Büyüdüm artık. Canımı yakan insanların pesinden kosardim. Artik kosmuyorum. Gitmeyi göze alabilen hiçkimse için kılımı kıpırdatmıyorum. Filmler duygulandırmıyor. İnsanlar üzemiyor. Bencilleştim. Duygularımı kaybettım belkide. Sabahları mutlu uyanıyorum. Gecelerı huzurla uyuyorum. Pişman oldugum şeyler yapmiştim. Artik pişmanlik nasil bir seydi hatırlamıyorum. Neden mi? Çunku birinin ne zaman gitmemesini istesem gitti. Çunku benim yarım bıraktığimı hep bi başkası tamamladı. Cunku birine ne kadar az değer verirsen o sana o kadar çok deger verir. İşte bu yüzden, beni degistirdiğin ve yaşattıkların sayesinde " Başka Biri" yaptıgın için teşekkür ederim.
İYİKİ YOKSUN!!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SONSUZLUK
PoetryOnu düsündükçe sol yanında bir acı hissediyorsun.Böyle nefesin daralıyor.Bogazın düğüm düğüm oluyor. O olmayınca hayatın tadı kalmıyor. Cümleler onsuz türemiyor. İnsanlara boş bakıyorsun. Acaba özlemişmidir diye düşünüyorsun belkide. Sonra yine o iç...
