့
"ရင်ဘတ်ကလဲ နာလိုက်တာ အမလေးဗျာ သေရချည်ရဲ့"
ငြီးငြူးပြီး ထလိုက်ပြီး ရေချိုးပြီးတာနဲ့
အိပ်ယာထဲ ပြန်လှဲနေပြန်ရော
ခက်တစ်ယောက် ၀သန်ကို ရှာနေတာမှ နေရာစုံလို့
တောထဲက ပြန်လာကတည်းက မျက်နှာကတစ်မျိုး ဖြစ်နေလို့ မေးမဲ့ဟာကို
ညနေပိုင်းလောက်မှ ဆရာမကြီးနဲ့အတူ ရွှာထဲကို လိုက်ခဲ့ရလို့ ၀သန်နဲ့ စကားမပြောရသေး
၀သန်ကို စိတ်မချတာနဲ့ ဖင်က တကြွကြွနဲ့ ပြန်ချင်နေပြီး
အကုန်လုံး ပါလာပေးမဲ့ ၀သန်က ကျန်နေခဲ့တော့
ခက်တစ်ယောက် ဂဏာမငြိမ်တော့ဘူး
မှတ်ချက် ၊ Acc ပျက်သွားတာ 1နှစ်ကျော်ပါပီဗျ သားသား fic ကို ဖတ်တဲ့လူရော ရှိသေးလား နောက်အပိုင်းလေးတွေကို ဆက်ဖတ်ပေးပါအုံးလို့ မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်ဗျ
YOU ARE READING
ကျွန်တော် အချစ်ဆုံး သူ့မ
Romance[Zawgyi] က်ေတာ္ ခ်မ္းသာတိုင္း အခ်စ္ကို မကစားခဲ့သင့္ဘူး ေငြရွိတိုင္း အခ်စ္စစ္ကို ၀ယ္လို႔မရဘူး ဆိုတာ သူ႔နဲ႔မွ သိလိုက္ပါ ပီ ၀သန္မိုးဦး သူ႔ကို ျမင္ကတည္းက အျမင္ကပ္တာ ၾကည့္မရပါဘူးဆို ခင္နား ေရာက္ေရာက္လာတယ္ ခင္သႏၲာမိုး မိုးကို မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ ၿပိဳင္လုရတ...
